توحید عملی | قسمت 11

درود و سلام به شما استاد گرانقدر

یکی مورد که الان خاطرم اومد

بله از سپردن بگم

سپردن به نیرویی که کمک من میکنه

ی روز میخاستم از خونه برم دو تا کوچه اونورتر دنبال پسرم از مهد

اومدم بگم خدایا به تو‌میسپارم

یهو ذهنم کفت اخه ی کوچه میری حلو دیکه سپردن نمیخاد و رد شدم

من عادت هوبی دارم اکثر اوقات میگم خدا یا یه امید تو و الان که دیگه بیشتر شده

و اون روز نسپردم

و داشتم تو کوچه میرفتم احساس کردم یکی داره پشت سرم میاد یهو برگشتم و نا خدا اگاه احاسم کفت فرار کن نمیدونم چرا

کوچه خلوت بود و اون اقا یهو ی جوری حمله کرد نمیدونم چرا

فکر کنم قصد دزدی ویزی داشت گوشی رو هم نبرده بودم که خلاصه زیاد ازش نگم فقط در همین حد که نسپردم

و یا یاد کرفتم زهراااااا در هر کاری بگو سپردم

و از اون زوز به بعد هر حرکتی میخام بکنم از خداوند همراهی میخام حتی کار کوچک

و انقدر قشنگ اون کار راحت انجام میشه وقتی نجنگم

هر موقع خودم میخاستم درست کنم من بلدم انگار سخت پیش میره

به قولی نمک غذا رو هم از خدا بخاه و حتی ی سوپری

و مسافرتی که میخاستیم برگزدیم همه گفتتند شلوغه ولی ما سپردیم همه چیزم به خدا و لنقدر خلوت و تعجبی بود 12 فروردین حاده شمال که نگو

و ما ذوق زده از سپردن

و وقتی میسپاری انقدر قشنگ میچینه که نگووو‌و

همون جور که برای شما استاد نازنینم چیده

و این ندای و هدایت با گوش دادن زیاد پر رنگتر میشه واضح صداشو میشنوی و شما استلد بهش قدرتی دادی که اینجوری براتون کار میکنم و با توکل به خدا ما هم به این درجه از رهایی و سپردن و هدایت برسیم