توحید عملی | قسمت 11

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا کَانُوا مَعَهُ عَلَىٰ أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّىٰ یَسْتَأْذِنُوهُ ۚ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ

مؤمنان واقعی کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند و هنگامی که در کار مهمّی با او باشند، بی‌اجازه او جایی نمی‌روند؛ کسانی که از تو اجازه می‌گیرند، براستی به خدا و پیامبرش ایمان آورده‌اند! در این صورت، هر گاه برای بعضی کارهای مهمّ خود از تو اجازه بخواهند، به هر یک از آنان که می‌خواهی اجازه ده، و برایشان از خدا آمرزش بخواه که خداوند آمرزنده و مهربان است!

مرضیه ی محجوبه ی محبوب من

سلام به روی ماهت …

سلام به رفیق نازنینِ دل انگیز مهربونم

خیلی دووور خیلی نزدیک…

خیلی دلم برات تنگ شده اما روشنی قلبم بهم میگه بزودی در آغوش میکشمت…

بینهایت از کامنتت لذت بردم جان من،ازت ممنونم که هرچی به قلبت الهام شد رو نوشتی.

قدم گذاشتن در وادی مقدس طوی و رد پای الهی گذاشتنت مبارک.

محجوبه جانم

تو‌ در کنار من بودی و دیدی من چطور فقط با کنترل ذهن ،قدم به قدم هدایت شدم به مدار آسونی ها…

الان که به زندگیم نگاه میکنم احساس میکنم سال ها گذشته …

از شیفت های پر از استرس ccu ،از شیفت های سنگین و سی پی آر های icu و جهنم اورژانس کودکان هیچ خبری نیست…

بدون اینکه من تقلایی بکنم خداوند قدم به قدم داره منو هدایت می‌کنه به مدار های زیباتر و بهتر و شگفت انگیز تر …

به امید الله بزودی بهت زنگ میزنم و با صدای پر از شوق و اشک های جاری برات تعریف میکنم چطور وقتی با ایمان انصرافم رو اعلام کردم خداوند درهارو رو از جایی باز کرد که من حتی نمیدونستم دیواره …

به کامنت نوشتن ادامه بده…

قدم به قدم بیا و بنویس حتی کوتاه و مختصر

اما از ردپا گذاشتن روی در و دیوار غار حرا غافل نشو…

هم خودت لبریز عطر بهشت توحید شو و هم مارو سرمست عشق الهی کن …

دوستت دارم بی نهایت

به امید دیدارت در بهترین زمان و مکان رفیق دلبرم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیلٍ(4١ الزمر)

ما این کتاب (آسمانی) را برای مردم بحق بر تو نازل کردیم؛ هر کس هدایت را پذیرد به نفع خود اوست؛ و هر کس گمراهی را برگزیند، تنها به زیان خود گمراه می‌گردد؛ و تو مأمور اجبار آنها به هدایت نیستی.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

سلام حمید جان

دعا میکنم حال دلت عالی باشه و قلبت پر از آرامشِ خدا

در راستای تمرکز من روی سوره ی آل عمران در حد مدار خودم،امروز رسیدم به آیه ی ١٠…از همون لحظه ای که آیه و ترجمه رو توی دفترم نوشتم یک ندایی ازم میخواست که اینو توی سایت برات بنویسم،احتمالا دریافتی های شما خیلی به فهم بیشترم ازین آیه کمک می‌کنه.

اول آیه رو بنویسم:

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ

توی سایت دانشنامه ی اسلامی ،میتونی 5 تا ترجمه ی متفاوت رو بخونی و از بینشون بهترین رو برای خودت انتخاب کنی،اون چیزی که برام جالب بود این بود که هر 5 تا مترجم این تیکه از آیه رو (مِنَ اللَّهِ شَیْئًا ۖ) ترجمه کردن از عذاب خدا ،٣ تاشون کلمه‌ی عذاب رو گذاشتند توی پرانتز ،٢ تاشون تو پرانتز هم نزاشتند.

تو معنی کلمات هم نوشته :

تغنى: غنى: کفایت، بى نیازى، اغناء: کفایت کردن، بى نیاز کردن. این لفظ اگر با «عن» و «من» همراه باشد بمعنى کفایت و بدون آن دو بمعنى بى نیازى است.

من تو دفترم نوشتم :

یقینا اموال و فرزندان کافران هرگز آن ها از از خداوند بی نیاز نمی کند،و آنان خود هیزم دوزخند.

من خودم فکر میکنم اون ها بخاطر اینکه از خود خدا دور موندند،توی عذاب ناشی ازین دوری قرار میگیرند،همون داستان خورشید و مدارها…

خدا نمی‌خواد اونا تو مدارهای پایین و یخبندان باشند…اونا خودشون رو از خورشید دور نگه داشتند…و درنتیجه در عذاب این دوری گرفتار میشند.

یقینا،ثروت و فرزندان کسانی که نسبت به خدا دچار کفر شدند …اون هارو از خدا بی نیاز نمیکنه…

امثال قارون ها…فرعون ها…نمرود ها…

که با خاک یکسان شدند…تو دریا غرق شدند…یا با یک پشه به هلاکت رسیدند…

نه پولشون اون هارو نجات داد،نه کس و کارشون.

یاد صحبت های استاد تو جلسه ٧ قدم 4 در توضیح سوره ی لیل افتادم که می‌گفت ما نباید ثروت رو جدا از خدا بدونیم…اینکه فکر کنیم ثروت ما می‌تونه مارو خوشحال کنه،یا مارو به خوشبختی برسونه …این شرکه…

وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ ﴿١١لیل﴾

و هنگامی که سقوط کند ثروتش [چیزی از عذاب خدا] را از او دفع نمی کند.

این آیه تو سوره ی الزمر هم همچنین مفهومی داره:

وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ ۚ وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ یَکُونُوا یَحْتَسِبُونَ(4٧)

اگر ستمکاران تمام آنچه را روی زمین است مالک باشند و همانند آن بر آن افزوده شود، حاضرند همه را فدا کنند تا از عذاب شدید روز قیامت رهایی یابند؛ و از سوی خدا برای آنها اموری ظاهر می‌شود که هرگز گمان نمی‌کردند!

ما نباید ثروت رو از خداوند جدا بدونیم.

ما نباید توکلمون روی حساب های بانکی مون باشه.

ما نباید احساس خوبمون رو به میزان ثروتمون گره بزنیم.

ما نباید احساس خوشبختی رو به میزان دارایی هامون گره بزنیم.

ما نباید لذت بردن از زندگی رو به زمانِ رسیدن به خواسته هامون موکول کنیم.

زندگی در لحظه یعنی حال خوب من فقط وابسته به اتصال قلب من به خداونده و نه هیچ چیز و هیچ کس دیگه.

غصه گذشته هارو خوردن و یا منوط کردن حال خوبمون به رسیدن خواسته ها در آینده ،مارو از رفاقت با خدا باز می‌داره:

أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ(6٢ یونس)

آگاه باشید! یقیناً دوستان خدا نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.

چه جالب.وقتی ازم میخواست برات بنویسم هیچ ایده ای نداشتم جز نوشتن خود آیه …

به قول استاد تو جلسه ی ١4 دوره،مثل در های اتوماتیک…

از دور انگار بسته ست…اما وقتی به سمتش حرکت می‌کنی میبینی که در بهترین زمان اون در باز میشه …

اینم از دریافتی ظرف محدود من از آیه ١٠ آل عمران …گفته شد و نوشته شد …

در پناه نور آسمون ها و زمین میسپارمت.الله یارت باشه همیشه.