توحید عملی | قسمت 11

سلام به استاد عزیزم سلام به بهترین استاد زندگیم سلام به مریم بانو عزیزم

سلام به همه دوستانم

من اولین دفعه هست ک کمنت مینویسم در این سایت الهیی نمی‌دانم چ بگویم از کجا بگویم فقط منطزر هدایت خدای عزیزمم هستم خداوند ک هر روز بیشتر از دیروز عاشقش میشومم

خدای ک مثل کوه پشتم هست و دلم گرم به بودنش هستم و روز هایی و شب های ک بخاطر گذشته و روز های تلخ زندگیم اتفاقات بد و تنهایی ک سپری کردم را چگونه برایم آسان کرد و گفت بنده عزیزم بدان ک همه این اتفاقات به نفع توست و تورا بزرگ بزرگتر می‌کند

بعد خیلی مدت ها من فهمیدم ک این یعنی چی

و دیدوم چیزی ک خیلی پاشنه آشیل ام بود و خیلی ام مقاومت یک آلممم باور های مخرب و الگو های بد و همیشه فرار میکردم از این موقعیت

امااا نمی‌دانم به یکبارگی چیشد عاطفه ک اینقدر ترس داشت وارد ترسش میشه

و واقعا خیلی سختم بود نمی‌دانستم چ کنم و احساس کردم خودم ر گم کردیم همیشه گریه میکردم دختری ک همیشه شاد بود بی خیال غم غصه دنیا یکدفعیی اینقدر تغییر میکنه ک همه تعجب می‌کنند از بس این اتفاق ک ظاهر به نظرم خوب بود

سرم فشار آورد من احساس کردم دگه نمی توانم پیشرفت کنم و تقریبا یک سال طول کشید تا خودم را جمع جور کنم

درکم آنقدر نبود ک اول باید باور و نگاهم را درست کنم از همه مهمتر خودم را لایق بدانم منی با احساس بی لیاقتی پشت سر هم برای خودم مشکل ایجاد میکردم هر روز خودم ر بدبخت بد بختر حس میکردم و با این خیال ک زندگیم بهتر می‌شود و این همه گذشت تا فهمیدم خیلی چیز هاره

درکم بیشتر شد و طبق گفته های خدای مهربانم آن روز های بد باعث شد چقدر حالا برای خودممم بیشتر ارزش قائل باشم چقدر خودم را بیشتر دوست داشته باشم از همه مهمتر برای خودم احترام بگذارم

‏

‏و دختری ک آنقدر احساس ضعف داشت ک حتا من نمی توانستم پیش فامیل خودم گپ بزنم احساس ترس میکردم می لرزیدم

‏

‏اما حالا د شرایطی هستم ک خیلی راحت بدون هیج ترسی میتوانم در جمع صحبت کنم در جمع ک حتا هیچ کدام ازوناره نمیشناسم و همه برایم نا آشناست وقتی در جمع پیش همگی کاری را انجام می‌دادم با استرس ک تقریبا صورتم و دستایم قرمز می‌شدند اما حالا نه خیلی راحت ریلکس گپ میزنم کارایم ر انجام میتم و ترسی بود ک واردش شدم دیدوم چقدر بیجا بوده گر چند خیلی بزرگ نیست ای اتفاق امااا امااا برای مه یک اتفاق خیلی بزرگ است احساس میکنم بهتر شدم شخصیتم درحال تغیرر کردن است برای من ک از دوران طفولیت تا به حال به جز از تحقیر توهین ک از طرف خانواده دوست فامیل آشنا و مورد تمسخر قرار گرفتم ک همه و همه چی خورد چ بزرگتر از خودم همه و همیشه مورد تمسخر تحقیر دیگران قرار میگرفتم حالا شدم یک دختری قوی ک مهاجرت کردیم دور از فامیلم زندگی میکنم سعی دارم ک برای خودم زندگی کنم خودم برای خودم در آمد داشته باشم و یک دختر مستقل شوم از نقطه امن خودم ک همه بود خانواده دوست آشنا آمدیم بیرون در جای ک نه دوستی هست نه آشنایی فقط خودم هستم خودمم و تازه درک میکنم وقتی شنیدم استاد عزیزم می گفتند شرایط را تحمل نکنید و از نقطه ام ات بیا بیرون و مثل ابو موسی نباش یعنی چی

‏

‏

در پناه خدا باشید دوستان موفق ام