توحید عملی | قسمت 11 - صفحه 51

سلام

از اون روزی که این فایل رو شنیدم، همه چی یک رنگ و بوی دیگه گرفته. دقیقا روز بعد از شنیدن این فایل، من به همراه دوستان قرار بود یه مسابقه تو سالن داشته باشیم ولی سالن لغو شد و چون زمین چمن دقیقا کنارش بود، گفتم که برم ببینم چه خبره و کی تمرین داره تو چمن. تو راه رفتن هم می‌گفتم حتما خیریتی هست توش که نشد این سالنه. خلاصه رفتم چمن دیدم یک گروهی دارن تمرین میکنن و رفیق منم جز اون گروهه و تا منو دید گفت عوض کن و بیا تو. من گفتم کفش سالنی دارم، گفت خب که چی، عوض کن. منم داشتم همون جملات رو تکرار میکردم که خدایا من بی تو هیچم، خودت هدایتم کن. اون روز با اون دوستان تمرین کردم و طی مسابقه ای که داشتیم که خیلی هم جدی بود، من مهارتهایی رو از خودم بروز دادم که خیلی راحت اتفاق افتاد در عین اینکه کیفیت بالایی هم داشت. اصلا متوجه نبودم که چطور میشد ولی بهم گفته میشد الان اینکارو‌ بکن، الان شوت بزن، الان فلان کارو بکن و منم انجام میدادم و نتیجه عالی بود. اینقدر این اتفاق ایمانم رو بیشتر کرد که بعداً اومدم به خودم گفتم محمد، همینه ها، مهاجرت همینه، مهارت شغلی همینه، رابطه عاشقانه همینه، پول همینه، کار همینه، تیمهای خوب همینه، دوستای رفیق و پایه و هم فرکانس همینه. چی میخوای که نتونی با این خدا بهش برسی. ببین وقتی خودتو بهش میسپاری چطور جوابت رو میده. یادم افتاد به دوران نوجوانی که همینقدر مثلا توی مهارت دریبل، همه چی برام راحت اتفاق می‌افتاد و اون موقع هم من یه صدایی درون خودم می شنیدم و بهش گوش میدادم و باعث میشد همه چی روون اتفاق بیافته ولی بعدش یادم می‌رفت اون صدا، حالا به خاطر احساس گناه بود، به خاطر مغرور شدن خودم بود و همه چی دوباره سخت میشد و دیگه من زور میزدم تا فلان اتفاق بیافته.

من بارها تجربیاتی دارم که مثلا وقتی یک مهارتی از خودم بروز دادم، انگار اون لحظه که داشته اون مهارت اجرا می‌شده و توسط من اجرا می‌شده، فقط جسم من در اجرای اون نقش داشته و ذهنم خالی از هر دانشی بوده و بعدش که با خودم فکر کردم، گفتم عجب کار خارق‌العاده ای شد، این از کجا آمد، جدید بود، راحت بود، لذتی دو چندانی داشت و چقدرم احساس لیاقت و اعتماد به نفس بیشتری بهم داد.

من به شخصه خودمو میگم، خیلی منم منم میکنم، فکر میکنم نتایجی که گرفتم، من گرفتم و خدا رو در نظر نمی‌گرفتم خیلی وقتا ولی به قول قرآن که میگه ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رما. آره تو که سنگ ننداختی، خدا سنگ انداخت. من با این ذهن محدود، با این چشمای محدود، با این دامنه حرکتی محدود، با این عقل محدود در مقابل خداوندی بینهایت و قدرتمند که داناست و بیناست و بهترین و سرراست ترین مسیرها رو می‌دونه و‌ میگه، چیکاره ام؟ چرا گردنکشی میکنم و منم منم میکنم؟ خدایا خودت ما رو به راه راست، راه کسانی که به آنها نعمت داده ای نه کسانی که بر آنها غضب کرده ای، هدایت کن.

دوباره توی دیدن سریال سفر به دور آمریکا هم به خدا گفتم خدایا هرجا باید چیزی بنویسم، خودت بهم هشدار بده، نشونه بده و یه جوری خلاصه بهم بفهمون که باید بنویسی چون تا قبلش داشتم زور میزدم که حتما همه نکات مثبت فایل رو بنویسم و باعث شده بود کمتر لذت ببرم از دیدن سریال و ادامه دار شدن دیدن سریال هم سخت بشه ولی حالا که خودمو سپردم به خدا، خیلی راحتترم و چقدر اینطوری بهتر شد.

مورد بعدی بحث تغذیه نامناسب و دوپامین غیر طبیعی بود که به جای اینکه به خدا بگم خدایا خودت دستم رو بگیر و کمکم کن تا درست بشم، میخواستم از توانایی و علم خودم استفاده کنم تا درستش کنم و نمیشد. از اون روز همش به خدا میگم خدایا من بی تو هیچم و اگر تو نباشی، من نمیتونم عادت تغذیه درست رو ایجاد کنم، اگر تو نباشی، من نمیتونم مغزی که داره دیوانم می‌کنه که دوپامین مصنوعی واردش کنم و قند بهش بدم رو کنترل کنم. دیدم داره ایده های جدید میاد، دیدم داره بهم روند دوپامین توی مغز رو میگه و راه حل میده برای حل این مشکل. میگه تو الان دوز مصرفی دوپامین مغزت به خاطر اون مواد قندی و نشاسته ای و پر کربوهیدارت، رفته بالا و الان که میخوای روند رو معکوس کنی، خب ازت طلب همون دوز قبلی رو داره مغز ولی تو بهش هیچی نمی‌دی و اون اذیت میشه، تمرکزت میاد پایین، حال و حوصله نداری و فشار بهت میاره تا بهش دوپامین مصنوعی بدی تا دوباره به اصطلاح های بشه. گفت باید وقتی مغزت تحریکت می‌کنه به خوردن، بیای روشهای طبیعی ایجاد دوپامین در مغز رو استفاده کنی تا مغزت دوپامین لازم رو دریافت کنه و همچنین آروم آروم دوز مصرفی مغزت پایین بیاد و در حد معمول قرار بگیره که دیگه با فعالیت های معمول، راحت دوپامین رو دریافت و نیازت رو برطرف کنی. حالا خیلی جالب بود راه حلهای خداوند در مورد دوپامین طبیعی. گفت میتونی با ارتباط برقرار کردن با دیگران این دوپامین رو ترشح کنه بدنت، می‌تونه با فعالیت ورزشی باشه، می‌تونه با آهنگ گوش کردن باشه، می‌تونه با تمرکز کردن روی فایلها و کار کردن روی باورها باشه، می‌تونه با تمرکز کردن روی یادگیری مباحث فوتبالی باشه، می‌تونه با دیدن سریال های سایت باشه و حتی فیلمهای دیگه و بهترینش از نظر من همون تمرین کردن و ورزش کردنه که خیلی عالی دوپامین بهم تزریق می‌کنه. خب اینهمه راه برای اینکه اون زمانایی که مغزت فشار میاره که بهش قند بدی، تو حواسش رو پرت کنی و نکته مهمتر که بهم گفت این بود که نگاه نکن به ساعت که ای وای الان مثلا 7 صبحه، من چطور می‌خوام تا آخر شب این فشار ذهنی رو کنترل کنم. نه، هر دفعه که بهش بی محلی کنی، دفعه بعد کارت ساده تره و دفعه بعد هم فشار ذهنیش کمتره هم مدت و تعداد درخواست مغز کمتره. با این هدایت‌های خدا خیلی آروم شد و البته که قبلش به خدا گفتم خدایا من معتاد مواد قندی و پر کربوهیدرات شدم، من عاجزم از تغییر این عادت، خودت کمکم کن و دستم رو بگیر. الانم روز دوم هستم و روز اول به شدت تمایل به خوردن خوراکی و مواد قندی داشتم ولی سعی کردم با همون روشهای بالا کنترل کنم و به لطف خدا اون روز تمام شد. روز به روز با خدا و استمداد طلبیدن از هدایت هاش میرم جلو و‌ ایندفعه دیگه ترسی ندارم و نمیگم نکنه برگردم دوباره چون می‌دونم این دفعه خدا رو دارم کنارم و اون منو به هدفم میرسونه.

خدایا عاشقتم که هم رحمانی هم رحیم، هم رزاقی هم وهاب، هم ربی هم الله، هم سمیعی هم علیمی هم بصیری، هم از فضلت به ما عطا می‌کنی هم از کرمت. خدایا شکرت

استاد متشکرم

دوستان متشکرم بابت کامنت هاتون

در پناه خدا