زمان‌هایی در زندگی‌ام هست که از خود پرسیده‌ام:
” الان که به خواسته‌های بسیاری در زندگی‌ات رسیده‌ای و می‌توانی انتخاب‌های بیشتری داشته باشی، بالاترین عشق و علاقه‌ات چیست؟
چه کاری است که قلبت را سرشار از اشتیاقی سوزان و ذهنت را خاموش و آرام می سازد؟!
چه کاری است که هنگام انجامش، آنقدر زمان فراموشت می شود که نه شب و روز را می فهمی و نه خستگی و گرسنگی؟!
و هر بار پاسخی جز این نداشته‌ام:
“می‌خواهم برای تمام عمر، “اشاعه توحید رسالت زندگی‌ام باشد“. حتی اگر امروز یک نفرِ دیگر تصمیم بگیرد نگاه دیگری به خدا داشته باشد تا او را از نو بشناسد، من به هدفم رسیده‌ام!”
هر طور که به زندگی و چالش‌هایش نگاه می‌کنم، یقینم بیشتر می‌شود که توحید عملی راهکاری برای همه چیز است!
لحظه‌های زیادی در زندگی پیش می‌آید که به شدت نگران و ترسان می‌شویم زیرا:
فردی که عاشق اش بودیم، دیگر نمی‌خواهد در این رابطه بماند.
کارمندی که سالها برایش وقت گذاشتیم تا از او فردی زبده بسازیم، حالا که حکم شریان اصلی کسب و کار ما را دارد، تصمیم به ترک کار گرفته یا فردی که قول انجام کاری را به ما داده بود، وعده‌اش را فراموش کرده.
توحید عملی، در چنین لحظه‌هایی خودش را نشان می‌دهد:
زیرا اگر یکتاپرست نباشی، در چنین لحظه ای، موجودیت یا عدم وجودت را وابسته به ماندن این فرد در رابطه‌ات یا تصیم آن کارمند به ادامه همکاری، یا وفا کردن آن فرد به وعده‌اش می دانی. آنوقت چنین لحظه‌هایی برایت کُشنده و خفه کننده می شود.
زیرا شرک چیزی جز ترس و غم به همراه ندارد.
اما وقتی یکتاپرستی اصل و اساس زندگی‌ات باشد، آنوقت دلیل حضور هر نعمتی در زندگی ات، خواه یک فرد باشد، یا شغلی عالی، یا راهکاری برای مسئله ات و…، برکتی از جانب خداوند می دانی و اگر زمانی به هر دلیلی، از زندگی ات برود، معنایش این است که برکتی دیگر از خداوند در حال ورود به زندگی ات است.
برای همین، نه تنها این لحظه‌ها ذره‌ای نگران ات نمی‌کند، بلکه خوشحال و شگفت زده، منتظر ورود برکات خداوند به شکل های مختلف، خواهی ماند. این آرامش، ارمغان توحید عملی است.
توحید عملی یعنی، همچنان که در جامعه انسانی هستی و با دیگران در کسب و کار و… مراوده داری، خداوند را منشأ قدرت بدانی و هر فردی که گره‌ای از کارت می‌گشاید یا گرهی از کار فردی می گشایی،این را دستی از جانب خداوند بشماری و به خاطر بسپاری که خداوند همواره دستان زیادی برای یاری همگان دارد!
خداوند قادر است به شکل همراه، همکار یا مشاوری عالی، وارد زندگی‌ات شود، به شکل مشتری، بازار و ایده‌ای ثروت آفرین، وارد کسب و کارت شود و جان دوباره‌ای به آن ببخشد، به شکل دارویی شفا بخش وارد بدنت می شود، اگر این قدرت را باور کنی.
خداوند قادر است به هر شکلی که تو میخواهی و می‌توانی آن را در ذهنت بسازی، وارد تجربه زندگی‌ات بشود.
پس چرا این قدرت را باور نکنیم؟! چرا روی آن حساب نکنیم و چرا به این قدرت وابسته نشویم؟!
چرا نگذاریم یکتا پرستی آنچنان همه ابعاد زندگی‌مان را آکنده سازد، که دیگر فضایی برای حساب باز کردن و وابسته شدن به غیر او، نماند؟!
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD678MB27 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۲24MB27 دقیقه
به نام خدای مهربان
سلام به همه عزیزان و استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته عزیز
امیدوارم بتونم آگاهی های این فایل رو درک کرده باشم و بتونم عمل کنم .
وقتی ما خداوند را به عنوان تنها منبع رزق و نعمت فراموش می کنیم و آدم ها رو توی ذهنمون بزرگ می کنیم شرک می ورزیم بعدها اتفاقات بدی رو تجربه خواهیم کرد .
باید یاد بگیریم تو زندگی روی هیچ کس حساب نکنیم از آدم ها تشکر کنیم ولی اونا رو دستی از دستان خداوندی بدانیم که داره از طریق این افراد به ما کمک می‌کنه . و همیشه سپاسگزار و سجده کننده پروردگار باشیم کسی که کیهان رو خلق کرده و جهانیان تسبیح گوی او هستند .
وقتی روی هر چیزی به غیر از خداوند حساب می کنیم یعنی شرک می ورزیم .
خداوند به کلام ما کاری نداره به قلب ما کار داره .
من خودم می دونن وقتی دارم از کسی درخواست می کنم واقعا توکلم به اونه یا به خدای اونه .
کسی که روی خدا حساب می کنه درونش توی قلبش از خدا کمک می خواد .
این شخص دستی از دستان توه و اگه این نشد یه دست دیگه تو از یه جا بوجود میاری ، من امیدوارم من بهم نمی ریزم .
وقتی کسی به خدا توکل داشته باشه بهم نمی ریزه اگه جواب رد بشنوه .
هر کس که داره یار جمع می‌کنه و روی مردم حساب می کنه نوعی حساب کردن روی غیر خداست .
اگر تکیه کنی به خداوند ، خداوند راه هایی رو برات باز می‌کنه قلب هایی رو برات نرم می کنه و ارتباط هایی رو برات ایجاد می کنه که هیچ کس نمی تونن برات ایجاد کنه .
وقتی تکیه می کنی به خدا به رب به فرمانروای کل عالم همه کارها برات خوب انجام میشه .
وقتی تکیه ات رو از روی خداوند برداری و روی آدم ها و چیز هایی دیگه میزاری از همون چیز ها ضربه می خوری .
با خدا باش و پادشاهی کن بی خدا باش و هرچه خواهی کن
هر وقت روی خدا حساب کردم خدا همه چیز رو به من داده فقط باید باورش کنیم .
روی مردم دوست فامیل پدر و مادر و هر شخص قدرتمند وحتی خودتون هم حساب نکنید روی خدای اون ها حساب کنید .
اگر ما باور مون رو به خداوند تقویت کنیم و اگر ایمان داشته باشیم که اون قدرت می تونه به راحتی به راحتی در ها رو برای ما باز کنه به راحتی موقعیت ها رو برای ما ایجاد کنه به راحتی رزق رو وارد سفره ما کنه به راحتی می تونه ما رو از فرش به آرش برسونه در هر ضمینه ای و باور قلبی داشته باشیم واقعاً در همه جنبه‌های زندگی موفق می شیم .
در پناه فرمانروای عالم سعادتمند و ثروتمند در دنیا و آخرت باشید