زمانهایی در زندگیام هست که از خود پرسیدهام:
” الان که به خواستههای بسیاری در زندگیات رسیدهای و میتوانی انتخابهای بیشتری داشته باشی، بالاترین عشق و علاقهات چیست؟
چه کاری است که قلبت را سرشار از اشتیاقی سوزان و ذهنت را خاموش و آرام می سازد؟!
چه کاری است که هنگام انجامش، آنقدر زمان فراموشت می شود که نه شب و روز را می فهمی و نه خستگی و گرسنگی؟!
و هر بار پاسخی جز این نداشتهام:
“میخواهم برای تمام عمر، “اشاعه توحید رسالت زندگیام باشد“. حتی اگر امروز یک نفرِ دیگر تصمیم بگیرد نگاه دیگری به خدا داشته باشد تا او را از نو بشناسد، من به هدفم رسیدهام!”
هر طور که به زندگی و چالشهایش نگاه میکنم، یقینم بیشتر میشود که توحید عملی راهکاری برای همه چیز است!
لحظههای زیادی در زندگی پیش میآید که به شدت نگران و ترسان میشویم زیرا:
فردی که عاشق اش بودیم، دیگر نمیخواهد در این رابطه بماند.
کارمندی که سالها برایش وقت گذاشتیم تا از او فردی زبده بسازیم، حالا که حکم شریان اصلی کسب و کار ما را دارد، تصمیم به ترک کار گرفته یا فردی که قول انجام کاری را به ما داده بود، وعدهاش را فراموش کرده.
توحید عملی، در چنین لحظههایی خودش را نشان میدهد:
زیرا اگر یکتاپرست نباشی، در چنین لحظه ای، موجودیت یا عدم وجودت را وابسته به ماندن این فرد در رابطهات یا تصیم آن کارمند به ادامه همکاری، یا وفا کردن آن فرد به وعدهاش می دانی. آنوقت چنین لحظههایی برایت کُشنده و خفه کننده می شود.
زیرا شرک چیزی جز ترس و غم به همراه ندارد.
اما وقتی یکتاپرستی اصل و اساس زندگیات باشد، آنوقت دلیل حضور هر نعمتی در زندگی ات، خواه یک فرد باشد، یا شغلی عالی، یا راهکاری برای مسئله ات و…، برکتی از جانب خداوند می دانی و اگر زمانی به هر دلیلی، از زندگی ات برود، معنایش این است که برکتی دیگر از خداوند در حال ورود به زندگی ات است.
برای همین، نه تنها این لحظهها ذرهای نگران ات نمیکند، بلکه خوشحال و شگفت زده، منتظر ورود برکات خداوند به شکل های مختلف، خواهی ماند. این آرامش، ارمغان توحید عملی است.
توحید عملی یعنی، همچنان که در جامعه انسانی هستی و با دیگران در کسب و کار و… مراوده داری، خداوند را منشأ قدرت بدانی و هر فردی که گرهای از کارت میگشاید یا گرهی از کار فردی می گشایی،این را دستی از جانب خداوند بشماری و به خاطر بسپاری که خداوند همواره دستان زیادی برای یاری همگان دارد!
خداوند قادر است به شکل همراه، همکار یا مشاوری عالی، وارد زندگیات شود، به شکل مشتری، بازار و ایدهای ثروت آفرین، وارد کسب و کارت شود و جان دوبارهای به آن ببخشد، به شکل دارویی شفا بخش وارد بدنت می شود، اگر این قدرت را باور کنی.
خداوند قادر است به هر شکلی که تو میخواهی و میتوانی آن را در ذهنت بسازی، وارد تجربه زندگیات بشود.
پس چرا این قدرت را باور نکنیم؟! چرا روی آن حساب نکنیم و چرا به این قدرت وابسته نشویم؟!
چرا نگذاریم یکتا پرستی آنچنان همه ابعاد زندگیمان را آکنده سازد، که دیگر فضایی برای حساب باز کردن و وابسته شدن به غیر او، نماند؟!
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD678MB27 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۲24MB27 دقیقه
سلام به همه دوستن عزیزم در سفرنامه
روز 34 سفر نامه
توحید عملی
باید از خودمون بپرسیم که با خودمون چند چند هستم ؟
باید بپرسیم که خدایی که میگن رو ما چطور میشناسیمش ؟
چه دیدی نسبت به خدا داریم ؟
آیا خدارو مثل یه جلاد میبینیم که منتظره یه تار مو هامون بیرون باشه تا 1000 سال مارو با همون یه تار مو آویزون کنه ؟
وقتی نماز نمیخونیم از 7 تا آسمون ارو میدازه پایین ؟
و و و و و و و
اول باید دیدمون رو نسبت به خدا عوض کنیم …
بعد باورهامون رو عوض کنیم تا بتونیم باهاش ارتباط بگیریم …
باید خدا رو درک کنیم …
باید قانونش رو درک کنیم …
اونقدر غفــــــــــــّار ، ستـــــــــــــّار خطابش کنیم تا باور کنیمش ….
تا خدای واقعی رو بشناسیم …
تا با خیال راحت خودمون و زندگیمون رو بسپاریم به دستش …
بهش تکیه کنیم …
تا اعتبار همه چیز رو بهش بدیم …
اونقدر باورش کنیم که از ته قلب بگیم تا خودش نخواد هیچ اتفاقی نمیوفته …
حتی یک برگ هم به اذن خدا از درخت نمیوفته …
اول باید توحیدی بشیم …
بعد تو عمل نشون بدیم چراکه ” حرفی که عمل نیاورد حرف مفت است ” ….
مهم ترین کاری که ما باید تو زندگی انجام بدیم خدا شناسیه …
وقتی خدارو میشناسیم خیلی از کارها خود به خود جور میشه …
خیلی از افراد به سمت ما میان …
خیلی اتفاقات خوب میوفته …
تمام مشکلات حل میشن …
بهترین رابطه ای که ما میتونیم برقرار کنیم ، ارتباز با خودشه …
با کسی که مارو خلق کرده …
از روح خودش توی ما قرار داده …
ما رو اشــــــــــــــــــــرف مخــــــــــــــــــــــــلوقات خوانده …
خیلی شنیدیم که میگن :” با خدا باش و پادشاهی کن ” ….
با خدا همه چیز رویای پیش میره …
با خدا همه چیز به بهترین شکل پیش یره …
با خدا بهترین زندگیه ای که ما میتونیم داشته باشیم …
ما هستیم که به افراد قدرت میدیم ….
ما هستیم که افراد رو بلد میکنیم …
مگه بالاتر از خدا هم هست ؟
مگه انسانی که خودش خلق کرده قدرتی مثل خدارو داره؟
قدرت اصلی رو باید داد به خودش …
ما وسیله هستیم برای پیغام خدا …
ما زبان خدا هستیم برای کمک به همدیگه …
ما در برابر خالق هیچ هستیم …
.
.
.
.
.
دوستتون دارم … موفق باشید ….