توحید عملی | قسمت ۲

بسم الله الرحمن الرحیم

21 اسفند 1397

ردپای روز سی و چهارم سفرَ پُر خِیِرُ وَ بَرَکَت

وای خدای من خداروشکرت تو را سپاس.

این فایل، این حس، این کلمات، این جملات، این قافیه بندی هایی که ناخودآگاه از درون زیبای شما استاد جان به شکل عالی بیرون اومد، شگفت انگیز

خدای شما شگفت انگیز

این فایل را زمانی گوش دادم که به شدت نیازش داشتم، زمانی که مهاجرت کرده بودم تهران و یک ماهی بود از این مهاجرتم و توی اون تنهایی توی اون تغییر باورهام توی همون زمان

بهش نیاز داشتم

این فایل و فایل های آرامش در پرتو الهی مخصوصا قسمت هفتمش، شده بودم هم انس من، و آرامش من

الان یادمه شب هایی که وقتی کارم توی کافه تموم میشد منطقه الهیه بودم، و ساعت حوالی 12 شب اکثر اوقات با اینکه جسما خسته بودم ولی این فایل ها، صدای شما استاد جان

توی اون مسیر پیاده روی 30 دقیقه ای، چقدر منظره ها زیبا بود

خدا جوون برام مسیر را انقدرر قشنگ کرده بود، رودی که تو همون مسیر پیاده روی تا خونه بود، ماه زیباتر از همیشه بود، و نورانی تر

هوا صاف تر و سکوت بود، سکوت

سکوتی که بین من و خدای من توی اون طبیعت زیبا و شگفت انگیز بود، تازه شروع زیبا دیدن من بود، هر چیزی را زیبا میدیدم، شاید اون مسیر برای 99% افراد خسته کننده باشه، همینجورم هست!!

وقتی که روحت اون جوری که بایستی پرواز کنه اون جوری که باید نگاه کنی اون جوری که باید باشی، اصلت، نیستی خب. اون موقع همه چیز میتونه برات خسته کننده باشه حتی خودت!

سخت بود

اما شیرین

سخت بود

خب به خاطر باورهام

روزهایی بود، شب هایی بود

توی تهران منی که هرگز دوست نداشتم از کسی پول بگیرم قرض بگیرم حتی با اینکه خانواده ی پر جمعیتی خداروشکر دارم ولی نیومده بودم که روی قولم بزنم، اومده بودم که با سختی بیشتر با کار کردن روی باورهام با تغییر باورهای مزخرفی که داشتم اومده بودم توی اون تنهایی ناب، ” تغییر ” کنم، اومده بودم که چهار چوب زندگی زیبای شخصی خودم را بسازم و شکل بدم.

زمان برد ولی هر چقدر که بیشتر میتونستم ذهنم را کنترل کنم هر چقدر که میتونستم بیشتر سپاس گزار باشم هر چقدر که بیشتر با وحی منزل تمرینات جلسه اول و نهم قانون آفرینش را انجام میدادم و همینطور فایل های رایگان که آگاهی هر کدام مثل حل کردن یک پازل ذهنی دیگه برام میبود. زندگی زیباتری داشتم.

سخت بود

روزهایی بود که حتی پول مترو هم نداشتم حتی!!! که همشو با گریه پیاده روی میکردم و میودم خونه با اون کفشی که خیلی خوب بود ولی تنگ بود و همیشه میزد به نوک پام لعنتی.

انقدرر وضعیت مالیمم داغون بود انقدررر در درونم جنگ بودد ولی خوب بود

روزهایی بود که با اینکه یکی از اصول های زندگیم این بود که از کسی پول نگیرم بارهاا شد که میومدم روی غیرر خدااا حساب باز میکردم و نتیجه هم مشخص بود!

وای وای

وقتی میومدی روی خدا حساب باز میکردی وقتی میخواستی که واقعا توحیدی تر بشی میخواستی که خداگونه تر عمل کنی، ابراهیم گونه

باز نتیجه مشخص بود. و چه نتیجه ای و چه دنیایی میشد و چه اتفاقات نابی.

َI Adore the only GOD

با خدا باش و پادشاهی کن

اما این روزا، واقعا دارم با این قدرت زندگی میکنم

خدا

بهترین دوست و یار و یاور همیشگی منه

بیش تر از همیشه

باور دارم که: این منم که خالق 100% شرایط تک تک لحظه های زندگیم هستم.

بیش تر از همیشه برای من ملموس تر شده و توی تک تک سلول های مقدسم که از مرغوب ترین و ارزشمندترین “الماس خدا” به زیبایی خلق شده،

که : خدارا تنها منبع برکت

تنها منبع ثروت

تنها منبع خوشبختی

تنها منبع ثروت

تنها منبع آرامش

تنها منبع عزت و احترام

تنها منبع طول عمر و علمم

و تنها منبع هر چیز نیکو و خیر دیگه است.

بیشتر از همیشه باور مردم که: هر چیزی که میخوام را میتونم بهش دست پیدا کنم.

بین من و خواسته های مقدسم یک فاصله فرکانسی که در صورت نداشتن باور محدود کننده همون لحظه خب به خواسته ی مقدس و ارزشمندم میرسم ولی اگر همون لحظه نشد معلومه که با رسیدن به ” احساس خوب نسبت به اون خواسته ” این فاصله کم و کمتر میشه و بهش دست پیدا میکنم وقتی که برام خیلی مهم نباشه وابسته اش نباشم، میدونی؟!

رها باشم نسبت بهش

و باور داشته باشم که من ” همیشه در زمان مناسب و در مکان مناسب هستم، ” اون موقع خودش خدا جوون، به وقتش میدونی بهت میدش.

وای خدای من

وقتی ذهن و روح مقدست در تعادل و هماهنگی باشه، اون موقع خدا را استاد برنامه ریزی میبینی.

خدایا شکرت

خدایا شکرت

خدایا شکرت.

دوستون دارم.

این سفر واقعا چه نتیجه های شگفت انگیزی که برای من فقط تا الان نداشته!

خدارا سپاس