توحید عملی | قسمت ۲

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدایی که همیشه زنده است و هرگز نمی میره… هرگز چرتش نمی گیره… هرگز فراموش نمی کنه… هرگز کنترل اوضاع از دستش خارج نمیشه… هر گز شکست نمی خوره… هرگز دیر نمی کنه… هرگز سرسوزنی خطا نمی کنه… هرگز خلف وعده نمی کنه… خدایی که گنج آسمان ها و زمین دستشه… خدایی که همه چی رو از عدم خلق کرد… خدایی که همه چی مال اونه… خدایی که همه چی رو بدون عیب و نقص داره اداره می کنه… به همه چی محیطه… به ذات صدور آگاهه… بهترین مولا و نصرت دهنده است… بهترین وکیل و کارگزار… خدایی که هدایت و حمایت منو بر خودش واجب کرده… از رگ گردن به من نزدیکتره… هیچی براش غیر ممکن نیست… خدایی که عوامل بیرونی رو در مسیر کانون توجه من، الگوها و گفت و گوهای ذهنم می چینه… خدایی که منو قضاوت نمی کنه… خدایی که نگاه انسانی به من داره و می دونی اشتباه جزئی از مسیر پیشرفت و رشد منه… به همین دلیل غفور و رحیم و در توبه رو همواره باز گذاشته… خدایی که می دونه من ضعیفم… فراموشکارم… عجولم… خدایی که عشقش بهم بی قیدو شرط… عاشقانه دوسم داره… بهم کرامت داده… جهانش رو مسخر من کرده… کلید گنج آسمان ها و زمین رو در اختیار من گذاشته و اونم دعا کردن و درخواست کردنه… به اندازه ای که باورش کنم… از این نیرو می تونم استفاده کنم…

نازنین دلبرم… بهترین رفیق من… آگاهی های ناب قرآن و قوانین رو تا سطح درک من پایین بیار تا درکش کنم و عمل کنم… بهم علم و حکمت و بصیرت عنایت کن… یاری ام کن همواره صلاه کنم… زکات کنم… انفاق کنم… صبور باشم… منو از مسلمون قرار بده که همواره تسلیم تو باشم… ایاک نعبد و ایاک نستعین

آمین

سلام سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته جان و رفقای هم فرکانسی

أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ ﴿2﴾

آیا مردم گمان کرده اند، همین که بگویند: ایمان آوردیم، رها می شوند و آنان مورد آزمایش قرار نمی گیرند؟

وااااای خدای من… خدای من…. چقدر این بحث توحید و شرک ظریف

الان تو مسیر بیمارستان هستم… اسنپ گرفتم… من و برادرم که باهاش رودربایسی دارم و راننده… راننده به محض نشستن بهم گفت میشه گزینه کنسل رو بزنی که من کمسیون ندم…. داداشم گفت براش بزن… دستم رو بردم که بزنم…. آیه های قرآن اومد تو ذهنم… واقعاً سارا جانم می خوای این کار رو بکنی؟؟ … می خوای حق رو قربانی کنی؟؟… می خوای تو فرکانس این آقا شریک بشی؟؟… می خوای مشرک بشی؟؟… پیش خودم گفتم قطعاً که نمی خوام مشرک باشم… اما منافقانه رفتار کردم… خدا منو ببخشه… اولش واقعاً گزینه لغو سفر رو پیدا نکردم ولی بعدش پیداش کردم… راننده همچنان مصر بود که این کار رو انجام بدم… یه تلنگر به خودم زدم… ساراجان داری چیکار می کنی؟؟؟ داری منافقانه رفتار می کنی… قاطعانه بهش بگو نمیزنم چون از نظر من این کار درست نیست… همش ذهنم می گفت : ولش کن بهش بگو پیدا نمی کنی…. بابا داداشت مسخره ات می کنه … میگه نمیشه جانماز آب نکشی.. بگو دیگه… بگو گزینه لغو سفر رو پیدا نمی کنم… ولی من استغفار کردم و قاطعانه تصمیم گرفتم اگه مجدد راننده اصرار کنه بهش بگم: از نظر من کار درستی نیست و من انجام نمیدم… حالا اگه می خواد ناراحت شه‌… به من چه… یا اگه داداشم هر فکری می خواد بکنه… تصمیم جدی گرفتم… ولی بچه ها می دونید چی شد… این فقط برای محک ایمان من بود… اصلاً به مرحله‌ی اجرا نرسید…

خدایا شکرت که از این امتحان سربلند بیرون اومدم…

خدایا شکرت…

آگاهی های قرآن نجاتم داد…

یاد دوران قبل افتادم که چقدر راحت مشرک میشدم.. خدایا منو ببخش.. جاهل بودم…

وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَىٰ ۖ وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْرًا(88کهف)

و اما هر کس ایمان بیاره و عمل صالح انجام بده… او را پاداشی بس نیکوست… و در فرمانمان تسهیلاتی برای او توصیه خواهیم کرد.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا….(136 نساء)… ای کسانی که ایمان آوردید… ایمان واقعی بیارید… یعنی بابا ظاهری نیست که… بحث فرکانسِ… نمی تونی نقاب مومنان رو بزنی و یکسری اعمال ظاهری انجام بدی … قانون اینجوری نیست که… جهان فرکانس های ما رو ترجمه می کنه نه ظاهر کارهای ما رو…

ایمانی که عمل نیاره، حرف مفته…

«وَإِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» (و اگر وسوسه ای از سوی شیطان تو را تحریک کند؛ به خدا پناه ببر؛ بی تردید او شنوا و داناست)