توحید عملی | قسمت ۴

به نام خدای مهربان

بعد از مدت ها دارم کامنت مینویسم و قلبم منو کشونده اینجا اگر بازم میخواستم به صجبت های ذهن و نجواهاش گوش کنم الان اینجا نبودم نجواهایی که سرشار از کمال گرایی و احساس عدم لیاقت هستند که باید ریشه ایی حل شوند

حالا که درمورد کمال گرایی گفتم دلم میخواد اعتراف کنم که به شدت منو درگیر خودش کرده این از اون چیزایی هست که باید هرروز بهش اشاره کنم

یادمه یک مدتی توی سایت هرروز کامنت میزاشتم و روزانه شاید 2،3 تا کامنت قرار میدادم و حتما توی یکیش درمورد کمال گرایی توضیح میدادم و برای خودم حلش میکردم و خودش برای ذهن من ورودی مستمری بود که باعث شده بود بسیار بهبودگرایانه تر روز هایم رو سپری کنم و بسیار طعم لذت بخش اون زندگی هنوز زیر زبانم هست

قضیه هدایتم به این صفحه اینطوری هست که به شدت روزی پر مشغله داشتم و البته سرشار از کمال گرایی های بی جا که خودم متوجه اش شده بودم و ذهنم و سرم احساس به شدت سنگینی رو حس میکنه و یادم میومد که چقدر در فایل های توحیدی اشک میریختم و سبک میشدم رها میشدم انگار دارم پرواز میکنم و چقدر حالم خوب بود و در لحظه حال تمام وجودم را قرار میدادم

حال هم قلبم پیشنهاد خوبی داد گفت بیا سمت توحید عملی 4 چون 1 تا 3 رو دفعه های قبلی به خودم هدیه داده بودم

اما حالا که میبینم به من گفت کامنت بنویس هدایتم کرد به کمال گرایی و توضیح دادن راجع بهش وقتایی که آگاهانه مدیریت میکنیم کمال گرایی رو (مثل همین الان که من تصمیم گرفتم که کامنت بزارم فارغ از هرگونه محدودیتی)با هربار بهبود قوی تر میشیم توش و این خودش نکته مثبتی هست البته تا جاییکه این روند رو با تعهد ادامه بدهیم

و خداروبینهایت سپاسگزارم بابت این که من رو هدایت به سایتی کرده که در آن میتوانم درمورد آن چیزی که دلم میخواد بنویسم و تمام بچه های سایت اونقدر درکشون بالاست خداروشکر که این احساس راحتی رو به من میده که اینکار و انجام بدهم

هنوز فایل رو گوش ندادم اما حالا که توی فضای کامنت نوشتن قرار گرفتم درونم حسابی حرف داره و میخواد این چندروزی که کامنت نزاشته رو حسابی جبران کنه

یک. نکته دیگه ایی که توی کامنت نوشتن برای من هست این هستش که چون مدت زمان طولانی و بدون وقفه مینویسم باعث بهبود تمرکزم هم ناخوداگاه میشه و این خبر خوبی هست برای من مخصوصا منی که چند وقتی میشه که مهارت های تمرکزیم رو استفاده نکردم و حسابی تمرکزم بهم ریخته و عوامل حواس پرتی توی ذهنم پررنگ تر شده

همچنین چقدررر ردپا گذاشتن توی سایت قشنگه

من مثلا هر چندوقت یکبار به کامنت های قبلی خودم هدایت میشم قشنگ یک کنتراست جذابی هست برام و میتونم تغییراتم رو احساس کنم و برای این مغزی که خیلی وقت ها فکر میکنه هیچ تغییر مثبتی نکرده منطق بیارم.

استاد توی این فایل گفتین بیش از نود درصد فایل هایی که اماده میکنین یک حسی بهتون میگه یک حرفایی رو بزنین و خیلی وقت ها برنامه نداشتین برای فایل ها

میدونی این دوباره تسلیم بودن رو به من یاداوری میکنه که از این ایمان میاد که خداوند حتی توی حوزه کاری تو هم تورو هدایت میکنه با الهامات و احساساتی که در درون تو میاره و بهت میگه که قدم بعدیت رو چی بردار

میدونی خیلی وقت ها من قدم بعدیم بهم گفته میشه اما باز میرسیم به کمال گرایی و مغز من میخواد تا همه قدم هارو دقیق متوجه نشده هیچ اقدامی نکنه و هیچ بهبودی انجام نده دقیقا مثل اتفاقی که برا من امروز افتاد بجای اینکه بیفتم توی تیک زدن وظایف و قدم هایی که مشخص کردم اومدم تایم زیادی رو اختصاص دادم به سازماندهی کردن وظایف و یکسری کارهای بی ارزش که اصلا نیاز نبود و الان اخر شب که دارم این کامنت رو مینویسم اتفاقی که افتاده اینه که بهره وری من برای انجام دادن کارها به شدت پایین بود امروز و اخر سر تمام اون وظایف و پروژه هایی که نوشتم رو از توی to do پاک کردم که این حرکت هم خودش از کمال گرایی ام اومد و الان ک دارم فکر میکنم شاید کار اشتباهی کردم که پاک کردم وظایف رو چون دلم میخواست دوباره کامل و منظم وظایف رو بنویسم اما صد در سد کلی زمان ازم میبره و البته نصف بیشترش تکراری هست و میخوام بگم این ضرباتی هست که کمال گرایی به ادم میزنه باعث میشه هیچ قدم بهبودی برنداره و هیچ پیشرفتی صورت نگیره و خیلی هم نشخوار ذهنی بده به آدم که واقعا این احساس سنگینی توی سرم رو یادم نمیاد اخرین باز کی حس کردم اما خیلی زجر آور هست ولی خداروشکر الان که دارم مینویم خیلی بهتر شده و حالم بسیار بسیار بهتر هست.

و آروم تر هستم

الان فایل رو میخوام گوش کنم و بعدش بخوابم تا از فردا صبح زود بیدار بشوم و برنامه هایم رو بنویسم وخیلی بهبود گرایانه شروع کنم مثل همین کامنت که بدون محدودیت نوشتم

الهی شکرت

خداوند یار و نگهدار ما باشد