یکی از موضوعاتی که در درک اصول ساده اما بسیار اساسی زندگی به من کمک نموده، گوش دادن به مصاحبه با افراد موفق بوده است. به شخصه علاقه زیادی به یافتن و تجزیه تحلیل قوانین خداوند از لابه لای داستان موفقیت ها یا حتی شکست های افراد دارم.
زیرا این کار به من کمک می کند تا موانع مخفی ای را بشناسم که عامل گمراه شدن از مسیر صحیح است و متعهد به اجرای اصول ساده ای باشم که به خاطر ساده بودنش اغلب نادیده گرفته می شود، در صورتیکه اصل و اساس موفقیت است.
نکته مهم و مشترک اغلب مصاحبه هایی که با آن برخورد داشته ام، “شرک” بوده است. در جریان این ماجرا بیشتر متوجه شدم که فارغ از اینکه افراد چه دین، مذهب یا ملیتی دارند، میزان موفقیت افراد به میزانی است که توانسته اند توحید را در عمل اجرا نمایند و میزان شکست های آنها بی آنکه خودشان مطلع باشند، به میزانی است که اسیر و برده شرک شده اند.
شنیدن داستان افرادی که مرتباً دلیل موفقیت های خود را “مردم” (به عنوان عواملی غیر از خداوند به عنوان نیرویی که همه چیز از اوست)، می دانند و از هر 5 کلمه شان، یک کلمه “فقط به خاطر مردم – فقط به خاطر طرفدارهایم و جملاتی از این دست است”، نقش و اهمیت توحید در تجربه سعادت به شکل عشق، سلامتی، ثروت و بی نیازی و رضایت از زندگی را بیشتر به من شناساند و بیشتر به من فهماند که:
شرک در دل مومن مثل راه رفتن مورچه سیاه در دل تاریک شب، چقدر مخفی است.
وقتی مرتباً عامل موفقیت های خود را به غیر خدا نسبت می دهی یا می ترسی عاملی بیرونی مانع موفقیت ات شود یا موفقیت ات را در گرو حمایت عاملی بیرون از خود می دانی، متوجه نیستی که چگونه برده شرک شده ای و با چه سرعتی در حال دور شدن از مسیر خوشبختی هستی!
وقتی عامل موفقیت هایت را مردم و تعداد علاقه مندان یا دنبال شوندگانت می دانی و تلاش می کنی جمله ای را بگویی که آنها دوست دارند و کاری را انجام دهی که مورد رضایت آنهاست، در واقع این تو هستی که برده، بنده و دنبال شونده آنها شده ای و به همان اندازه نیز از مسیر نعمت و رحمت دور می شوی.
بنابراین باید از خودمان سوال کنیم که:
چرا با وجود اینکه هر بار روی غیر خدا حساب باز کردیم، به شدت شکست خورده ایم، باز هم نقش توحید را درک نکرده ایم و همچنان روی غیر خدا (دولت، حکومت، دلار، مشتری، خانواده و…)حساب می کنیم؟!
چرا نمی توانیم آدمها و عوامل خیر رسان در زندگی مان را عشق هایی از طرف نیروی برتری بدانیم که همه قدرت در دست اوست و همه ما به یک اندازه به او وصل هستیم؟!
چرا نمی توانیم اعتبار این نعمت ها را به نیرویی بدهیم که رابطه مان با او ازلی و ابدی است؟!
حقیقت این است که:
قدرت تنها از آنِ انرژی است که همه ما جزئی از او هستیم و به اندازه ای که به این انرژی وصل می شویم و روی او حساب می کنیم و به هر عاملی غیر از او غیر وابسته می شویم، توحیدی می شویم و می توانیم برکت این نیرو را از طریق دستان بی نهایتش و به شکل های متفاوتی در زندگی مان ظاهر و تجربه کنیم.
به اندازه ای که از بدنه ی جامعه شرک زده فاصله می گیریم، جامعه ای که هر عاملی مثل قیمت دلار، ارتباط موثر با کارفرما، دولت، طرفداران و … را موثر می داند الاً خداوند به عنوان منبع قدرت، به همان اندازه نیز به سمت جریانی از نعمت، برکت و خوشبختی هدایت می شویم.
برای تجربه خوشبختی تنها یک راه وجود دارد:
باید انرژی و زمانی را که صرف شرک ورزیدن می نمایی، یعنی صرف زیر پا گذاشتن اهداف، ایده ها و خواسته های خود می کنی تا کاری را انجام دهی که دیگران را راضی و دنباله رو و طرفدار خود نمایی تا شاید درآمدی کسب نمایی، صرف اجرای توحید عملی و دنباله رو ی خداوند به عنوان منبع تمام خیر و برکت ها و قدرت ها نمایی و به او وابسته شوی.
آنوقت این نیرو به عنوان منبع همه قدرتها و انرژی ای که تو جزئی از او هستی و به پشتوانه ی رابطه ی همیگشی ات با او پا به این جهان گذاشتی، همانگونه که بدون ذره ای تلاش، سلامتی را از طریق تنظیم عملکرد هزاران عضو در بدنت جاری ساخته، به همین شکل نیز از طریق هزاران دستش برای کسب و کارت مشتری می شود، به تو عشق می ورزد، برایت آرامش، سلامتی و ثروت می شود.
زیرا این یک قانون است که تمام موفقیت های ما به اندازه ای است که می توانیم توحید را در عمل اجرا نماییم و تمام ناخواسته های ما حاصل مشرک شدن و به غیر این نیرو وابسته شدن است.
به دلیل نقش مهم توحید است که رسالتم را اشاعه توحید عملی در سراسر جهان می دانم و در این راستا، یک روز مصاحبه هایی را با افراد موفق انجام می دهم و باورهای توحیدی ای را از لابه لای داستان موفقیت شان استخراج می کنم تا درک کنیم، فارغ از اینکه چه دین، مذهب و ملیتی داریم، همه ما بخشی از انرژی ای هستیم که همه چیز از اوست و به اندازه ای که به این منبع وصل می شویم و روی او حساب می کنیم، از موهبت و خیر و برکتش برخوردار خواهیم شد.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD0MB43 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت 50MB43 دقیقه
به نام خدایی که وجودش به شدت کافیست
سلام میکنم به استاد و مریم عزیزم و تمامی دوستان خوبم
این فایل و بارها گوش دادم و برای خودم توی دفترم نکته برداری کردم و برای یادآوری بیشتر دوست داشتم اینجا هم آگاهی هایی که دریافت کردم و بنویسم تا این آگاهی ها آن قدر تکرار بشه تا در ذهنم نفوذ کنه و بتونم در عمل از آنها استفاده کنم
مهم ترین خوشبختی انسان توحیده
به هر چی که در زندگی میرسیم بخاطر باور های توحیدی ماست
و به هر چی که نمی رسیم بخاطر باور های شرک آلودی که داریم
اگه به دنبال راضی کردن مردم باشیم و اینکه مردم چی میگن و هی مردم مردم میکنیم این یعنی داریم شرک می ورزیم
چون به قول پیامبر اسلام شرک در دل مومن مثل راه رفتن مورچه بر روی سنگ سیاه در دل تاریکی شب پنهان است
پس خیلی از ما ها ممکنه شرک هایی خفی در وجود ما باشه و این مانع پیشرفت ما بشه و ممکنه ضربه هایی هم از مشرک بودن خودمون بخوریم
ما هرچی که داریم از خداوند داریم اونه که به ما همه چی داده از سلامتی گرفته تا این کره زمین ولی ما به راحتی اعتبار شو میدیم به مردم و فکر میکنیم اگه اونا نبودن اگه اونا دست ما رو نگیرن دیگه نابود میشیم
اینا عین شرکه
هیچ کس هیچ تاثیری در زندگی ما نداره ما اگه خدارو باور کنیم اگه وصل بشیم به تنها منبع قدرت همه چی داریم بی نیاز از همه کس میشیم
باید یاد بگیریم که به شیوه خودمون زندگی کنیم نخوایم خودمون و بخاطر دیگران تغییر بدیم نباید حرف مردم برای ما مهم باشه روی هیچ کسی حساب نکنیم
مگه غیر از اینه که خداست که داره رزق و روزی ما رو میده پس فقط اونو باور کنیم
هر وقت بر خدا تکیه کردیم و نگاه مون فقط به خداوند بوده و توقع مون فقط از خداوند بوده همه چی مسخر ما شده
همه ما حتما با همچین مواقعی برخورد کردیم که وقتی فقط به خدا توکل کردیم چجوری کارمون پیش رفته و سرمون بالا بوده چون پشتمون به الله یکتا گرم بوده به تنها منبع قدرت وصل بودیم
اگه بخوایم به هر آنچه که میخواهیم برسیم تنها راهش اینه که وجودمون و از شرک پاک کنیم به اندازه ای که خدا رو باور کنیم به اندازه ای که ایمان داشته باشیم به اندازه ای که توکل مون فقط بر خدا باشه به همون اندازه هم به ثروت و نعمت و سلامتی و خوشبختی می رسیم
هر خیری که به ما میرسه از خداونده و هر شری که وارد زندگی ما میشه از خودمونه به قول قرآن بما قدمت ایدیهم و بما کانوا یعملون و بما کسبت ایدیهم هست
خدا فقط منبع خیره ما فقط یک نیرو در جهان داریم اونم نیروی خیره
در مورد آدم هایی که در زندگی خدمتی به ما میکنن باید اینارو دستانی از جانب خداوند بدونیم بابت کارهایی که برای ما انجام میدن تشکر میکنیم ولی باید ته دلمون اعتبار شو بدیم به الله
و هیچ وقت رو کسی حساب نکنیم و وابسته نباشیم که اگه کسی نتونست به ما کمکی کنه بهم نریزیم و مطمئن باشیم که خدا از بی نهایت دستانی که داره به ما کمک میکنه
خدایا به ما کمک کن که بنده هایی باشیم با باور های توحیدی قویتر
بنده هایی باشیم مخلص تر
خدایا همه ی ما را به راه راست هدایت کن
به نام خدایی که به شدت کافیست
سلام میکنم به استاد عزیزم وتمامی دوستان
واقعا فایل هایی که استاد درباره ی توحید حرف میزنه نه تنها حال استاد خوب و عالی میکنه بلکه حال منو هم با شنیدن این حرف ها عالی و عالی شده
خدایا شکرت
شرک در دل مومن مثل راه رفتن مورچه بر روی سنگ سیاه در دل تاریکی شب پنهان است
“حضرت محمد ”
این نشون میده که شرک در وجود ما میتونه تا این حد رخنه کنه
اگه بعد از شنیدن این فایل به دنبال تغییر در خود هستیم اولین چیزی که باید باورش کنیم اینکه ما هر چی داریم از خداست از سلامتی از این کره ی زمین از خوشبختی از اعتباری که داریم
و این نهایت بی انصافی که ما دیگران را در ذهن خود بزرگ میکنیم و اعتبار هر چیزی را به غیر از خدا بدیم
باید از خود بپرسیم ما دنبال روی چه کسی هستیم؟
مردم یا خدای مردم؟
خدا تنها منبع قدرته خدا تنها منبع رزقه ما باید باور کنیم
فقط به خدا خودمون تکیه کنیم توکل مون فقط باید بر اون باشه
اگه به خدا وصل بشیم اگه نگاه مون و پاک کنیم از شرک اگه قدرتش و باور کنیم همه چی مسخر ما میشه در هر زمینه ای که باشی خدا همه کارا را برامون انجام میده
هدف باید این باشه که برای خودمون زندگی کنیم
به اندازه ای که روی خودمان کار میکنیم نتیجه میگیریم باید ببینیم چقدر ایمان داریم؟چقدر تو کارامون به خدا توکل میکنیم؟
چقدر باورش کردیم؟
اگه خواهان سعادت دنیا و آخرت هستیم تنها راهش اینکه وجودمان را از شرک پاک کنیم و نگاه توحیدی را در خودمان تقویت کنیم
هر خیری که به ما میرسه از خداونده
و هر شری که وارد زندگی ما میشه از ماست
چون خدافقط منبع خیره خدا فقط خوبی میده
خدایا ما را به راه راست هدایت کن به راه کسانی که به آنها نعمت داده ای و نه گمراهان.