توحید عملی | قسمت 5 - صفحه 31

دوست داشتم در مورد این جمله ی استاد که میگن: «تو فقط روی خدا حساب کن….» و این مورد که «خداوند چگونه خواسته های مارو برآورده می کنه» تجربه ام رو بگم.

برای همه ی دوستانی که در مسیر توحیدی تر شدن قدم بر می دارن، الخصوص برای دوستانی که قصد ازدواج دارن این مطلب می تونه مفید باشه.

هفت سال قبل:

بخاطر باورها یا سبکی که بزرگ شده بودم و زندگی کردم، ارتباط با جنس مخالف بسیار وحشتناک بود برام. از طرفی احساس می کردم، به مرحله ای از تکامل رسیدم که ازدواج کنم و زندگی جدید شروع کنم. اما با هیچ آقایی در ارتباط نبودم و نمی خواستم هم ارتباط داشته باشم. حدود یکسال و نیم، در شرکتی مشغول به کار بودم. نماز می خوندم. ذره ای از خلوص نمازهام خاطرم نیست، چون یجورایی برای رفع تکلیف و ترس از خدا بود. چیزی که در خاطرم مونده، دعاهایی بودم که خالصانه و با عمق جان و دل از خداوند طلب می کردم. طلب یک عشق، همسفر و همسر. خیلی برام مهم بود که عاشق همدیگه باشیم نه اینکه صرفا ازدواج کرده باشم.

یکسال به همین روال ادامه دادم.(نکته: استمرار در درخواست)

اینکه یکسال طول کشید، ترکیب باورهای من بود، باورهای محدود کننده و باورهای قدرتمند. ترکیبی از گازها و ترمزها.

اینکه خداوند یک سیستم است و قوانین ثابتی دارد در این تجربه بیشتر برایم قابل درک شد.

من باور داشتم که ازدواج محدودیت است. و از خیلی از خواسته هامون باید بزنیم. یعنی برای رسیدن به خواسته ای باید بهایی پرداخت کنیم و من فکر می کردم بهاش از دست دادن برخی آزادی هاست.(و در حال حاضر گوشه هایی از این باور غلط در وجودم باقی مونده)

خیلی به فعالیت در درس و کلاسها و … علاقه داشتم و فکر می کردم بعد از ازدواج باید اینارو بزارم کنار.

در طول این یکسالی که از خداوند درخواست می کردم، در همان شرکت، با خانمی هم اتاقی بودم که متاهل بود و در طول روز با همسرش ساعت ها تلفنی صحبت می کرد. خانمی که پنج سالی بود ازدواج کرده بود. به مرور من شاهد این صحبت های محترمانه و عاشقانه بینشان بودم. اینکه باهم دیگه هماهنگ بودن، باهم کلاس میرفتن و …..

و به مرور باور من در مورد محدودیت بودن ازدواج (تا حد زیادی) شکست و باور بهتر(زیباتر بودن ازدواج) شکل گرفت. و بعد از آن بود که به ازدواج نزدیک تر شدم. (نکته: خداوند ما را هدایت می کنه تا باورهای بهتری بسازیم، سپس باورهامون باعث اجابت خواسته هامون میشه. چون قوانین حاکمه، نه دلسوزی خداوند)

در آن سال، سه تا خواستگار به خونمون اومدن. ولی اولی و دومی حسم بهشون خنثی بود. چون من از خداوند طلب عشق کرده بودم و آن ها عشقی در دل من زنده نکردن.

تا اینکه نفر سوم که همسرم باشه، نمایان شد و واقعا مثل فیلم ها یک دل نه صد دل عاشقم کرد.

ایشون الگوی عملی هستن برام که همسر الهی من است و فرستاده ی خداونده. به این دلایل:

ایشون(همسرم) در محل کارم در بخش های دیگری مشغول بودند. گفتم بخاطر سبکی که داشتم، نه تنها با آقایون خوش و بش نمی کردم، بلکه بسیار سربه زیر و بسیار جدی وارد قسمت هایی می شدم که آقایون حضور دارند.

نه تنها لباس های جذاب نمی پوشیدم، بلکه لباس کارهای گشاد می پوشیدم.

اصلا آرایش نمی کردم. البته از لحاظ تمیز و مرتب بودن، رعایت می کردم ولی آرایش صورت یا موها اصلا.

و دقیقا دوباره این جمله ی استاد که «شما هیچ کار عملی نباید بکنید تا به خواستتون برسید. جهان خود به خود پیش میاره» مثلا خیلی از دختر خانم ها در دوستانم بودند که کارهای زیادی از لحن صدا گرفته تا پوشش و … برای جلب نظر طرف مقابلشون انجام میدن.

و از همه مهمتر این بود که به دلیل اینکه ایشون فرستاده ی خدا بودند برای من، خداوند فقط منبع خیر و برکته و فقط خوشی میده. جالب اینجاست اصلا تفکیک نمی کنه که خب عشق درخواست کردی، اینم عشق. به قول استاد یه پکیج بی نظیر بهم عطا کرد. همسری که از نظر مالی سطحش از خودمون بالاتر بود، ثروتمندتر هستش. همسری که عاقل، بالغ، عاشق، محترم، چشم و دل پاک، خردمند، امروزی، ذهنیت باز، دست و دل باز، توانمند و باهوش، با اعتماد به نفس، مقتدر، مهربون و با سواد، خوش تیپ و ….

من چطور می تونستم یه شخص اینقدر عالی و هماهنگ با خودم در تمام جنبه ها پیدا کنم؟

خودشون عالی، خانوادشون عالی، از لحاظ مسئولیت پذیر بودن، از لحاظ ثروت، از لحاظ اخلاق، از لحاظ قد و هیکل و زیبایی، از تمام لحاظ حرف ندارن. منی که برای صحبت با آقایون میترسیدم و عذاب وجدان داشتم، چطور می تونستم به چنین ازدواجی برسم؟ آشکاره برام که خداوند پکیجی کامل و تمام عیار بهم عطا کرد.

چند وقت پیش که مایل بودم عشق بینمون رو بازهم بیشتر و بیشتر کنم، یه لیسی از مواردی که با هم هماهنگ هستیم نوشتم، چهارتا برگه آچار شد. ما در ریزترین موارد با همدیگه تفاهم داریم. و جالب تر اینکه حدود 80 درصد باورهایی که استاد آموزش میدن، ایشون دارن و من در این هفت سالی که با ایشون هستم، خیلی باورهام در مورد ثروت و جامعه و روابط بهتر شده.

ولی…ولی…

هفت سال پیش من در این مسیر نبودم. و به جای اینکه با این دید ببینم که «خداست که از طریق همسرم به من عشق می ورزه». به خود همسرم قدرت دادم، و وابسته شدم.(شرک) و قطعا در این مدت ضربه هایی هم خوردم. ولی الان که در مسیر درست قدم برمیدارم، به وضوح تغییرات همسرم رو هم شاهدم. که داره به حالت پیشفرض قبل برمی گرده.

ایشون به طور پیش فرض در تمام جنبه ها عالی بودن، وقتی به مرور تغییر کردن، پس معلومه باورهای من اینکار رو کرده. البته (به قول بازاری ها) از سود ضرر کردم. و الان سود بیشتری خواستارم و روز به روز شاهد زیباتر شدن روابطمون هستم.