زندگی، در همان کودکی و نوجوانی، به خوبی حساب نکردن روی آدمها را به من یاد داد. فقط کمی طول کشید تا دریابم، روی چه قدرتی باید حساب کنم.
کمی طول کشید تا درک کنم، آدمهایی که قدرتی برای رساندن من به خواسته‌هایم ندارند، قدرتی هم برای مانع شدن در برابر ورود نعمت‌ها به زندگی‌ام ندارند. پس همانگونه که روی آنها حساب نمی‌کنم، از گزندشان هم بیمناک نمی‌شوم. مجموع این دو نگاه، توحید را برایم معنا کردو به من یاد داد تا روی چه نیرویی باید حساب کنم.
سپس هرچه بیشتر قرآن را خواندم، بیشتر ارتباط میان «توحید» و آنچه خداوند «سعادت دنیا و آخرت» می‌داند را درک کردم و فهمیدم، «توحید»، تنها اصل و اساس قوانین زندگی است.
به یقین، دلیل تمام موفقیت‌های زندگی‌ام، اجرای توحید در عمل بوده است. به همین دلیل رسالت من با اشاعه توحید در جهان آغاز شد و تمام آموزش‌هایم بر «درک و اجرای این اصل در تمام جنبه‌های زندگی» استوار گردیده است.
توحید یک اصلی درونی است. توحید نگاهی جدا از هر دین و مذهب است که می‌گوید: زندگی ما، تماماً توسط باورهای خودمان رقم می‌خورد.
توحید، منطق ابراهیم برای شکستن بت‌هاست تا نشان دهد آنها حتی قادر به نجات خودشان از گزند یک تبر نیستند، چه برسد به نجات آدمها.
توحید، یقین ابراهیم است که می‌تواند درک کند هاجر و اسماعیل به اندازه‌ی او به ربّ متصل‌اند. پس با خیال راحت آنها را در بیابان می‌گذارد.
توحید، توکل، سرسپردگی، تسلیم و اعتماد ابراهیم به درستی الهاماتش است که، می‌تواند اسماعیل را به قربانگاه ببرد.
نگاه توحیدی، ایمان ابراهیم به عدم تأثیر هرگونه عوامل بیرونی است که خود را در عمل، هنگام ورود به آتش نشان می‌دهد. چون می‌داند حتی آتش قدرتی برای صدمه زدن به او ندارد، اگر قدرتش را باور نکند
ما که انتظار نعمت‌های بیشمار را داریم، باید از خود بپرسیم چقدر توانسته‌ایم این نگاه توحیدی را داشته باشیم؟!
و اگر این نگاه را ساخته‌ایم، چرا دست از نگرانی درباره عوامل بیرونی برنداشته ایم؟!
چرا می‌ترسیم حتی اگر مسیر درست را برویم، کار درست را انجام دهیم و باورهای خوبی بسازیم، ممکن است یک حادثه غیر مترقبه یا قدرت بیرونی مثل قانون دولتی، رأی یک سیاستمدار، لغو یک قانون، قیمت دلار، سیل و زلزله و … ریشه بنایی را ویران کند که، در تمام این سالها ساخته‌ایم؟!
این نگرانی‌ها همان بخش‌های ساخته نشده‌ی توحید در نگاه‌مان است. همان منافذی است که برای ورود شیطان به عنوان نماد کمبود و ترس، باز گذاشته‌ایم و همان بخش‌های ساخته نشده‌ی باورهای قدرتمندکننده و ثروت آفرین است.
میزان ورود نعمت‌ها به زندگی ما، به اندازه باورهای توحیدی‌مان است.
به اندازه‌ی یقین به این قانون که: «فرکانس‌های خودمان زندگیمان را خلق می‌کند»، توحیدی می‌شویم و به همان اندازه نیز، در آرامش می‌مانیم، از خطرها مصون می‌مانیم، آتش برای‌مان گلستان می‌شود، عدو سبب خیر می‌شود و برکت‌ها راه‌شان را به سوی زندگی‌ما پیدا می‌کنند.
تمام نتایج زندگی من، حاصل تلاش برای قدرت دادن به باورهای توحیدی‌ام بوده است. تا روی آدمها حساب نکنم و روی قدرتی حساب کنم که، قدرت خلق هر خواسته‌ای را به من بخشیده و هدایتگر من در مسیر هر خواسته‌ای گشته.
این نگاه توحیدی است که، هر روز نعمت‌های بیشتری را روانه زندگی‌ام می‌سازد و عزّت، ثروت، عشق و سلامتی بیشتری به من می‌بخشد. نه به این دلیل که من فردی خاص هستم، بلکه اصل فقط توحید است و آدمهای زیادی درباره درک این اصل مهم، دچار سوء تفاهم شده و به فرعیات بیهوده چسبیده‌اند.
اساسی ترین تلاش‌های بشر در تمام اعصار تاریخ، صرف تأمین خوراک، پوشاک و مسکن بوده است. یعنی همیشه این موضوعات را اصل دانسته و به خاطرش اینهمه جنگ به راه انداخته‌اند. اما وقتی وارد قرآن می‌شویم و داستان زندگی پیامبران را می‌خوانیم، هیچ اثری از این دغدغه‌ها که کل بشریت درگیرش بوده، نمی‌بینیم. دغدغه زندگی هیچ پیامبری تأمین سقف بالای سر، امرار معاش یا یافتن شغلی برای پرداخت هزینه‌هایش نیست، چون اصل چیز دیگری است.
قرآن یکصدا توحید را فریاد می‌زند، آن را اصل می‌داند و خداوند همه چیز، جز شرک به خودش را می‌بخشد. چون امکان ندارد شرک بورزیم و تجربه خوبی از زندگی داشته باشیم. اما اگر توحید را درک و اجرا کنیم، قطعاً به مسیر راهکارهای ثروت‌آفرین هدایت می‌شویم و ثروت به صورت طبیعی راهش را به زندگیمان می‌یابد.
با این حال، آدمهای زیادی اصل را رها و درگیر فرعیات‌اند. تداوم کسب و کارشان را درعوامل بیرونی می‌بینند و نه باورهای خودشان. برای همین هر دلیلی را بررسی می‌کنند الّا باورهای‌شان و روی هر عاملی حساب می‌کنند الّا خداوند.
به جای ساختن باورهای قدرتمندکننده و توحیدی، به دنبال آموختن روش‌های بازاریابی، شیوه جلب مشتری، تبلیغات و … اند.
به جای ساختن باور احساس لیاقت‌ِ تجربه عشق، به دنبال جراحی زیبایی‌اند.
به جای ساختن باور فراوانی، به دنبال یافتن دنبال‌کنندگان و لایک‌های بیشترند.
به جای ساختن باور توانایی بدن در ساختن سلامتی، به دنبال یک پزشک و داروی بهتراند.
آنها هزاران عامل را، به عنوان عامل اصلی لحاظ می‌کنند، الّا توحید و توکل را، که اصل است و این وعده را می‌دهد:
تو به عنوان بخشی از نیرویی که ذاتش فراوانی، سلامتی، ثروت و عشق است، می‌توانی با باور کردن رابطه‌ات با این نیرو و باور کردن فراوانی نعمت‌ها، سلامتی و عشق، راه ورود آنها را به زندگی‌ات را باز نگه داری و به شکلی طبیعی تجربه‌شان کنی.
وقتی در مسیر توحید قرار میگیری، مشتری‌ها پیدایت می‌کنند، ایده‌های ثروت‌ساز سراغت می‌آیند، قلب‌های مهربان اطرافت جمع می‌شوند و به تو عشق می‌ورزند و بدنت ساختن سلولهای سلامت را آغاز می‌کند.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD471MB38 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۶30MB38 دقیقه
انقدر شرمنده از خدا شدم که اشکام نمیذارن صفحه کیبوردرو ببینم …. تاهمین دوهفته پیش وحشتناک دچار شرک شده بودم قدرت رو داده بودم به یه ادمی که فکر میکردم زندگی من تو دستای اونه زندگیم شده بود فال قهوه همین دوهفته پیش بود رفتم فال قهوه و بهم گف تو هیچ اینده ای نداری نه شانسی برای پزشک شدن داری و تا اخر تنها میمونی تو رو راهتو بستن و من چقدددددددددر حالم خراب بود دنیا رو سرم اوار شد به همه فحش میدادم اما نمیدوستم خدا بااین کار راه تمام فال قهوه ای که میرفتم هزینه های بالایی ک کردم رو برای همیشه بست نمیدونم چه اتفاقی افتاد کتاب رویاهایی ک رویا نیستن شما رو ک 7 سال پیش تهیه کرده بودم رو از زیر تمام کتابام پیدا کردم و یه صبح تا شب بدون توجه به درسم کتاب شمارو خوندم و همون روز چقد همه چیز خوب پیش میرفت و من چقدر اتفاقی اینجارو پیدا کردم … من چقدددددرررررر بیخودی از اسم کنکور میترسیدم ک هر موقع اسمش میومد تنم میلرزید که نکنه بچه های خفن باعث شن من نتونم که نکنه از پس سوالا برنیام که نکنه رحمت خدا منو شامل نشه………………. باتمام اشتباهاتم من تو مسیری قرار گرفتم که بفهمم من کجام خدا کیه ……… این روزا بیشتر وقتم شده تو سایت شده بگردم بیشتر خودمو خدای خودمو پیدا کنم….. خدایا این بار یه جوری میگم شکرت یه جوری میگم دوستت دارم که جبران اون همه پشت کردن های من به تو باشه حالا دیگه خودمو راحت تر تو لباس سفید پزشکی میتونم ببینم دیگه باور دارم منم میتونم سال دیگه اسممو تو قبولیا ببینم….. جناب عباس منش هرجای این زمین هستین حال خوبمو بعد از خدا مدیون شما هستم
سلام .. عالی بود توضیحتون من روزی 16 ساعت درس میخوندم به امید قبولی در دندان پزشکی ولی این امید امید واقعی نبود همیشه سر تست های ریاضی فیزیک گریه میکردم چرا نمیتونم.. حالا از اینکه الان اینجا هستمم خیلی جالب بود که هدایت شدم اینجا ولی بازم گمراه شدم گمراه تر از قبل الانم که درس خوندنم به شدت افت کرده و همش فکر میکنم نه دیگه من الان دارم رو باورهام کار میکنم پس نیازی به تلاش زیاد نیست چون به هرچیزی فکر کنم همون میشه ولی از یه طرفم استرس نامرتب خوندن درسم انقدر استرس بهم میاورد که حالت تهوع شدید داشتم جالبه اونجاهم میگفتم شیطان داره کاری میکنه که دور شی درحالی که شیطان طفلک اصلا هیچ کاره بود و این کج فهمی خودم باعث میشد اگه درس نخونم رتبه میشم….. این کامنت شما باعث شد خدا راه درست رو برام واضح کنه که اخه عزیزدلم تو درستو بخون باور قبولی هم داشته باش تا رتبه شی نه اینکه درس نخونده رتبه شی …. بازم نشونه پیدا کردم. .. انشالله سال دیگه این موقع وقتی دارم کامنت میذارم به عنوان دانشجوی دندان پزشکی کامنتمو بذارم و مسیر ایمان تلاشمو برای بچه های کنکوری توضیح بدم.. الهی شکر خالق جااااانان من …تو همیشه به موقع جلو ضررهارو میگیری