زندگی، در همان کودکی و نوجوانی، به خوبی حساب نکردن روی آدمها را به من یاد داد. فقط کمی طول کشید تا دریابم، روی چه قدرتی باید حساب کنم.
کمی طول کشید تا درک کنم، آدمهایی که قدرتی برای رساندن من به خواستههایم ندارند، قدرتی هم برای مانع شدن در برابر ورود نعمتها به زندگیام ندارند. پس همانگونه که روی آنها حساب نمیکنم، از گزندشان هم بیمناک نمیشوم. مجموع این دو نگاه، توحید را برایم معنا کردو به من یاد داد تا روی چه نیرویی باید حساب کنم.
سپس هرچه بیشتر قرآن را خواندم، بیشتر ارتباط میان «توحید» و آنچه خداوند «سعادت دنیا و آخرت» میداند را درک کردم و فهمیدم، «توحید»، تنها اصل و اساس قوانین زندگی است.
به یقین، دلیل تمام موفقیتهای زندگیام، اجرای توحید در عمل بوده است. به همین دلیل رسالت من با اشاعه توحید در جهان آغاز شد و تمام آموزشهایم بر «درک و اجرای این اصل در تمام جنبههای زندگی» استوار گردیده است.
توحید یک اصلی درونی است. توحید نگاهی جدا از هر دین و مذهب است که میگوید: زندگی ما، تماماً توسط باورهای خودمان رقم میخورد.
توحید، منطق ابراهیم برای شکستن بتهاست تا نشان دهد آنها حتی قادر به نجات خودشان از گزند یک تبر نیستند، چه برسد به نجات آدمها.
توحید، یقین ابراهیم است که میتواند درک کند هاجر و اسماعیل به اندازهی او به ربّ متصلاند. پس با خیال راحت آنها را در بیابان میگذارد.
توحید، توکل، سرسپردگی، تسلیم و اعتماد ابراهیم به درستی الهاماتش است که، میتواند اسماعیل را به قربانگاه ببرد.
نگاه توحیدی، ایمان ابراهیم به عدم تأثیر هرگونه عوامل بیرونی است که خود را در عمل، هنگام ورود به آتش نشان میدهد. چون میداند حتی آتش قدرتی برای صدمه زدن به او ندارد، اگر قدرتش را باور نکند
ما که انتظار نعمتهای بیشمار را داریم، باید از خود بپرسیم چقدر توانستهایم این نگاه توحیدی را داشته باشیم؟!
و اگر این نگاه را ساختهایم، چرا دست از نگرانی درباره عوامل بیرونی برنداشته ایم؟!
چرا میترسیم حتی اگر مسیر درست را برویم، کار درست را انجام دهیم و باورهای خوبی بسازیم، ممکن است یک حادثه غیر مترقبه یا قدرت بیرونی مثل قانون دولتی، رأی یک سیاستمدار، لغو یک قانون، قیمت دلار، سیل و زلزله و … ریشه بنایی را ویران کند که، در تمام این سالها ساختهایم؟!
این نگرانیها همان بخشهای ساخته نشدهی توحید در نگاهمان است. همان منافذی است که برای ورود شیطان به عنوان نماد کمبود و ترس، باز گذاشتهایم و همان بخشهای ساخته نشدهی باورهای قدرتمندکننده و ثروت آفرین است.
میزان ورود نعمتها به زندگی ما، به اندازه باورهای توحیدیمان است.
به اندازهی یقین به این قانون که: «فرکانسهای خودمان زندگیمان را خلق میکند»، توحیدی میشویم و به همان اندازه نیز، در آرامش میمانیم، از خطرها مصون میمانیم، آتش برایمان گلستان میشود، عدو سبب خیر میشود و برکتها راهشان را به سوی زندگیما پیدا میکنند.
تمام نتایج زندگی من، حاصل تلاش برای قدرت دادن به باورهای توحیدیام بوده است. تا روی آدمها حساب نکنم و روی قدرتی حساب کنم که، قدرت خلق هر خواستهای را به من بخشیده و هدایتگر من در مسیر هر خواستهای گشته.
این نگاه توحیدی است که، هر روز نعمتهای بیشتری را روانه زندگیام میسازد و عزّت، ثروت، عشق و سلامتی بیشتری به من میبخشد. نه به این دلیل که من فردی خاص هستم، بلکه اصل فقط توحید است و آدمهای زیادی درباره درک این اصل مهم، دچار سوء تفاهم شده و به فرعیات بیهوده چسبیدهاند.
اساسی ترین تلاشهای بشر در تمام اعصار تاریخ، صرف تأمین خوراک، پوشاک و مسکن بوده است. یعنی همیشه این موضوعات را اصل دانسته و به خاطرش اینهمه جنگ به راه انداختهاند. اما وقتی وارد قرآن میشویم و داستان زندگی پیامبران را میخوانیم، هیچ اثری از این دغدغهها که کل بشریت درگیرش بوده، نمیبینیم. دغدغه زندگی هیچ پیامبری تأمین سقف بالای سر، امرار معاش یا یافتن شغلی برای پرداخت هزینههایش نیست، چون اصل چیز دیگری است.
قرآن یکصدا توحید را فریاد میزند، آن را اصل میداند و خداوند همه چیز، جز شرک به خودش را میبخشد. چون امکان ندارد شرک بورزیم و تجربه خوبی از زندگی داشته باشیم. اما اگر توحید را درک و اجرا کنیم، قطعاً به مسیر راهکارهای ثروتآفرین هدایت میشویم و ثروت به صورت طبیعی راهش را به زندگیمان مییابد.
با این حال، آدمهای زیادی اصل را رها و درگیر فرعیاتاند. تداوم کسب و کارشان را درعوامل بیرونی میبینند و نه باورهای خودشان. برای همین هر دلیلی را بررسی میکنند الّا باورهایشان و روی هر عاملی حساب میکنند الّا خداوند.
به جای ساختن باورهای قدرتمندکننده و توحیدی، به دنبال آموختن روشهای بازاریابی، شیوه جلب مشتری، تبلیغات و … اند.
به جای ساختن باور احساس لیاقتِ تجربه عشق، به دنبال جراحی زیباییاند.
به جای ساختن باور فراوانی، به دنبال یافتن دنبالکنندگان و لایکهای بیشترند.
به جای ساختن باور توانایی بدن در ساختن سلامتی، به دنبال یک پزشک و داروی بهتراند.
آنها هزاران عامل را، به عنوان عامل اصلی لحاظ میکنند، الّا توحید و توکل را، که اصل است و این وعده را میدهد:
تو به عنوان بخشی از نیرویی که ذاتش فراوانی، سلامتی، ثروت و عشق است، میتوانی با باور کردن رابطهات با این نیرو و باور کردن فراوانی نعمتها، سلامتی و عشق، راه ورود آنها را به زندگیات را باز نگه داری و به شکلی طبیعی تجربهشان کنی.
وقتی در مسیر توحید قرار میگیری، مشتریها پیدایت میکنند، ایدههای ثروتساز سراغت میآیند، قلبهای مهربان اطرافت جمع میشوند و به تو عشق میورزند و بدنت ساختن سلولهای سلامت را آغاز میکند.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD471MB38 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۶30MB38 دقیقه
*روی هیچکس نباید حساب کرد؟
*روی چه کسی باید حساب کرد؟
به هر حال آدم هستند و قولی میدن و ممکن هست یادشون بره.
اما نگران هم نباید باشی از تاثیر آدم ها روی زندگیت. خداوند قدرت خلق زندگیم رو به من داده و هیچکس قدرت تاثیر روی زندگی من رو نداره. نه باج دادم نه نگران بودم نه وارد سیستم دولتی شدم که سر کج کنم.
دیگه این وجود نداره که شماها بگید من میخوام برم فلان رشته بابام نمی ذاره. من میخوام با فلانی ازدواج کنم فلانی نمی ذاره.دولت نمی ذاره، اقتصاد نمی ذاره، دلار نمی ذاره، فلانی نمی ذاره، گره زدن روی بختم و فلانی سپاهی هست فلانی اطلاعاتی هست و ال میکنه و پدرت رو در میاره و….
خودت هستی که زندگیت رو میسازی و هیچکس هیچ قدرتی نداره مگر اینکه ما بهش قدرت بدیم مگر اینکه ما باورش کنیم مگر اینکه ما شرک بورزیم
من آدم خاصی نیستم خدای من خدای خاصی هست.خدا داره کارهای منو انجام میده. همه دارند به من کمک می کنند و هر کس که فکر کنه می تونه به من آسیب برسونه اشتباه کرده اون داره به من خدمت می رسونه رایگان. چرا؟ چون افکار من هست که زندگی من رو می سازه و اون تو افکار من جایی نداره. فکر من هست که داره اتفاقات اطراف من رو بوجود میاره هر کدوم از ما داریم تو دنیای مجزای خودمون زندگی می کنیم. من دارم زندگی خودم رو بوجود میارم تو داری زندگی خودت رو بوجود میاری حالا اگر تو افکار شرک آلود داشته باشی یعنی بترسی و فکر کنی فلانی ممکنه کار رو خراب کنه طرف نماینده مجلس هست شوهرم گفته رئیسم تهدیدم کرده و…. وقتی ما می ترسیم یعنی قدرت رو دادیم به غیر خداوند
و خداوند میگه من همه چیز رو می بخشم به جز شرک. دلیل اینکه یوسف سال های سال در زندان موند این بود که شرک ورزید. امکان نداره کسی شرک بورزه و تجربه زندگی خوبی رو داشته باشه.
همه ما قسمتی از شرک و توحید رو داریم و باید روی باورهای توحیدی کار کنیم.
تنها قدرت جهان رب هست و هیچ چیز دیگه ای قدرت نداره. نه انسان نه جن نه پری نه رییس جمهور کشورها
*وقتی ی پیشرفتی رو نمی کنی بدون که یک ایرادی تو باورهات هست یک ترمزی هست و اونها رو باید درست کنم. من عاملم من عامل خوشبختی و عامل بدبختی و من عامل همه چیز خودم هستم. با نگاه توحیدی همه چیز از ثروت و اعتبار و وسلامتی و روابط و آرامش و.. بهتر و بهتر میشه.
اگر خدا رو باور کنید در وجودتون فارغ از مذهب
نگاه توحیدی فارق از دین و مذهب هست و توحید درونی هست.نمونه اش حضرت ابراهیم هست.
اگر نگاه توحیدی رو در خودمون بوجود بیاریم همه چیز حل شده است از ثروت و نعمت و سلامتی و روابط و.. به صورت طبیعی وارد زندگی ما میشود. مثل جریان رودخانه، روییدن درخت ها
نعمت و ثروت داره به صورت طبیعی ایجاد میشه اگر ما جلوی ورود نعمت ها و ثروت ها رو نگیریم با نگاه شرک آلود و عوامل بیرونی. مثل دلار،ترامپ،رقیب،گمرک و…
اگر شما در مسیر درست قرار بگیرید به خدا هر سیلی زلزله ای ترامپی هر اطلاعاتی به شما کمک خواهد کرد و نیتش مهم نیست و نتیجه ای که ایجاد می کنند نعمت بیشتر،ثروت بیشتر و توکل بیشتر، سلامتی بیشتر و اعتماد به نفس بیشتر و …
باور توحیدی اصل هست این اثرگذار هست.
روش های بازاریابی یا جلب تبلیغات و…. اصل نیست این ها فرعیاته. وقتی تو در مسیر توحید قرار میگیری هدایت میشی به اون دکتر خوبه هدایت میشی به اون روش خوب تبلیغاتی سلول هات هدایت میشن زیبایی و تاثیر تو روی دیگران اور می ذاره.
من با افکار توحیدی و باورهای خودم دارم زندگیم رو رقم می زنم اگر قدرت رو از دیگران بگیرم و بدم به خدای خودم که خدای من قدرتش رو داده به من
این هم نیست که بگیم خدا تصمیم می گیره که چه اتفاقی برای ما بیوفته. یا مثلا خدا حال میکنه به یکی ثروت بده به یکی نده بغضی ها میگن ما همه تلاشمون رو کردیم خدا نخواسته برای ما
خدای توی قرآن سعادت دنیوی و اخروی رو برای من خواسته.خدایی که توی قرآن هست به بندگانش ظلم نمی کنه و بندگان خودشون به خودشون ظلم می کنن.خدایی که توی قرآن هست میگه هرچی رو که میخوای من بهت میدم. خدایی که توی قرآن هست میگه زمین و آسمان را مسخر کردم برای شما . خدای توی قرآن میگه به خدا توکل کن که خداوند متوکل کنندگان را هدایت میکنه و دوستشون داره. خداوندی که در قرآن هست میگه هولا و هولا ما به همه شما کمک میکنیم چه بخواهید برید جهنم و چه بخواید برید بهشت.
اگر ما نگرانیم و می ترسیم یعنی ما داریم شرک می ورزیم و داریم قدرت رو می دیم به غیر خداوند.
دلیل موفقیت و دلیل اتفاقات خوب و دلیل اینکه هر روز شرایط من بهتر شد این بود که نگران آدم های دیگه نبودم.