توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 60

سلام استاد عزیزم و همه ی دوستان عزیز خانواده صمیمی قشنگم

دیروز یه سری اتفاقاتی افتاد ک خیلی بیشتر و بیشتر مفهوم توحیدو درک کردم،من چندوقته ک تصمیم گرفتم با پولی ک دوساله دارم یه خونه بخرم برا سرمایه گذاری،رفتیم با مامانم چندجا قیمت کردیم ولی خیلیی گرون شده بودن همه،مامانم گفت من یه مبلغی میذارم ک هم تو بتونی یه جای خوب بخری هم من باهات شریک بشم و ب اندازه ی سهمی ک گذاشتم دونگ شو ب اسم من کنی،رفتیم گشتیم،چندتا مورد پیدا کردیم و دیروز بالغ بر ۱۰ جا رفتیم بازدید،یه جارو ک هم خوب بود و هم می ارزید و پسندیدیم،رفتیم برا صحبت نهایی،اون اقایی ک مارو برده بود یه مبلغ کمتر و گفته بود ک تازه ما بازم ۴۵ تومن کم داشتیم ولی صاحب اصلیش ک اومد ۲۰ تومنم بیشتر گفت و گفت یه قرون تخفیف نمیدم و ما اینجوری ۶۵ تومن کم داشتیم،ب هرکی رو انداختیم گفت پول ندارم،دیگه اخرشب دیشب من ب صاحبش پیام دادم گفتم ما رو اون مبلغ اصلی حساب کردیم ک اون اقای اول گفتن ولی صاحبش گفت همینه ک هست منم گفتم اوکی کنسله پس

اومدم امروز نشستم فک کردم دیدم از چند جنبه کار من ایراد داشته و باید اصلاح کنم رفتارهامو،یکی اینکه داشتم با مامانم شریک میشدم و این خودش میتونست زمینه ساز اختلافات اینده مون بشه،دوم اینکه تکامل مو طی نکرده بودم و ب عنوان اولین خونه و ملکی ک میخاستم روش سرمایه گذاری کنم خیلی مورد سنگین و گرونی بود برام و من صرفا عجله داشتم ک بهر صورتی ک بود بهش برسم با قرض و شراکت،بعدشم فک کردم دیدم دقیقا اون جمله ای ک میگن از همون جایی میفتی ک تکیه کردی،کاملا درسته،من رو خیلی ها حساب کردم و گفتم اگه کم داشتم ازونا میگیرم،ادم های خیلی خیلی نزدیک مثل همسرم،پدرم ولی اونا گفتن پول ندارن،در تمام طول این داستان یه بار نشد ک از خود خدا بخام،یه بار نشد ک بگم خودت برام جورش کن،من فقط ب خودت تکیه میکنم و از خودت میخام فقط،توحید مگه چیزی غیر ازینه؟توحید مگه معنای الیس ا… بکاف عبده نیست؟تمام محصولات استادو من دارم ب جز روانشناسی ثروت ۳،بارها و بارها هم گوششون کردم ولی ب قول استاد انقد این باورها سیمانی چسبیدن ک ب این زودی ها درست نمیشن،صبح رفتم دوش بگیرم،فقط داشتم فک میکردم ک چرا من یادم رفت اموزه هامو؟چرا رو بنده ی خدا حساب کردم ب جای خودش؟چرا از همسرم توقع دارم برام کاری کنه؟مگه استاد نمیگن ک رو هیچ کی حساب نکنید؟ب هیچ کس وابسته نشید،از هیچ کس جز خودش نخاید؟

امروز صبح یه ارامش عجیبی اومد،تصمیم گرفتم برم یه خونه بخرم برا خودم،سند شش دونگ ب اسم خودم،با همون توانایی مالی ک الان دارم،اینجا بهش میگن مسکن مهر،پول کافی برا خریدشو خودم دارم بدون اینکه لازم باشه طلاهامو بفروشم یا از کسی قرض بگیرم،یا ماشین مو بفروشم،تکامل مو اروم اروم طی کنم،این اولین خونه ی من خواهد بود و ایشالا تو ملک های بعدی هی بهتر و بهتر میشه سرمایه گذاریهام،یه تصمیم دیگه م هم این هست ک هیچ وقت ملک مو نفروشم،مثل استاد ک گفتن یهودیا هیچ وقت ملک هاشونو نمیفروشن،این باعث میشه ذهنم خلاق بشه و بتونم پول بیشتری بسازم،بعدشم بعد این همه سالی ک دوره عشق و مودت و گوش کردم تازه متوجه شدم معنای رابطه درست و بدون وابستگی رو،تازه متوجه شدم چرا استاد دیگه ازدواج نمیکنن و دوستانه زندگی میکنن،دوستی خیلی بی توقع تره،خیلی انتظارها توش نیست،من الان مدام ب خودم میگم ک همسرم دوست منه و توقعی ازش نیست،بهش وابسته نیستم،مگه من از دوستم ناراحت میشم اگه برام کادوی تولد نخره؟بهم پول گنده نده برا خرید ملک؟دیر بیاد،زود بره؟هرکاری ک بکنه مگه اصن مهمه؟بهش مگه وابسته م؟من امروز فهمیدم ک ماها شورشو دراوردیم دیگه با ازدواج هامون،لااقل من خودم اینجوری بودم،انگار ک شوهر ادم خداش میشه دیگه،بدون اون غذا نخوره،منتظرش واسته،باهم همه جا برن،کلی توقع ازش داره،اگه هم یکیش انجام نشه ناراحتی و دلخوری پیش میاد،من خودم شخصا یادمه بزرگترین مشکلی ک با همسرم داشتم وقتی تو دوران عقد بودیم این بود ک من دانشجو بودم و یه شهر دیگه بودم و از هم دور بودیم،مدام گریه میکردم و ناراحت بودم و دعوا راه مینداختم ک چرا ب من زنگ نمیزنی؟چرا کم خبر میگیری؟چرا نمیای دیدنم؟یعنی الان ک فک میکنم خنده م میگیره ها،غافل ازینکه خب تو برا خودت زندگی کن،توقع نداشته باش،وابسته نباش ب خدا اگه وابسته نبودم و توقع نداشتم هم بیشتر شاد بودم و از زندگیم لذت میبردم هم اون بیشتر دوسم داشت و خودش بیشتر وقت میذاشت برا بامن بودن،تو سن کم ب لطف خدای مهربونم و استاد عزیز درسای زیادی یاد گرفتم ک الان ک ب روابط دور و بریام دقت میکنم بعد ۵۰،۶۰ سال هنوز مردم نمیدوننش،اینا همه یعنی لطف خدا ب من،اینا همه یعنی گوهر یعنی جواهر

دیشب ب خودم قول دادم بعدازین جز خدا از هیچ کی چیزی نخام و توقعی نداشته باشم

داشتم یه کتاب میخوندم الان،یه جمله ی محشر از آلبرکامو،کامنتمو با این جمله ب پایان میرسونم

‘شادی چیست ب جز یک هارمونی ساده میان انسان و داشته هایش’