توحید عملی | قسمت 8

به نام خدای بخشنده و مهربان

سلام استاد،

خب بگم از یک اتفاق اخیر که هنوزم دارم روش کارمیکنم، مسئله از این شروع نیهش که بنده قدرت رو به عوامل بیرونی در ذهنم دادم، حالا بنا به ورودی های من شکل گرفت این شرک، حالا قصد خوبیم داشتم از اون ورودی ها، اما همیشه ورودی هاب ه این شکل بود که قول فلان، مثل قول کنکور، قول فلان عادت بد، قول فلان کار بد و نامناسب، و همه ی این هارو به طوری اورد که فلان چیز قدرت داره، حالا تو مثال کنکور ، کنکور رو برای ما خدا کردن، و یه چیزی که انگار قدرت داره از خودی خود، یا حتی عادت هیو مختلف، و وقتی که یا به محض اینکه کوچکترین اشتباهای میکردم و میکنم، و اوضاع سخت میشه ذهن نیاد میگه تموم شد، کارت تمومه، اتفاقا کار به جایی رسدی که آخرین بار به محض اینکه علائم بیماری رو نشون دادم ذهنم گفت کارت تمومه، دیگه اون مسئله ای که درگیرشی برگشته ، و آخر این گفتگوها در شرتیط سخت شد استرس بیشتر و اود کردن مسئله و کار به پزشک و مکان های بهداشتی و داستان های ادامه دار کشید و….

خب اینجور که مشخصه واقعا شرایط که سخت شده خودم‌رو به مسائل، تضادها و سختی های واقعا زیادی رو ایجادکردم.

این تجربه من از شرک ورزیدنه، و به قول استاد که اشاره به قرآن داره، درجا این مسئله تسویه میشه با ما.

به همچنین چه جاهایی که من توحیدی عمل کردم و ه ایت شدم به جوری که میخوام ،جایی که یناز دارم، چیز یکه گیخوام و دستان خدا وارد عمل شدن.

متاسفانه کم به این موضوع میش خودم فکرکردم، نیازه که کمی بیشتر فکر کنم تا یادم بیاد و حتما مینویسم باز.