توحید عملی | قسمت 8

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام استاد عزیزم

سلام دوستان بسیار دوست داشتنی ام

چی بگم از کجا بگم چطوری بگم

شرک چه پدری از من درآورد و توحید چه هدایایی به من داد

مرده بدم زنده شدم

دولت عشق آمد و من

دولت پاینده شدم

این نشانه امروز من بود ،قبلا بارها و بارها این فایل بسیار ارزشمند گوش کردم الان جایی هستم که نشانه امروز من زدم فقط تونستم نوشته‌ها رو بخونم و جواب سوال استاد بدم.

زمانی که باور به عوامل بیرونی داشتید چه نتایجی گرفتید؟؟

چه نتایجی؟؟

غم ،نگرانی، بیچارگی، چه کنم چه کنم های فراوان

بدو بدو های بی نتیجه

بچه شیر خوارتو از شیر بگیری بزاری پیش مادرشوهر بدویی بری سر کار آخرش هم هییییییییچ

نه آرامش، نه پول، نه برکت، نه استراحت ،نه خوشی

واقعا من با این مسیر زنده شدم ،فکر نکنم روزی باشه که من به خاطر مسیر الهی که توش هستم و توحید و استاد و سایت سپاسگزاری نکنم .یکی از سپاسگزاری های ویژه من.

خدایا مرسی عاشقتم که دستم گرفتی و از غم و نگرانی نجاتم دادی.

روزی نیست که نتایج این مسیر نبینم ، روون شدن چرخ زندگیم نبینم، محبت و عشق آدما رو نبینم

پریروز صبح حدودای 10 بود داشتیم صبحانه میخوردیم ،خدارو شکر یه کوچولو آزادی زمانی داریم ،صبحها من و رضا(اگه دخترم هم مدرسه نباشه و تعطیل باشه )باهم صبحانه میخوریم فایل گوش میدیم و گاهی پیاده روی وخرید و …کارهای دیگه رو باهم انجام میدیم،خلاصه صبح پنج شنبه بود که موقع خوردن صبحانه رضا گفت خیلی دوست دارم برم نمایشگاه قزوین که مربوط به دستگاههای مربوط به کارش بود ،ما گیلان زیبا هستیم،گفتم اگه دوست داری خوب بریم،سریع جمع جور کردم و راه افتادیم دخترم گفت من هم بعدازظهر 2تا کلاس دارم و شنبه هم 2تا امتحان. نمیتونم بیام ،از اونجایی که تو دوازده قدم از استاد خیلی چیزها یادگرفتم و سعی میکنم عمل کنم ،اصراری به دخترم نکردم گفتم هرجور که راحتتری ،اگه قبلا بود زورش میکردم که باید بیاد.

خلاصه دخترم بردم پیش مادرم که راحت به کلاس و درس و برنامش برسه ماهم راه افتادیم.

جاده و آهنگ وفایل استاد و نورخورشید و برگهای پاییزی و …دست به دست هم دادو خیلی خوش گذشت ،تا اینکه رسیدیم قزوین و‌نمایشگاه .

اونجا چقدر دستاورد داشتیم.چقدر خوب بود

صبح تو ستاره قطبیم نوشته بودم امروز دوست دارم هدیه بگیرم ،نمیدونستم میخواهیم بریم مسافرت یک روزه.

اونجا همه به ما اشانتیون میدادن و ساک دستی هدیه میدادن با قهوه و …. از ما پذیرایی کردن.

یه لحظه که رضا داشت بایکی در مورد دستگاه ها حرف میزد و اطلاعات میگرفت من احساس خستگی کردم .رفتم رویه صندلی نشستم .یه خانمی اونجا بود ،برعکس سابق که خیلی درونگرا بودم اصلا باکسی زیاد هم کلام نمی شدم وصحبت نمیکردم (بعد از اینکه وارد این مسیر هم شدم مقاومت شدید داشتم فکر میکردم الان تمام باورهام خراب میکنن،خخخخ) با اون خانم هم صحبت شدم ،انگار سالهاست هم میشناسیم ،وقتی فهمید که من تازه از راه رسیدم و از شمال اومدم کلی از شمال و چایی شمالی تعریف کرد و به همکاراش گفت از ایشون پذیرایی کنید و خلاصه کلی محبت کرد.

در همون حال که من با اون خانم مهربون حرف میزدم کاملا آگاه به افکارم بودم گفتم الهه این تویی چقدر راحت با یه نفر صحبت میکنی (فکر کنم این به خاطر دوره بی نظیر احساس لیاقت که تازه 3 هفته هست داریم روش کار می‌کنیم)

بعدش هم رفتیم یه قسمت دیگه نمایشگاه، باورم نمیشد یه نفر اونجا بود که اسم و محصول رضا رو میشناخت و گفت که من خیلی تعریف شما روشنیدم ،یه دوستی دارم تو لاهیجان دنبال شما و محصول شماست و….خلاصه اونجا نماینده فروش بود و کلی در مورد قیمت دستگاهها برای ما تخفیف گرفت .

همه اینها از طرف کی بود ؟؟

جز خدا کی میتونست این کار هارو برامون بکنه.

کی به جز خدا اسم همسرم بالا برد؟؟

کی تو تمام لحظات مسافرت کنارم بود و کمک کرد انقدررررر به ما خوش بگذره؟؟

خدایا مچکرم عاشقتم

استاد با تمام وجودم ازت ممنونم.

مریم جان مرسی بانوی مهربان.