توحید عملی | قسمت 9

استاد چه فایلی بود. چه فایلی بود. چقدر به موقع بود. چقدر تلنگر داشت برای من.

نمیدونین استاد چقدر این صحبتها برای من معنی دار بود. دیشب از خدا گله کردم دقیقا عین مادر موسی که نکنه فراموش کردی نکنه یادت رفته نکنه به عهد خودت وفا نکنی و ما بخاطر حرف تو یه سری کارا کردیم ما بخاطر اون ایمانی که در وجودمون گذاشتی یه قرارداد رو کنسل کردیم خودت بهمون گفتی قدم اول اینه از این شرک رها بشید از این شخصی که فکر میکنه روزی دهنده اونه فکر میکنه ما بنده اش هستیم خودت گفتی اینو بزارید کنار تا من قدمهای بعدی رو نشون بدم. قدم خودمونو برداشتیم خدایا الان منتظر قدم از سمت تو هستیم منتظر اون قراردادت هستیم که بعد از این قدم بهمون نشون دادی ما چقدر شکرت کردیم که چه خوب هدایت خدا رو درک کردیم و رفتیم پای قرارداد و صحبتها کردیم و تعریفها شنیدیم و اما هنوز خبری از عقد قرارداد نیست اینجا دیگه کاری از دست ما نیست ما باید منتظر بمونیم که اونا خبر بدن ما قدممون رو برداشتیم و الان نوبت توئه خدایا نکنه تو یادت رفته باشه …. آخ که چند روزه ترس همه وجودمو گرفته که اگر خدا جونم بهم لطف نکنی نابود میشیم. دقیقا عین مادر موسی ترسهامو بهت گفتم و ازت کمک خواستم ازت راهنمایی و هدایت خواستم.

دیشب با همسرم دقیقا این گفته رو کردیم من بهش گفتم اگه نشه چی؟ اگه جواب نده جی؟ اگر فراموش کرده باشه چی؟

همسرم ایمانش از من بیشتره گفت من دارم نشونه ها رو میبینم و فکر میکنم تو مسیریم.

شب خوابیدیم نصف شد با سرفه های شدید همسرم بیدار شدم که گفت یهو نفسم تو خواب رفت و نمیتونستم نفس بکشم. این اتفاق یه تلنگر بود برام که ای بنده ی من حتی نفست هم از منه آیا تو شکر نفست رو میکنی؟ همون موقع شب به همسرم گفتم واقعا که هر نفسی که میره و میاد دو تا شکر واجب داره اما ما هیچ شکر گذاری نمیکنیم.

ما بسی گم گشته، باز آورده‌ایم

ما، بسی بی توشه را پرورده‌ایم

میهمان ماست، هر کس بینواست

آشنا با ماست، چون بی آشناست

صبح داشتم میرفتم سرکار پشت فرمون شروع کردم به شکرگذاری از نفسهامون. نفسی که میتونست بره و نیاد. اشک میریختم و شکر میکردم.

بهش گفتم خدایا قانون تو هیچ ردخوری توش نداره برای همه مثل هم داره کار میکنه اما بهمون بگو که مشکلمون کجاست که گیر کردیم رو این پله

ایمنی دیدند و ناایمن شدند

دوستی کردم، مرا دشمن شدند

فکر میکنم بهم گفت که مشکل از شکرگذاریه که چند وقته نکردیم و چشممون به چیزیه که نداریم و منتظرشیم تا چیزهایی که داریم. همین موقعیت الانی که توشیم زمستون آرزومون بود خدایا اما الان تابستون یادمون رفته. اره خدایا ما یادمون رفت تا شکر همین چیزهایی که داریم رو بکنیم و تو چقدر خدای خوبی هستی که با وجود فراموشی ما هنوز با ما حرف میزنی و هنوز با ما هستی. آخ که این تیکه شعر رو شنیدم چقدر خجالت کشیدم نمیدونی استاد یعنی آب شدم از خجالت (ما بخوانیم، ار چه ما را رد کنند/ عیب پوشیها کنیم، ار بد کنند). آره منه بنده ات فراموش کردم ازت تشکر کنم اما تو چه خدایی مهربونی هستی که ما رو یادت نمیره اگر حتی بدی ببینی.

اتفاق دیشب و فایل صبح امروز قشنگ حرف زدن خدا بود با من

استاد اونجا که گفتید ” هدایت شما از ماست” من یعنی موندم که خدا داره چطوری باهام حرف میزنه.

خدا جونم پیام دریافت شد. ممنون که حرف دیشبم رو شنیدی که ازت خواستم هدایتم کنی و تو صبح نشده جوابم رو دادی.

ما که دشمن را چنین میپروریم

دوستان را از نظر، چون میبریم

اینجا دیگه اشکم ریخت. واااای درک حجم مهربونی تو خدایا. من نمیتونم درک کنم اینو هم من میدونم هم تو. حتی با اینکه اینقدر الان حس شکرگذاری دارم با اینکه الان دارم با گریه اینا رو تایپ میکنم میدونم دو روز دیگه یادم میره. اما خدایا چشمهای منو برای شکرگذاری بیشتر باز کن برای دیدن نعمتهایی که دارم اما فراموش کردم تا ببینمشون. برای درک مهربونی تو. خدایا میدونی تو دستم رو نگیری تو هدایتم نکنی من بدتر از نمرود و فرعون میشم. اما ازت میخوام یادم بیاری که هر چی دارم از تو دارم. خدایا نه با گرفتن اون وسیله یا سمت یا اسم یا موقعیت نه؛ با مهربونی و لطف و عطای بیشتر یادم بیار. من بنده ی بدی نیستم خدایا همیشه از غرور ترسیدم با اینکه چیزهای بزرگی ازت خواستم و بهم دادی اما هیج وقت نخواستم پزشو به کسی بدم چون اینا مال من نیست که از توئه. خدایا با عطا و لطف بیشتر منو به خودم بیار من نیاز به سیلی ندارم تا برگردم تو مسیر، تو بهم تلنگر هم بزنی اومدم تو مسیرت.

وای چقدر حرف دارم با خدام بزنم.

استاد چقدر شما به موقع هستید چقدر حرفهاتون از سمت خداست چقدر حرفهاتون کلام خداست که اومده تا مارو هدایت کنه.نمیدونم چطوری از شما تشکر کنم بابت این فایل توحیدی. چقدر من عاشق فایلهای توحیدی شمام. ازتون ممنونم استاد یک دنیا ممنونم