توحید عملی | قسمت 9

سلام به دوستان عزیزم و استاد حق گویم

توحییید

کلمه ای که وقتی ثانیه بهش فکر میکنم قلبم باز میشه

چقدر من انسان ناشکرم که هر وقت ذره ای پول وارد زندگیم میشه میگم من

ولی وقتی گیر میکنم انگار که رفیق صمیمیم باشه سریع میرم سراغ خدا و میگم کمکم کن که گیر کردم

این عادت بد توقع داشتن از دیگران رو وقتی یاد میگیرم که اول از همه یاد بگیرم وقتی از خدا توقع دارم به خواسته هام جواب بده من هم سپاسگزار واقعی باشم منم توکل کردن بهش رو بلد باشم منم ایمان داشتن بهش رو بلد باشم

فقط توقع دارم اون همه کارهارو بکنه و من همونی باشم که بودم هیچ تغییری نکنم

چند روز پیش با مهرک رفتیم بیرون یهو گفتیم بریم سمت دریا هوا خوبه

از مسیر جنگلی فوق العاده زیبا رد شدیم و رسیدم به مسیر شن و ماسه ایی دو راهی و با عقل خودمون سمت چپ رو انتخاب کردیم چون فقط میخواستیم زودتر برسیم به دریا

با سرعت داشتیم میرفتیم که یهو فهمیدیم گیر کردیم تو ماسه ها

اولش گفتم خدایا من که توجه ام رو نکات مثبت بود این از کجا دراومد

همون لحظه ذهنم رو کنترل کردم و قطعا درسی داره برام

نیم ساعتی درگیر بیرون اوردن ماشین بودیم اما بدتر داشتیم فرو میرفتیم

نکته وقتی تو تضاد های زندگیمون درگیر این میشی که با عقل خودت حلش کنی بدتر تو اون تضاد فرو میری

تو اون هوای گرم و مرطوب از اونورم 2 تا زنبور سفید دست از سرم بر نمیداشت چندین تا هم عقرب کوچیک رو شن و ماسه ها بودن و همه چی کامل بود برای اینکه کنترل ذهنم رو از دست بدم و عصبی بشم

یه لحظه چشمام رو بستم و گفتم خدایا ما ناتوانیم در مقابل دراوردن این ماشین تو کمکمون کن تو هدایتمون کن و یه راهی جلو پامون بزار و چشمامو باز کردم و ذهنم گفت برو به ماشین هایی که ازمون خیلی دور بودن بگو کمکمون کنن

سریع گفتم خدا کمکم میکنه من به اون ایمان دارم

چند دقیقه نگذشته بود که یه ماشین اومد سمت همون ماشین ها و به محض اینکه رسیدن مارو دیدن و اومدن سمتمون و من چشمام گرد شده بود از اینکه خدای من تو چقدر زود جواب میدی

من چطور تورو یادم میره

چطور خودمو صاحب همه چیز میدونم

اومدن سمتمون و مرد یه جمله بهمون گفت و که میدونستم کلام خداست که داره میاد روی زبان این ادم

گفت ما آدم ها بغضی وقتا تو زندگیمون فقط میخوایم بریم که برسیم بدون اینکه از مسیر لذت ببریم غافل از اینکه یه جا بدجور گیر میکنیم

دقیقا همینطوره و من صحنه ایی که فقط میخواستم برسم رو به یاد آوردم

مقصدی وجود نداره شیدا منتظر نباش ثروتمند بشی ایمانت بیشتر بشه منتظر نباش فلان ماشین رو بخری شکرگذارتر بشی

از مسیر لذت ببر و خداروشکر کن هرروز بیشتر از روز قبل ببین چیکار میکنه برات

اون ادم اومد و در عرض 2 دقیقه ماشین رو دراورد

خدایا چجوری باید شکرت کنم

چجوری میتونم بهت ایمان نیارم

چجوری میتونم نسپارم به تو زندگیم رو

هروقت ذهنم خواست بگه دمش گرم اون مرده کمک کرد گفتم نه نه اشتباه نکن خدا اون ادم رو

تو همون زمان تو همون روز تو همون ساعت اونم اون ادمی که اینکاره بود رو دقیقا اورد همونجایی که تو بودی اعتبارش فقط برای خداس

اون فقط دستی از سمت خدا بود و ما هم ازش تشکر کردیم

این یه مثال بود و از این اتفاق ها زیاد داریم که باید انتخاب کنیم بین توکل و عقل خودمون و کمک بقیه ادم ها

خدایا تو که خالق این جهانی خالق من انسانی خالق کهکشان هایی خالق همه موجودات زنده و غیر زنده ایی از کلمه ما استفاده میکنیم

بعد من انسان یه پول وارد زندگیم میشه میگم من وقتی به یه موفقیت میرسم میگم من کردماا

خدایا من به هر خیری که از سمت تو به زندگیم میاد نیازمندترینم

خدایا به توکل میکنم و فقط به تو ایمان دارم

به راه درست هدایت کن

هدایتم کن ایمانی داشته باشم مثل مادر موسی وقتی فرزندش رو به آب سپرد

مثل ابراهیم وقتی میخواست فرزندش رو قربانی کنه

بابت همه نعمت هات ازت سپاسگذارم

ممنونم از شما استاد عزیزم و خانم شایسته مهربون