استاد چه فایلی بود. چقدر این آگاهی ها به موقع بود. چقدر تلنگر داشت برای من.
نمیدونین استاد چقدر این صحبتها برای من معنی دار بود. دیشب از خدا گله کردم دقیقا عین مادر موسی که نکنه فراموش کردی نکنه یادت رفته نکنه به عهد خودت وفا نکنی.
ما بخاطر اون ایمانی که در وجودمون گذاشتی یه قرارداد رو کنسل کردیم خودت بهمون گفتی قدم اول اینه از این شرک رها بشید از این شخصی که فکر میکنه روزی دهنده اونه فکر میکنه ما بنده اش هستیم خودت گفتی اینو بزارید کنار تا من قدمهای بعدی رو نشون بدم. قدم خودمونو برداشتیم خدایا الان منتظر قدم از سمت تو هستیم منتظر اون قراردادت هستیم که بعد از این قدم بهمون نشون دادی ما چقدر شکرت کردیم که چه خوب هدایت خدا رو درک کردیم و رفتیم پای قرارداد و صحبتها کردیم و تعریفها شنیدیم و اما هنوز خبری از عقد قرارداد نیست. اینجا دیگه کاری از دست ما نیست ما باید منتظر بمونیم که اونا خبر بدن ما قدممون رو برداشتیم و الان نوبت توئه… خدایا نکنه تو یادت رفته باشه و…
آخ که چند روزه ترس همه وجودمو گرفته که اگر خدا جونم بهم لطف نکنی نابود میشیم. دقیقا عین مادر موسی ترسهامو بهت گفتم و ازت کمک خواستم ازت راهنمایی و هدایت خواستم.
دیشب با همسرم دقیقا این گفته رو کردیم من بهش گفتم اگه نشه چی؟ اگه جواب نده جی؟ اگر فراموش کرده باشه چی؟
همسرم ایمانش از من بیشتره گفت من دارم نشونه ها رو میبینم و فکر میکنم تو مسیریم.
شب خوابیدیم نصف شد با سرفه های شدید همسرم بیدار شدم که گفت یهو نفسم تو خواب رفت و نمیتونستم نفس بکشم. این اتفاق یه تلنگر بود برام که ای بنده ی من حتی نفست هم از منه آیا تو شکر نفست رو میکنی؟ همون موقع شب به همسرم گفتم واقعا که هر نفسی که میره و میاد دو تا شکر واجب داره اما ما هیچ شکر گذاری نمی کنیم.
ما بسی گم گشته، باز آوردهایم
ما، بسی بی توشه را پروردهایم
میهمان ماست، هر کس بینواست
آشنا با ماست، چون بی آشناست
صبح داشتم میرفتم سرکار پشت فرمون شروع کردم به شکرگزاری از نفس هامون. نفسی که میتونست بره و نیاد. اشک میریختم و شکر میکردم. بهش گفتم خدایا قانون تو هیچ ردخوری توش نداره برای همه مثل هم داره کار میکنه اما بهمون بگو که مشکلمون کجاست که گیر کردیم رو این پله؟!
ایمنی دیدند و ناایمن شدند
دوستی کردم، مرا دشمن شدند
فکر میکنم بهم گفت که مشکل از شکرگزاریه که چند وقته نداریمش توی رفتارمون. چشممون به چیزیه که نداریم و منتظر اومدن اون هستیم تا اینکه به خاطر داشته هامون سپاسگزار باشیم. همین موقعیت الانی که توشیم زمستون آرزومون بود خدایا اما الان تابستون یادمون رفته. اره خدایا ما یادمون رفت تا شکر همین چیزهایی که داریم رو بکنیم و تو چقدر خدای خوبی هستی که با وجود فراموشی ما هنوز با ما حرف میزنی و هنوز با ما هستی. آخ که این تیکه شعر رو شنیدم چقدر خجالت کشیدم نمیدونی استاد یعنی آب شدم از خجالت (ما بخوانیم، ار چه ما را رد کنند/ عیب پوشیها کنیم، ار بد کنند).
آره منه بنده ات فراموش کردم ازت تشکر کنم اما تو چه خدایی مهربونی هستی که ما رو یادت نمیره اگر حتی بدی ببینی.
اتفاق دیشب و این فایل صبح امروز، قشنگ حرف زدن خدا بود با من.
استاد اونجا که گفتید ” هدایت شما برماست” من یعنی موندم که خدا داره چطوری باهام حرف میزنه. خدا جونم پیام دریافت شد. ممنون که حرف دیشبم رو شنیدی که ازت خواستم هدایتم کنی و تو صبح نشده جوابم رو دادی.
ما که دشمن را چنین میپروریم
دوستان را از نظر، چون میبریم
اینجا دیگه اشکم ریخت.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری توحید عملی | قسمت 9574MB38 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت 937MB38 دقیقه
سلام به استاد عباسمنش و مریم شایسته ی عزیزم
امروز اولین باری هست که میخوام تجربه ام رو از آموزه های استاد اینجا بنویسم و به اشتراک بزارم، معمولا اهل کامنت گذاشتن و نظر دادن راجع به چیزی نیستم ، اما امروز اینقدر احساس خوبی دارم و اینقدر قلبم باز شده که فقط میخوام ازش صحبت کنم.
چند ماهی هست که با استاد عزیز اشنا شدم و همواره در تلاشم که ذهنم رو کنترل کنم و البته که خیلی کار سختی هست برام چون چندین ساله که همش نشخوار ذهنی دارم و خیلی بدبین بودم.
اما این چند وقت همه چیز متفاوت از قبل شد….
کارهام راحت تر پیش میره، چندین و چند بار اتفاق های مالی خوبی برام افتاده که اگرچه خیلی کوچک بودن اما برای من فریاد میزدن که ببین داری راهتو درست میری… ببین اینا نشانه های خداست
وقتی این ماه حساب کتاب های مالیم رو انجام میدادم متوجه شدم که یه کار ساختمانی کوچک رو که چندین ماهه براش برنامه دارم باز هم نمیتونم از پس هزینه هاش بربیام و شروعش کنم… اما بیخیال نشدم و گفتم میسپرمش به خدا
و امروز اون کار به طور شگفت انگیزی داره تموم میشه و هزینه ی اجراش از یه جایی به زندگیم وارد شد که باورم نمیشه
شاید 5 سال بود که این مقدار پول جلوی چشم هام بودن اما هیچوقت به ذهنم نرسید ازشون استفاده کنم. اما اینبار خدا بهم الهام کرد…
از خداوند ممنونم که در های قلبم رو به سوی خودش گشود و از استاد عزیز ممنونم که برای ما مثل دست خداوند در زمین شدند و باعث هدایت ما شدند.
هدف بعدی من این هست که ذهنم رو کاملا کنترل کنم و همواره در جهت مثبت و خدایی نگهش دارم.
فقط پاشنه آشیلم در این زمان مقایسه هست و اینکه چطور خودم را با دیگران مقایسه نکنم(چه از نظر مالی و چه جایگاهی) و منتظر بمونم تا خداوند باقی درهای زندگیم رو هم به روم باز کنه و هدایتم کنه
ممنونم از استاد عزیز و مریم شایسته ی نازنینم