قدم هایی عملی برای کنترل ورودی های ذهن - صفحه 37 (به ترتیب امتیاز)

به نام خالق زیبایی ها.سلام به استادعزیزودوست داشتنی خودم .من یه خانم منضبطی هستم که توزندگی شخصی خودم که ۴نفرهستیم قانونهای خاص خودم رادارم .دیگران به خاطرضوابط من خیلی وقتهادیدم ناراحت شدن اماخودم دوست داشتم واثرات مثبتشوتوزندگیم دیدم .به همین دلیل زیادافکاروقضاوتشون برام اهمیتی نداره سعی میکنم کارخودموانجام بدم .برای تغییررفتاری وکرداری هم تلاشهایی کردم اماهیچ وقت به این فکرنکرده بودم که گفتاروعملکردهای رفتاری ماهم قانونهایی داره واگه ماانهارارعایت کنیم به نتایج بهتری میرسیم .برای منی که ازقوانین خوشم میاداین نکته برام خیلی جالب بودکه البته اوایل باورم نمیشدولی برای کسب تجربه بارهاامتحان کردم ودیدم بله این یک قانونه که تواگه ورودیهای ذهنتونتونی کنترل کنی ،منتظرهراتفاقی بایدباشی . واینکه خودمن عامل مهمی دروقوع اتفاق

ات روزمره هستم .پس مصمم ترشدم به اجرای این قانون یعنی یادبگیرم ورودیهای ذهنموکنترل کنم تااتفاقات خوب برای خودم رقم بزنم ،که البته توشرایط واوضاع نابه سامان سختره امادارم همه تلاشمومیکنم که باهمه چیزراحت کناربیام وبپذیرم که یه جاهایی واقعن کاری ازدست من برنمیادولزومی نداره به خاطرشون حال خودم خراب کنم .دیگه ازحس وحال بد،بدم میادسخت باهاش مبارزه میکنم تاحالم بدمیشه به خودم میگم ناهیدپاشودست به کارشو.یاورزش میکنم یابیرون ازخونه میرم وتمام توجهم رابه هرچیززیبایی که وجود،داره میبرم یادوش آب سردمی گیرم خلاصه به هرطریقی که بشه ازاون حال درمیام .بتونم برنامه میچینم وخودمومشغول چیزدیگه ای میکنم مراقب ومواظب کلامم سعی میکنم باشم ،شایدهمون لحظه که داغم یاعصبانی هستم به اولین نفری که تواون تایم می بینم احساس مخرب رابگم ولی نمیزارم به نفردوم برسه .ازاینم خوشم نمیادکه حتی برای یه نفربازگوکنم ولی فعلانتونستم انشالله بیشترروی خودم کارکنم ،اونم بتونم رفع کنم .پذیرش آدمهانسبت به هرچیزی زیادمیشه وقتی مراقب رعایت این قانون هستن .ورودیهای مثبت باعث خلق اتفاق خوب میشه .دیدن خوبیهاوزیباییهاوتمرکزروی اونهاچشم ودیدماراازمنفیهابرمیداره .نه که منفی وجودنداشته باشه نه ،مادیگه نمی بینیم واین عالیه ودرکش برای اطرافیان تعجب انگیزه ولی برای ماعلت قانع کننده ای شده چون این موضوع رادرک کردیم .یه مثال بزنم که این هفته برام اتفاق افتاد.همسرم ازدادگاه اومدگفت سریه موضوعی قراربود۲۰۰میلیون برامون حکم کنن ولی ۵۵۰تومن بریده بودن.همسرم باحال پریشون وبداومدوقتی به من گفت خیلی عادی وطبیعی بدون هیچ عصبانیتی ازهیچ چیزوهیچ کس گفتم چه کاری برای این اتفاق تومیتونی انجام بدی ،گفت باوکیلم یه اعتراص دیگه بزنیم تاببینیم چی میشه ،منم گفتم پس کاری راکه بایدانجام بدی روانجام بده وبقیشوباایمان وتوکل بسپاربه خدا،مگه ماایمان نداریم که خداجای حق نشسته وهرچی که رقم بخوره حتمن درسته چون سپردیم وهیچ قدرتی راهم حتی قاضی راهم قدرتمندترازخدانمیدونیم پس بیخیال .باموندن توحال بداتفاق جدیدوخاصی نمیفته ودیگه حتی بعدنپرسیدم که چکارکردی وچی شد.دیگه مثل گذشته ذهنمودرگیرمسائلی که به من ربطی ندارن هم نمیکنم که به خاطرشون خودمواذیت کنم دیگه اعتمادمیکنم به خداواین جهان هستی وقانونهایی که ازاستادیادگرفتم ومطمئن هستم اتفاقات خوب درراه هستن من سعی می کنم روزانه خودموازورودیهای منفی دورکنم وبه هرچیزمثبت توجه کنم وسپاسگزارهمه داشته هام باشم .استادجونم مرسی که باعث تغییرات مثبت من شدی ممنونم ازت قربون خودتووقوانین هایی که کشف کردی