ساختنِ عزت نفس در عمل

داشتم ادامه ی کامنتم رو مینوشتم که که وسطاش کلا صفحه پرید ساعت رو نگاه کردم دیدم یه ساعت از وقت ویرایش گذشته و تایمم تموم شده.گفتم حتما خیره چون من کلییی نکته تو ذهنم بود که چون میخواستم قبل از تموم شدن تایم ویرایش کامنتمو بنویسم داشتم عجله میکردم که چجوری همه رو تندتند بنویسم ولی خدا به این شکل هدایتم کرد که با آرامش بنویسم و عجله نکنم.

و اما نکات فایل….

پاشنه ی آشیل خیلی از ماها اینه که حرف مردم برامون مهمه.(الله اکبر از بزرگی خدا .عزت نفس چندین جنبه داره مثل احساس لیاقت و کمالگرایی و… ولی من امروز مسئله ام در مورد حرف مردم بود اینکه من این کارو انجام میدم بقیه چه فکری در موردم میکنن همین دم غروب بود از خدا خواستم هدایتم کنه .خدایییییی منننن همین الان یادم افتاد)

باید این پاشنه ی آشیل رو رفع کنیم که خیلی به ما ضربه میزنه.من باید غلبه کنم بر ترس از حرف مردم.

من باید کارمو بکنم فارغ از اینکه مردم چه فکری در موردم میکنن.

کار سختی هم هست.

پاشنه های آشیل هیچ وقت از بین نمیره ولی میتونه هربار بهتر و بهتر بشه.

همه ی ماها یه سری نقاط ضعف اساسی(پاشنه های آشیل )داریم .وقتی در مورد پاشنه های آشیل حرف میزنیم فکر نکنید اینو یه شبه میشه بر طرف کرد.چیزایی که خیلی بنیادین تو وجود ماست و همیشه در کمینه.ما باید همیشه رو خودمون کار کنیم و فکر نکنیم دیگه خوب شدیم و فراموش کنیم روی خودمون کار کردن رو تا آخر عمرمون.*

از قول استاد: من تعهد داده بودم که آنچه که باید تغییر بدم تو وجودم رو تغییر بدم.

من بارها و بارها تو هر شهر و کشوری میرفتم تو جمعیت یه دوربین میزاشتم تنهایی و حرف میزدم برای اینکه ترسهام بریزه.برای اینکه توانایی هام بیشتر شه.و هی بهتر و بهتر شدم و هنوز جا دارم برای بهتر شدن..

خیلی مهمه که ما بدونیم چه ترسهایی داریم (هر کسی تو حوزه ی کاری خودش) و بریم تو دل ترسهامون به صورت واقعی نه فقط با حرف.*

ایمانی که عمل نیاورد حرف مفت است.

تمرین آگهی بازرگانی…

بنویسید چه نقاط قوتی دارید (ویژگی های مثبت واقعی نه دروغ)برید تو جمع های غریبه بگید استاد من یه تمرینی به من داده که اگه اجازه بدید من تمیرنمو با شما انجام بدم.

به ظاهر تمرین ساده ایه ولی وقتی میخواید انجامش بدید متوجه میشد که همه ی کارای سخت دنیا رو حاصرید انجام بدید ولی این کارو انجام بدید.

یه نکته ای که میخوام در مورد این حرف استاد بگم اینه که من جز اون دسته از آدمهایی ام که حاضرم بمیرم ولی این کارو انجام ندم .ولی تا به امروز اینجوری فکر میکردم از امروز به به بعد داریم یه جور دیگه ای فکر میکنم.من تا به امروز سراغ فایلهای دانلودی عزت نفس نرفتم به خاطر اینکه فکر میکردم از پسش بر نمیام.همین پری روز یه فایل از رضای عطار روشن عزیز دیدم که به قدری معجزه وار بود که تا همین الان همینجوری معجزه پشت معجزه.نمیدونید که من چقدررررر تگاهی از این فایل دریافت کردم که چقدرررر از درهایی که شاید چندین ساله به روم بسته است باز شد برام.اونم اون قسمتی بود که ایشون در مورد تیکه تیکه کردن بدهیشون گفتن.اصلا هر چی بگم کم گفتم از این فایل به قدریییی من آگاهی گرفتم به قدری از پری روز داره همینجوری اتفاقات خوب داره پشت سرهم میفته که باور کنید اصلا فرصت نمیکنم بشینم ذوق کنم همینجوری آگاهی پشت آگاهی همینجوری درا داره باز میشه برام.من تا به امروز یه ضعف اساسی داشتم اینکه خدا باید همه ی کارارو برای من بکنه.از روی این باور اشتباه دست به هیچ اقدام عملی نمیزدم.واگر هم کاری میکردم واسه این بود که بگم خدایا ببین من فلان کارو انجام دادم دیگه بقیه اش باتو.

بقیه اش باتو .ولی این ایده هایی که بهت الهام میشه رو کی قراره انجام بده.افسوس که چندین ساله خدا داره بهم میگه اینکارو بکن اون کارو بکن اون وقت من نشستم یه گوشه میگم خدایا خودت یه کاریش بکن.چقدرررررر من دچار کج فهمی شده بودم.من ایده هایی که بهم الهم میشد رو ایده حساب نمیکردم.مثلا ایده هایی که میگه برو یه کانال درست کن.برو فلا مطلب رو بنویس .برو این سوالو از فلانی بپرس.برو این درخواست رو از فلانی بکن.یعنی کلیییی از این ایده های الهامی انجام نشده تو ذهنم دام فقط به این دلیل که میگفتم حالا من مثلا برم این کار کوچیکو کنم یهو قراره معجزه بشه؟حالا اگه از فلانی درخواست کردم جواب نداد چی.اگه این مطلبو بنویسم خب بعدش چی؟ اگه پست بزارم کلا اینستا قطع بشه چی.اگه اگهی بزارم تو دیوار هیچ مشتری نیاد چی.خدایییییییییی من یعنی خودم که فکرشو میکنم داره مخم سوت میکشه.اینا همش ایده های الهمی بودن اون وقت منه بی خبر از همه جا نشستم همش خدا خدا میکنم که خدایا چرا پس به من هیچ ایده ای الهام نمیشه.منتظر بودم مثلا یه ایده ی خفن بهم الهام بشه .تا من انجامش بدم یهو یه نتیجه ی خیلی بزرگ بگیرم.

بابا اینهمه استاد میگه به ایده ها عمل کنید منم همش میگفتم بابا بخدا به من هیچ ایده ای الهام نشده وگرنه من انجامش میداد در صورتی که وقتی از پری روز درک کردم معنی ایده رو همینجوری روزی هزار تا ایده میاد تو سرم.باور کنید این صدایی که همش داره بهم میگه این کارو کن اون کارو کن اینقدر آهسته و آرومه که اگه بخوای فیزیکی حساب کنی باید کلی دم و دستگاه داشته باشی که این صدارو بشنوی.ولی امروز هرچی میگفت انجام میدادم اصلا به خدا چیزای خیلیییییی کوچیک بودا ولی معجزه پشت معجزه.من آرایشگرم.امروز مو کوتاه کردم برا مشتری ولی در نهایت نمیدونم چرا اون مدله کج در اومد .بعد یه جوری هم بود که نمیتونستم درستش کنم .مشتری رفت من همینجوری یه کم حالم گرفته شد ولی سعی کردم حسمو خوب کنم.یه حسی بهم گفت برو اون مدلی که کوتاه کردی رو عکساشو تو گوگل ببین.رفتم زدم یهو اون بالا یه نوشته اومد مدل باب نامتقارن زدم روش خداااااااااااااااای من دیدم دقیقا همون مدلیه که من برای مشتری زدم.

مشتری وقتی اومد یه عکسی رو بهم نشون داد که من مدلای شبیه به اینو قبلا زده بدم ولی این یکی یکم فرق داشت.گفتم خدایا ریش و قیچی دست خودت من بلدش نیستم.یعنی اون مدل مویی که بهم نشون داده بود دقیقا کج بود یه طرفش کوتاه و یه طرفش بلند.ولی من چون کمی استرس داشتم اصلا متوجه نشدم.به خدا گفتم من همون مدلی رو که خودم بلدم رو میزنم دیگه توکل بر خودت.باور کنید من دقیقا مثل دفعه های قبل پیش میرفتم اصلا نمیدونم که چی شد آخرش یه طرفش کوتاه دراومد یه طرفش بلند. وقتی اون عکس رو تو گوگل دیدم برق از سرم پرید دقیقا همون مدلی که من کوتاه کردم و دقیقا همون مدلی بود که مشتری بهم نشون داده بود .ولی من چون استرس داشتم اصلا نتونستم با جزئیات اون عکس رو ببینم.کلا فراموش کردم که گفته بودم خدایا ریش و قیچی دست خودت فکر میکردم کارم خراب شده و ناراحت بودم.ولی خدایااااا واقعا چی بگم هنوزممم تو شوکم.

یا مثلا سشوارمون از کیِ سوخته میخوام ببرم درستش کنم بخاطر اینکه پول نداشتم نمیبردم.از پری روز که همینجوری دارم به الهاماتم عمل میکنم دیروز بهم گفته شد برو سشوارو بده درست کنن.با اینکه کلی نجوا بود که حالا که پول نیست بزار برای بعد با توکل بر خدا بردم دادم.گفت اگه از موتورش باشه 350 الی 400 هزینه اش میشه.منم گذاشتم اومدم.امروز باخودم فکر میکردم که پول سشوارو چیکار کنم.دم غروب که از سالن داشتم میومدم خونه یه حسی بهم گفت برو سراغ سشوار.دوبار نجواها اومد که تو که پول نداری میخوای بری چی؟ اصلا اون آقاهه گفت نگاش بندازم خودم زنگ میزنم بهتون وقتی زنگ نزده حتما درستش نکرده ولی گفتم حسم گفته پس میرم.حالا میپرسم ببینم حداقل هزینه اش چقدر میشه تا ببینم کی پولش جور میشه.وقتی رفتم دیدم سشوارو درست کرده بود بعد گفت که از موتورش نبوده و از پروانه اش بوده هزینه اش شده 50 تومن.منم گفتم باشه من فقط سر مسیرم بود اومدم بپرسم(درصورتی که س مسیرم نبود) گفتم فردا میام پولشو میارم سشوارو میبرم آقاهه گفت ببر بعدا پولشو میاری.گفتم نه فردا میام میبرم.گفتش نه ببر.یعنی 10 بار خدا شاهده تو مغازه گفت ببر بعدا میای پولشو حساب میکنی گفتم نه نمیبرم اینجوری خودم خیالم راحته اصلا باوررررررممم نمیشه از مغازه اومدم بیرون آقاهه اومد دنبالم با اصرار سشوارو داد گفت ببر

خدای من این مدلیشو دیگه ندیده بودم.(منم که از یه طرف تو شوکم از یه طرف ذوق میکنم از یه طرف میگم بابا لامصب یه پلاستیک میدادی حداقل اینو چجوری ببرم کیفمم کوچیک بود سشوار توش جا نمیشد خلاصه سشوار به دست از اونجا تا خونه اومدم)

اصلا اینقدر همینجوری پشت سر هم درا داره باز میشه در مورد کارم و خیلی چیزای دیگه که دستم کم آورده از نوشتنش.

بخدا داشتم اصلا در مورد یه چیزای دیگه مینوشتم نمیدونم چجوری رسیدم به اینجا داشتم میگفتم از فایل رضای عطار روشن عزیز کلی اگاهی گرفتم و کلی درا باز شد و فهمیدم که منم بدهی هایی دارم که باید تیکه تیکه اش کنم تا قابل انجام باشه.وقتی اولین قدم رو برداشتم برای پرداخت اولین قسط بدهی (که نمیگم چی بود) ولی دوباره درا باز شد که ت باید هدفهایی هم که داری همینجوری تیکه تیکه کنی ببینی با شرایطی که همین الان داری چه کارایی رو میتونی بکنی برای قدم اول.*یه نکته خیلی مهم هم که کشفش کردم امروز این بود که من فکر میکردم منظور از ایده ی الهامی ایده ایه که بزرگه و حتی اگه تواناییش رو نداری وحست در موردش بده باااااید انجامش بدی و نتیجه بگیری چون بهت گفته شده.و تو تحت هر شرایطی با هر سختی و بدبختی که شده باید انجامش بدی تا روی ذهنتو کم کنی بگی من تونستم.به خاطر همین هر وقت استاد حرف از عمل میزد خودمو عاجز میدونستم .میگفتم منکه از پسش برنمیام خدایا خودت انجامش بده.و از روی همین باور مخرب که خدا همه ی کارارو برای من میکنه به هیچ ایده ای که بهم الهام میشد عمل نمیکردم چون اصلا فکرشم نمیکردم اینا همون ایده هایی ان که استاد ازش حرف میزنه. فکر میکردم منظور از ایده یه چیز خفن و دور از ذهنه.ولی فهمیدم که ایده ی خوب و درست ایده ایه که خیلی خیلی آسونه .با همین شرایط الانت قابل انجامه.و سوم اینکه حست نسبت به انجامش خوبه.یعنی من یاد گرفتم این سه تا فیلترو بزارم برای رصد کردن ایده ها.

و در مورد آگهی پیام بازرگانی که استاد گفتن از همین حالا میگم استاد من راهشو یاد گرفتم به قول رضای عطار روشن عزیز تیکه تیکه اش میکنم.حالا دیگه از انجامش نمیترسم‌.چون قرار نیست همین الان بیام آگهی بازرگانی رو اجرا کنم.قدم به قدم بهش میرسم.

باید از خودم سوال کنم ببینم الان چه کارایی رو در توانم هست که انجام بدم که یه قدم در جهت افزایش عزت نفسم بردارم با همین شرایط و توانایی که که الان دارم و آسونه و حسم بهش خوبه.ولی یه کوچولو ترسم دارم.میرم تو دل همین یه کوچولو ترس.بعد کم کم به اونجام تمرین پیام بازرگانی هم میرسم.انشاءالله

حالا ادامه ی نکات فایل

اگه میخوای از این مرحله (ترس از حرف مردم) بگذری تمرین آگهی بازرگانی رو باید بارها و بارها انجام بدی تا توش حرفه ای بشی.

این کاری نیست که همه بتونن انجام بدن.اگه میخوای متفاوت نتیجه بگیری باید متفاوت از بقیه عمل کنی.

بریم تو دل ترسهامون .تا شخصیتمون تغییر نکنه نتایجمون عوض نمیشه.

عزت نفس پایه ی تمام موفقیت ها و خوشبختی هاست.

نکته بعدی شروع کردن با امکانات محدود

این موردیه که من خیلی توش ایراد دارم ولی تو این دوسه روزه به یه سری نتایجی رسیدم که دارم با همین امکانات و توانایی هایی که دارم عمل میکنم.

چقدر کمن آدمایی که با آنچه از امکانات در اختیار دارن کارو شروع میکنن

اون آدمایی که تو زندگیشون به جایی رسیدن از همون جایی که بودن از همون چیزی که داشتن از صفر کارو شروع کردن و هی پیشرفت کردن

جهان وقتی تعهد شمارو ببینه وقتی اون حد از اشتیاق شمارو ببینه خداوند درهای بیشتری رو برای شما باز میکنه برای اینکه حرکت کنید و نتیجه بگیرید.

از هرجایی که هستید با هر امکاناتی که دارید با تمام قدرت با تمام اشتیاق با تمام عشق کارو شروع کنید و قدم بردارید(انگار استاد این تیکه رو مختص به من گفت اینقدر اشتیاق گرفتم)

جهام تعهد شمارو ببینه درهای جدیدی رو به روی شما باز میکنه.*

در پناه الله یکتا انشاءالله همگی از همین الانمون با توانی های الانمون با همین امکاناتمون قدم برداریم و پیش به سوی موفقیت

ساعت 19 و 41 شروع کردم به نوشتن نان استاپ الان ساعت 21و 25 دقیقه است