دیدگاه زیبا و تأثیرگذار فاطمه عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت
چند وقتی بود که هر چقدر تلاش می کردم به حال خوب نمی رسیدم و الان فهمیدم مشکل چی هست.
باوجودی که هر روز فایلهای شما رو گوش میدم اما دقت نمیکردم به ریشه حال بدم.الان متوجه شدم که دلیل حال بد من این هست که من اصل رو ول کردم و چسبیدم به مسائل فرعی. واقعا به این فایل نیاز داشتم و سپاسگزارم که باز اصل رو به ما یادآوری کردین که چی مهمه.
اصل اینه که ذهنت رو کنترل کنی و هر لحظه برای انجام این کار جهاد اکبر داشته باشم؛
اصل اینه که اولویت احساس خوب داشتن باشه؛
تمرکزم رو بزارم روی خواسته ها؛
به جای فکر کردن به اینکه چی نمیخوایم، فکرم رو بزارم روی اینکه چی می خوام؛
به جای اینکه بگی خدایا چرا من حالم خوب نیست، بگم: من به چی دارم توجه می کنم که دوباره به شیطان اجازه دادیم بر من مسلط بشه و احساسم بد بشه و تمام انرژیم رو بگیره و نزاره خوشحال باشم؛
این چند وقت همش احساس میکردم دیو سیاهی بالای سرم هست کهداره تمام انرژی من رو میگیره.چند وقتی بود که خیلی توی صحبت کردن هام دقت میکردم و اینقدر مراقب بودم که تا می اومدم حرف منفی بزنم، خودم حرف رو عوض می کردم و اصلا موضوع بحث میرفت سر یه قضیه دیگه. آخرش از اینکه تونسته بودم درست عمل کنم خوشحال می شدم.
الان که فکر می کنم میبینم این خوشحالی ها همون انرژی مثبتی بود که من داشتم والان اگر این انرژی رو ندارم به خاطر عدم کنترل صحبت کردن هام هست.
استاد چقدر عالی گفتین که افکار منفی تا وقتی کوچیک هستند کنترلشون راحته. حالا که فکر می کنم، می بینم مدتی بود که تلویزیون نمی دیدم اما کم کم که برای غذا خوردن خانواده می نشستن و تلویزیون میدیدن، منم توجه کردم و فراموش کردم که تلویزیون نبینم و کنترل ذهنم رو رها کردم. بعد این انرژی منفی که چرا به این کار عمل نکردم، باعث شد که در صحبت کردن هام هم دیگه دقت نکنم که چی با کلامم می گم وبعد هی حالم بدتر شد وهی افکار منفی بیشتر شد و اون افکار منفی آروم آروم وارد کارم و رابطه هام شد و همه اینها از کنترل نکردن ورودی هام و تماشای تلویزیون شروع شد.
واقعا چقدر انسان فراموشکاره و چقدر سریع اصل فراموش میشه جاشو افکار منفی میگیره. اگر به این نتیجه رسیدم که نباید تلویزیون ببینیم، باید ادامه بدم به این کار.
اگر قراره منفی حرف نزنم، نباید حرف بزنم.اگر قراره زمان مواجهه با تضادها، مثبت فکر کنم باید مثبت فکر کنم.نباید مسیر درست رو فراموش کنم .عادت کردن به تنبلی و طبق عادت بقیه رفتار کردن، میشه تفاوت ما با شما استاد عزیز. شاید شما استاد عزیز یکبار طبق عادت کار اشتباه رو انجام دادین ولی اگر اون حس مثبت بهتون می گفت نباید این کارو میکردی یادتون می افتاد که دفعه بعد انجام ندین.اما من خودم رو میگم که تنبل هستم و طبق عادت بقیه رفتار کردن برام راحت تره تا اینکه تلاش کنم که ذهنم رو کنترل کنم و پیرو جامعه نباشم
البته فکر می کنم این ریشه در احساس بی لیاقتی داره. اینکه ما فکر می کنیم اگه همه تلویزیون میبینن و من نبینم، دیگران من رو مسخره می کنن یا اگر در جمعی همه دارن در مورد موضوعی غیبت می کنن ومن همراهی نکنم و کنار برم، همه من رو انسان مغروری می دونن و… نشان از احساس بی لیاقتی هست.
در واقع احساس بی لیاقتی چیزی هست که شیطان داره ازش استفاده می کنه برای فریب ما انسانها تا با استفاده از اون بتونه کم کم بر ما مسلط بشه.
استاد از شما سپاسگزارم که همیشه با یادآوری اصل، فرشته نجات ما میشین. فقط خدا میدونه که چقدر به تکرار دوباره این حرفها نیاز داشتم.
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
منابع مرتبط با آگاهی های این فایل:
✅ دوره احساس لیاقت: آگاهی های این فایل را بشنو و اگر نشانه‌ای دیدی که قلبت آن را تایید کرد، با ما در مسیر معجزه آفرین دوره احساس لیاقت، همراه شو.
اطلاعات کامل درباره محتوای آموزش دوره احساس لیاقت
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری چگونه از قدرت گرفتن افکار منفی جلوگیری کنیم459MB24 دقیقه
- فایل صوتی چگونه از قدرت گرفتن افکار منفی جلوگیری کنیم0MB24 دقیقه
سلام استاد عباسمنش عزیز
و سلام به همه دوستان
کسی که عاشق کارش باشه
و از انجام دادن کارش احساس خوبی داشته باشه و کاری به نتیجه نداشته باشه سراغ دارید؟
تو ذهنتون بگردید ببینید کسی رو میشناسید که چنان عاشق کارش باشه که پستی بلندی های مسیر اصلا فکرش رو مشغول نکنه
من سراغ دارم
بچه ها
بچه ها عاشق روزهاشون هستند
بچه ها اصلا براشون نتیجه اهمیت نداره (البته تا زمانی که ما الوده نکنیم اونارو)
و البته کسانی که انقدر کارشون رو دوست دارن که شکست هم بخورن میخندن یا اگه نخندن گریه نمیکنن
میگن چه جالب فهمیدم این روش جواب نمیده
من اگه کار مورد علاقم رو انجام بدم
و در اون کار افکار منفی سراغم بیاد
من چه واکنشی دارم؟
افکار میگن بترس ممکنه نشه
ممکنه اشتباه کنی
ممکنه یه نفر مزاحمت ایجاد کنه
جواب منی که دارم عشق میکنم چیه؟ میگم اوکی نشه
دوباره از اول انجام میدم
ولی خب این موضوع که گفتم فقط برای کار بود
ما در زمینه های دیگه هم افکاری داریم
مثل سلامتی
مثل روابط
و…
در این زمینه ها باید از تکنیک رهایی استفاده کنم
مثلا مادری دیوانه وار فرزندش رو دوست داره باید برای جلوگیری از افکار منفی نسبت به فرزندش رها باشه
اتفاقا با رهایی ما ضرر های کمتری جذب میکنیم
و با نگرانی برای فرزند یا مادر یا همسر ما اتفاق هارو اتفاق های بد منظورمه
بیشتر جذب میکنیم.
و سلامتی.
در مورد سلامتی هم ممکنه افکار منفی بیان و بخوان مارو بترسونن یا نگران کنن و ما اگه حواسمون نباشه تبدیل به درخت میشن اون ساقه های کوچولو
پس بنابرین
در مورد کار و ثروت اگه عاشق کاری باشیم و در اون کار وارد حاشیه ها نشیم عملا افکار منفی نمیان چون ما از انجامش داریم کیف میکنیم
منظورم از حاشیه
مثلا حسن یزدانی عاشق کشتی گرفتنه
و ازین کار لذت میبره اما زمانی که دیگه خودش کشتی براش لذت بخش نیس
فقط مدال طلا براش مهمه اون موقع وارد حاشیه شده
اون موقع که به قول خودش میخواد دل یک ملتی رو شاد کنه
اون لحظه دیگهاز کارش لذت نمیبره و به دوش کشیدن این بار براش استرس
افکار منفی
ترس
به وجود میاره و باعث میشه اون حسن یزدانی همیشگی نباشه
و فقط دنبال نتیجه باشه
دنبال تحسین
دنبال تایید
اینجا دیگه از کشتی لذت نمیبره و وارد حاشیه هاش شده
و در رو برای افکار منفی باز کرده
همه ما وقتی به زندگی نگاه کنیم میبینیم اون جاهایی که لذت بردیم و صرف نظر از نتیجه فقط کیف کردیم اونجاها نتایج خیلی عالی و آسان وارد زندگیمون شدن
و جاهایی که نتیجه گرا شدیم
و سپاسگذاری رو در عمل کنار گذاشتیم و داشته هامون دیگه برامون جذابیت نداشت و له له زدیم برای نتایج بزرگ تر
اونجاها دقیقا باخت دادیم
هم انرژی رو
هم زمان رو
هم باور ها مون رو.
میخوام کاری رو که لذت میبرم شروع کنم
میخوام در روابطم عاشقانه و صمیمانه رفتار کنم اما رها
و میخوام نسبت به سلامتی هم رها باشم و اجازه بدم خداوند حافظ و پشتیبان من باشه
حتی در زمینه کار کردن روی خودمون هم باید حواسمون باشه دچار وسواس و عجله نشیم
به قول یه بزرگی وقتی در یک رودخانه به سمت اقیانوس در حرکتیم حتی اون موقع هم نباید برای رسیدن به اقیانوس دست پای اضافه بزنیم باید رها کنیم و به جریان اب اجازه بدیم
بدرود استاد عزیزم
سلام به داداش محمد عزیزم
نظر لطفت هست داداش
واقعا خودمم همیشه به زندگی و پیشرفت همیشگی یا مقطعی ادمها و خودم دقت میکنم میبینیم اونی که همیشه روی سیکل اتفاق های مثبت هست اونیه که داره لذت میبره
و اونی که گاهی شانس میاره گاهی بد شانسی اون افتاده روی سیکل معیوب مقایسه نتایج خودش با دیگران
و اگه ما لذت بردن از کارمون رو در وجودمون نهادینه کنیم اونوقت نتایج بدون اینکه براشون دست و پا بزنیم میان
چون ما با عشق انجام میدیم
چون ما داریم لذت میبریم
چون ما کیف میکنیم وقتی صبح از خواب بیدار میشیم
اما وقتی فقط میخوایم خونه بخریم
یا ماشین مون رو عوض کنیم یا هر چی
داریم برای اینکارا کار میکنیم
عملا شدیم مثل یه گرگ که دنبال(گوسفند) مشتری له له میزنیم
ولی وقتی عاشقانه کار و زندگی کنیم
یعنی از روزمون فارغ از نتیجه و دخل و فروشمون لذت واقعی ببریم
ما اون روز برنده حساب میشیم
و این حس اگه باور باشه همیشگی خواهد بود
و اگه باور فراوانی و باور معنوی بودن ثروت بهش اضافه بشه اصلا معجزه میشه.
یه فیلم هست به نام کینگ ریچارد
اگه ندیدی حتما ببین
یه پدر به دوتا دخترش تنیس یاد میده و اونارو قهرمان جهان میکنه
و همیشه وقتی تو مسابقات دختراش از حریف عقب می افتادن بهشون میگفت اشکال نداره فقط لذت ببرید
برو تو زمین و باقیشو فقط لذت ببر
و در کمال تعجب اونا ادامه مسابقه رو میبردن.
ازت ممنونم که به کامنتم پاسخ دادی دوست خوبم در پناه خدا باشی
خواهش میکنم دوست عزیزم
کینگ ریچارد نمونه بارز انسان توحیدیه
کسی که خودش و خانوادش رو ارزشمند میدونه فارغ از سطح اجتماعی ثروت و رنگ پوستشون
و این فیلم به خوبی نشون میده اگه خودت رو باور داشته باشی هیچ محدودیتی جلو دارت نیست برای اینکه به سطوح بالا در موفقیت برسی
انقدر خودش و بچه هاشو باور داشت که با پیشنهاد یک میلیون دلاری دست و پاشو گم نکرد
اون میدونست ثروتی که دخترا میتونن بسازن خیلی بالاتر از این چیزاس.
این فیلم هم بنا به درخواست خود اون دو خواهر از ویل اسمیت ساخته شد اونا ازش درخواست کردن نقش پدرشون رو بازی کنه و فکر کنم هزینه ساخت فیلم رو هم دو خواهر دادن
همه ما یه کینگ ریچارد درون خودمون داریم فقط باید بهش رجوع کنیم و بیدارش کنیم
در پناه الله یکتا باشی