چگونه از قدرت گرفتن افکار منفی جلوگیری کنیم

سلام به استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته دوستداشتنی و سلام به همه ی دوستان خوبم

استاد من دوره ی احساس لیاقت رو از طریق اکانت پدرم تهیه کردم و باید بگم این دوره

بی نظیره !

آگاهی های این دوره چقدر بهمون کمک میکنه بهتر و بیشتر خودمون رو بشناسیم چقدر بهمون کمک میکنه درونمون رو پاکسازی کنیم

و به قول خودتون فقط گوش کردن به این فایل ها باعث میشه یه ذره احساسمون بهتر بشه یه ذره احساس لیاقتمون بالاتر بره

بحث نجواهای ذهن و گفت و گو های منفی ذهن چیزیه که باید مدام روش کار کرد چون ذهن ما هر لحظه در حال حرف زدنه و اصولا اگه خیلی روی خودمون کار نکرده باشیم این گفت و گوها منفی هستن

و اگه همون لحظه جلوش رو نگیریم همونطور که شما اشاره کردین این نجواها قدرت میگیرن و بعدتر ساکت کردنش خیلی سخت میشه!

ذهن همیشه ساز مخالف میزنه این ماییم که باید رامش کنیم با منطق و فکت!

همین آگاهی از گفت و گوهای ذهنی انگار یه جورایی سنسورهای ما رو حساس میکنه یعنی به محض اینکه ذهنت شروع میکنه به حرف زدن متوجه میشی

و حرفای منفی ذهن واقعی نیست فقط میخواد ترس و نگرانی و حال بد رو به ما بده مخصوصا اگه یه اتفاقی پیش اومده باشه این نجواها هم صداشون بلندتره هم بیشتر حرف میزنن و هم منفی تر هستن!

حالا راه حل چیه؟

باید سعی کنیم با خودمون راحت باشیم باید مثل یه رفیق باشیم با خودمون اول خودمون رو اروم کنیم ناز و نوازش کنیم و بعد مثال هایی رو برای ذهنمون بیاریم که ثابت کنیم اونجوری که اون میگه نیست

من گاهی اوقات که این نجوا ها میاد میرم جلو آینه و با خودم صحبت میکنم یا اگه موقعیتش نباشه تو نُت گوشیم یادداشت میکنم و با خودم حرف میزنم و بعدش ذهنم خیلی اروم تر میشه

البته اینم بگم اینو باید بارها تکرار کرد هربار فکر منفی میاد باید بشینی و باهاش دوباره صحبت کنی باید براش وقت بزاری از کنارش سرسری رد نشی

درسته یه بار حرف زدن با خودمون بهمون ارامش میده ولی فقط همون لحظه هست و این نجواها دوباره برمیگرده

من آلارم گوشیمو هر دو ساعت فعال کردم و اسمشو گذاشتم نجواهای ذهن

برای اینکه حواسم باشه ذهنم چی میگه بهم و اگه نجواها منفی باشه سعی کنم به سمت یه ذره مثبت تر هم که شده تغییرش بدم

چون وقتی نجواها منفی باشن حالمون و احساسمون بده و باتوجه به قانون حال بد مساوی اتفاقات بد هست

برای همین این آلارم رو گذاشتم تا آگاهانه گفت و گوهای ذهنم رو کنترل کنم

از روی گوش کردن به نجواهای ذهنمون میتونیم ترمزهای ذهنمون و باورهای مخرب رو پیدا کنیم

من 20 سالمه و تازه شروع به تدریس پیانو کردم

و همش این نجواهای ذهنی میومد که نه تو سنت خیلی کمه و کسی اعتماد نمیکنه به تو ، بقیه فکر میکنن تو هیچی بلد نیستی و …

و اینم بگم من چهره م بیبی فیسه و از سنم کمتر میخوره بهم :)

از روی نجواهای ذهنم متوجه این باور غلطم شدم که من باورم اینه که مردم برای تدریس فقط دنبال اساتیدی میگردن که سن و سالی ازشون گذشته و تجربه ی کافی دارن چون سنشون بیشتر از منه و فکر میکنن من بچه م و هیچی بلد نیستم و بعد اومد نشستم این باور غلط رو تغییر دادم البته هنوز خیلی کار داره ولی بهتر شدم

به خودم گفتم اولا تکامل طی کردن به سن و سال و زمان زیاد گذشتن نیست به کسب تجربه هست!

بعدشم من ارتباطم با آدما مخصوصا بچه ها خیلی خوبه به راحتی با بچه ها ارتباط میگیرم سرگرمشون میکنم میخندونمشون و این بهم در آموزش کمک میکنه و کمک هم کرده!

خیلی از اساتید باتجربه که چندین ساله دارن تدریس میکنن انقدر لِوِلِشون بالاس که نمیان با بچه های کوچیک و کلا حتی بزرگسالانی که مبتدی هستن کار کنن !

و افرادی مثل من که تازه تدریس رو شروع کردن میتونن به این افراد مبتدی تدریس کنن

و اینکه من اتفاقا خیلی حوصله ی بیشتری هم به خرج میدم سر تدریس به هنرجوهام

هم جوون ترم هم دوق و شوق بیشتری برای کارم دارم هم حوصله ی بیشتری دارم!

و تازه اساتیدی هم که خودم باهاش کار کردمم جوون هستن سنشون خیلی هم بالا نیست ولی خیلی با تجربه و با حوصله هستن!

پس سن و سال و قیافه ربطی به اعتمادسازی نداره

و استاد خدا شاهده من 3-4 ماه پیش تو اموزشگاهی که خودم کلاس میرفتم شروع به تدریس کردم (که اینم داستانش مفصله که چطور پا رو ترسم گذاشتم و شروع کردم به تدریس) و دوماه اونجا تدریس میکردم و بعدش به خاطر مهاجرتم به خارج از کشور دیگ نمیتونستم اونجا ادامه بدم ولی یادمه که 7 تا هنرجو داشتم و اینا انقدر به من وابسته شده بودن و خوش میگذشت سر کلاس بهشون که ناراحت بودن از اینکه دیگ با من کلاس ندارن حتی یکیشون گریه میکرد که من یا با بنفشه جون کلاس میرم یا کلا دیگ پیانو کار نمیکنم! و من دیدم اینا همش به خاطر تغییر اون باورهاست!

همون موقع ها یه خانمی پسرشون رو برای مشاوره اورده بودن و خیلی براشون مهم بود که بچشون بتونه با اساتدش ارتباط برقرار کنه و من یه ده دقیقه ای شاید هم کمتر با ایشون صحبت کردم و بعدش قسمت نشد به خاطر مهاجرتم به پسرشون کلاس بردارم ولی منشی آموزشگاه وقتی میخواستم برم بهم گفت اون خانومه که واسه مشاوره اومده بود وقتی بهش گفتم که بنفشه جون دیگ اینجا تدریس نمیکنن و باید با استاد دیگ ای کلاس بردارین خانومه یه ذره ناراحت شده بوده و گفته ای بابا اخه پسرم از ایشون خوشش اومده بود باهاشون ارتباط گرفته بود،

تازه کسی که یه جلسه هم با من کلاس نداشته بود!

و به قول شما استاد عزیزم این جهان جادویی هست کوچکترین تغییری در فرکانس هامون جهان بیرونمون رو تغییر میده نتایجمون رو تغییر میده

عاشقتونم و بی نهایت سپاس گزارم از این آگاهی هایی که به ما میدین️