چگونه از قدرت گرفتن افکار منفی جلوگیری کنیم - صفحه 37

سلام و خدا قوت خدمت استاد عباس منش عزیز خدمت خانم شایسته عزیز و همه ی دوستای گلم

به قول قرآن : در آفرینش آسمان ها و‌ زمین و آمد و شد شب و روز نشانه هایی هست برای خردمندان برای اونایی که ایمان آوردن این همه اتفاقی که میوفته طلوع و غروب خورشید ، همین بارانی که نازل میشه ، همین درختی که سبز میشه و میوش رسیده میشه و همین سبز شدن درخت هرز همه ی اینا نشونه هست برای کسی که تفکر میکنه و میخواد درس بگیره برای کسی که میخواد یاد بگیره

من طبق افت فرکانسی که داشتم که خود همینم خیلی خوبه که میفهمم حالم بد شده و باید سعی کنم حالم رو خوب کنم از خدا هدایت خواستم و روی نشانه ی امروز من زدم و این فایل بی نظیر اومد

خب من حتی یادم هست از کی این حالم بد شد ، من دوره ی احساس لیاقت رو یبار تا اخر پیش بردم و دوباره از اول شروعش کردم همراه با دوره ی عزت نفس و تا جلسه ی 2 پیش رفتم و احساس لیاقت من خوب بود ، من وارد یه شغل جدیدی شدم و 4 روز روی خودم کار نکردم ( جوری پایین اومدم انگار یک ماه روی خودم کار نکردم) در واقع همراه رفیقم که لوله کشی گاز انجام میداد رفتم که تجربه کنم این شغل رو ، من از این شغل هیچی نمیدونستم ، رفیقم اول میومد اندازه ها رو میگرفت بعد لوله ها رو‌ برش و جوش میداد و بعد رنگ آمیزی میکرد ، وقتی میگم هیچی بلد نبودم واقعا هیچی بلد نبودم حتی همین رنگ آمیزی رو بلد نبودم وقتی رفیقم گفت خب تو‌ برو لوله ها رو رنگ‌ بزن من گفتم بلد نیستم چیکار کنم و اونم گفت یه بطری پیدا کن و‌مقداری از رنگ رو با بنزین ترکیب کن و بعد شروع کن به رنگ‌ زدن لوله ها ، ما از صب تا شب سر کار بودیم‌ و خونه که میرفتم شام میخوردم و استراحت میکردم و یه روز دیگه هم رفتیم پیش همکار رفیقم و شاگرد اون رو‌ که دیدم که سن کمتری از من داشت و حتی اندازه گیری و برشکاری رو هم انجام میداد و حتی یبار ازم خواست یه وسیله ای رو بدستش بدم که حتی من اسم اون وسیله رو نمیدونستم همه ی اینا یعنی وارد شدن به شغلی که هیچی ازش نمیدونستم و خودخوری ها که من هیچی بلد نیستم من بدرد نخوردم، این گفتگو های مفنی و این مقایسه های غیر منطقی احساسم رو بد میکرد و من حواسم نبود که باید به اینا جهت مثبت بدم و الان که ضعیف هستن اینا رو مدیریت کنم و رفته رفته منو پایین آورد و باعث شد اون ترس ها که با کار‌کردن روی احساس لیاقت خیلی کم شده بودن دوباره برگردن ، باور نسبت به توانایی خلق زندگیم نسبت به توانایی هام ضعیف شد به حدی که باور نداشتم که میتونم زندگیم‌ رو تغییر بدم و ناامید شده بودم و باعث این شده بود منی که هر روز باید پیاده روی میکردم بعد از 4 روز ندادن غذای مناسب به روحم حوصله رفتن تا سرکوچمون رو نداشتم چه برسه به 1 ساعت پیاده روی

گفتگو های ذهنی منفی این احساس رو بهم میداد

که ببین تو هیچی از این شغل نمیدونی واصلا بهش علاقه نداری چند سال باید شاگردی کنی تا یه خورده یادبگیری، احساس عجله که دیر شد من نرسیدم الان همه ی رفیقای من خونه دارن ماشین گرفتن من اینجا باید شاگردی کنم پول در بیارم در حد بخور نمیرم ، من دیگه کار با درآمد خوب گیرم نمیاد ، فقط تو کاری که من بهش علاقه ندارم پول هست ، احساس تموم شدن نعمت ها نبودن کار یا همسر خوب ، احساس کافی نبودن ، احساس اینکه بقیه کاملند و فقط من ناقص هستم این احساسات در من ایجاد شد من عین موش ترسو شده بودم که خدارو شکر امروز از خدا هدایت خواستم و لطفش شامل حالم شد

فهمیدم من آدمی هستم برای اینکه شارژ بشم باید تنها بشم باید چند ساعتی یا چند روزی تنها بشم

خیلی وقت هست ورودی هام روهم کنترل نمیکنم : منی که کنار خانواده غذا نمیخوردم چون همراه با غذا اخبار میدیدن و کشتار و‌جنگ و مرگ رو نشون میداد الان راحت با خانواده غذا میخورم و جنگ و دعوا و دزدی و آتش سوزی رو میبینم و فکر‌ میکردم روی من یکی دیگه تاثیری نداره من دیگه ضد ضربه شدم ولی خب فکر‌ میکردم ، اون تاثیرش رو میذاشت باید با دقت بیشتری روی خودم‌ کار کنم و ورودی هام رو‌کنترل کنم

خدا جون دوست دارم