یک الگوی مناسب برای مهمانی گرفتن

به نام خداوند هدایتگر و مهربانم.

به نام خداوندِ فراوانی ها

به نام خداوندی که بهمون سلامتی، آرامش، حالِ خوب و ثروت میده، همیشه و هر لحظه که ازش بخوایم و باور داشته باشیم بهش.

سلام به استادهای عزیزِ دلم، استاد عباس منش و مریم جانم.

سلام به همه ی عزیزانِ حاضر و فعال در سایت ارزشمندمون.

همون بامداد که سورپرایز شدم با آپلودِ شبانه فایل، دانلودش کردم و دیدمش.

میخوام قشنگی هایی که درکشون کردم رو بنویسم برای خودم.

اینکه شما هم بخونین باعثِ افتخارمه و خوشحال میشم.

استاد جانم و مریم جانم به شدت تحسینتون میکنم به دلایلِ متعدد:

مریم جون عینِ گُل می‌درخشید توی قاب تصویر.

آرامش تون همیشه برای من تحسین برانگیزه، یکی از الگوهای صلح با درون تو زندگیِ من، قطعا بدون شک شما هستین.

مریم جان آخر فایل که پیراهنتون رو دیدم کلی ذوق کردم، خیلی خیلی قشنگه، آدم نمیتونه این ترکیب و رنگ و زیبایی رو ببینه و چیزی نگه. در اندامِ سالم و جذابِ شما بسیار خوش، نشسته بود.

تحسینتون میکنم برای صورت شفاف، درخشنده، اندام موزون و جذابتون.

تحسینتون میکنم برای سلیقه و چیدمانِ قشنگِ خوراکی ها داخلِ ظروفِ چوبیِ جذاب، که من عاشقشونم.

خدایِ من چقدر ظرف چوبیِ برگ شکل که برای میوه انتخاب کردین قشنگ و دلبره، ضمن اینکه ترکیب رنگ و چیدمان جذابی هم به کار بردین برای میوه ها.

تحسینتون می کنم برای اینکه کاربریِ هر وسیله ای رو، خودتون مشخص میکنین، با خلاقیت و سلیقه ی خودتون.

همینطور برای سرعت عمل حینِ کار و دوری از وقت گذاشتن برای حاشیه.

برای فراهم کردن خوراکی های ساده اما به شدت با کیفیت، سالم و زیبا.

به شدت شما و استاد رو تحسین میکنم، هر چی خوراکی دیدم جزو دسته های سالم بودن: ژامبون، میوه، پنیر، زیتون، پنیر، همس، نان، سس مخصوص، آب، نوشابه زیرو، میگو، گوشت گریل، بال کبابی، لیمو، سبزی و …

هم دستِ مهمون رو باز گذاشتین که خوراکی های متنوع بخوره بر حسب علاقه و سلیقه اش، که کاملا با برنامه غذایی شما متفاوته و هم اینکه توجه کردین خوراکی های سالم و باکیفیت تهیه کنین.

(مفهوم خوراکی های سالم و سازگار با بدن از نظر دوره قانون سلامتی با خارج از دوره، دو مفهوم متفاوت هست برای من)

داشتم فکر میکردم شده که در حینِ آماده سازی این خوراکی های رنگارنگ و خوشمزه هوسِ خوردن یا امتحان کردنشون رو داشته باشین، با توجه به اینکه تو دوره قانون سلامتی هستین؟

بلافاصله جواب اومد که نه، چون اهرم رنج و لذت رو قوی ساختین.

چون تعهد دادین سلامت زندگی کنین و تغذیه صحیح و سازگار با بدنتون رو بهش بدین.

چون برای جسم تون و سلامتی تون ارزش قائلین و بهش آسیب نمیزنین مخصوصا بعد از دیدن و لمسِ نتایجِ به شدت شگفت انگیز دوره قانون سلامتی هم از لحاظِ کاهش وزن و فرم اندام، هم از لحاظِ سلامتیِ جسمانی.

خودم جواب خودمو دادم…

الان هم یاد مهمونی چند هفته پیش خونه ی خودمون افتادم.

منم برای مهمون هام قورمه سبزی پختم با عشق، حالِ خوب و لذت.

برای خودم، غذای متناسب با دوره قانون سلامتی رو.

مهمونها و همسرم غذای خودشونو خوردن و کیف کردن و تشکر کردن.

منم غذای خودمو خوردم و کیف کردم و لذت بردم.

بدون اینکه دلم بخواد از غذای اونا تست کنم، اونم قورمه سبزی که یه زمانی عاشقش بودم…

الان دیگه غذاهای قبلی رنگ باختن برام، غذاهای دوره قانون سلامتی برام پررنگ و جذاب شدن…

مثلا من از روغن زیتون و بوش خوشم نمیومد، اما به محضِ اینکه استاد تو دوره گفتن روی سالادتون روغن زیتون بریزین و نوشِ جان کنین، من دیگه عاشقِ روغن زیتون روی سالاد شدم رفت…

جالبه برام از یه سری چیزها که خوشم نمیومد، به محضِ اینکه وارد دوره قانون سلامتی شدم و متوجه شدم برای بدنم مفید و سازگار هست خوشم اومد، بلکه عاشقشون هم شدم.

چقدر جذابه که با تغییر فکر و باور و عمل، میشه آدم زندگیشو بهبود بده هر لحظه.

خدا رو شکر برای قوانین ثابت و بدون تغییر خداوند

خدا رو شکر برای حضورِ استاد عباس منش تو زندگی مون که این قوانین رو به بهترین شکل ممکن به زبان تئوری و عملی بهمون یاد میده و خودش بهترین الگو هست.

چقدر شما دوتا عزیز، الگوهای خوبی هستین برای اینکه آدم ازتون یاد بگیره.

خودتون تو زندگیتون دارین سالم و درست عمل میکنین.

برای همین حرف هاتون میشینه به قلبِ آدم و تلاش می‌کنیم الگوبرداری کنیم ازتون.

چرا که نتیجه ی افکار و اعمالتون، انقدر قشنگ و موفق و سالم و پر از نعمت شده و میشه همچنان.

خدا رو بی نهایت بار شکر برای این فراوانی ها.

فراوانیِ خوراکی

فراوانی آب، دریاچه ی دلبر و زیبا، باران

فراوانیِ تعداد مهمون ها با ملیت های متفاوت

فراوانیِ ثروت

فراوانیِ درختان و طبیعت

فراوانیِ امکانات، ظروف و …

من دقیقا هر روز تمرین دادم به خودم که فراوانی ها رو ببینم و بنویسم که باور سازی شه برام.

مثلا درختِ توت سفیدِ روبه روی پنجره آشپزخونه مون که امروز ایده اومد برم مقداری بچینم برای همسرم.

به محضِ اینکه شاخه ها رو دیدم شوکه شدم، پر از توت بودن، انقدر کیف کردم خدا رو شکر کردم برای این فراوانی، زیبایی، برکتِ رایگانی که در اختیارِ همه مون قرار داده خدای وهابمون.

خیلی با آرامش و احترام و عشق چیدم و گذاشتم تو ظرف، چون دیشب درس اومد برام که:

برای لذت بردنِ بیشتر، از هر چیزی تو زندگیم، باید شتاب و عجله رو کم کنم موقعِ انجامش.

هی قربون صدقه ی درخت و توت هاش رفتم و خدا رو شکر کردم.

یهو متوجه شدم خداوند من و همسرم رو آورده به خونه ای که انگار باغ یا باغچه شخصی داریم جلوی خونه مون، که محصول داره، تازه هزینه ای برای خرید این باغچه دنج ندادیم، محصولات و میوه هاشم رایگان هستن، گل و درختاشم سرسبز هستن، ما فقط می‌بینیم، استفاده می کنیم، لذت میبریم، میتونیم میوه هاشم بخوریم، تازه همین باغچه ها باعث شدن کلی پرنده بیان تو این محیط و هر روز آواز بخونن و من حسابی کیف کنم از آوازشون.

خدایا بی نهایت بار شکرت.

عکاسی هم کردم از توت سفید قشنگامون.

آقای باغبانِ عزیز و محترم مجتمع مون، ازت ممنونم که به باغچه ها میرسی، بهشون آب میدی و مراقبشون هستی.

بحثِ فراوانی فقط داخل مجتمع ما نیست، بیرون که پیاده روی میرم پر هست از درخت های شاتوت و توت سفید و انار که همه ی آدما میتونن از نعمت و میوه ی این درختا استفاده کنن و لذت ببرن.

حتما اطرافِ محلِ زندگیِ همه مون برکت ها و فراوانی های زیادی هست که ببینیم، لذت ببریم و بیشتر سپاس گزار خدا باشیم برای نعمت‌های بی شمارش.

برگردم به ادامه ی فایل:

استاد عباس منش عزیزم، به شدت تحسینتون میکنم برای اندام ورزیده و جذابتون، موقعِ تماشای شما اول فایل، دقیقا به خودم گفتم احسنت به استاد که خواست و تونست اندامِ قبلی رو تبدیل کنه به اندامِ فعلی.

نتیجه ی خیلی بزرگیه که به هیچ عنوان نباید عادی شه.

خوش پوش و خوش استایل.

به به از این استاد و معلمی که خودش همیشه پرچم دار هست و تا نتیجه نگیره چیزی رو یاد نمیده.

مرسی که انقدر حرفه ای و کار درست هستین استاد جان.

خوشحالم که اینجام و فرصت دارم ازتون یاد بگیرم خیلی چیزهارو.

اینکه درهای شیشه ای رو شستین، عنکبوت هاشو تمیز کردین به شدت تحسین برانگیزه، چون بهم دوباره یادآوری کردین تمیزی رو.

و اینکه تمیز بودن، شفاف بودن، سالم بودن، فقط با یکبار انجام دادن میسر نیست، باید همیشه دنبالِ بهبود دادن باشیم. هم به محیط زندگی و پیرامونمون، هم به خودمون و درونمون.

یعنی پالایش و بهبود، امری است دایمی که باید تکرار شه تا جواب بمونه و موندگار شه.

هیچ چیزِ موقتی، موندگار نیست.

اینو از صحبت هاتون هم برداشت کردم، یعنی کیف میکنم که تو هر جمله یا کلمه ای که میگین یه نکته ی آموزشی میشه درآورد.

در ظاهر انگار یه ویدئوی مستند داریم می‌بینیم از یه زوج و زندگیِ روزانه شون…

اما چیزی به شدت فراتر از این حرف هاست.

عمقی داره که باید بارها دید و شنید، تا بشه درک کرد اصلِ زندگی یعنی چی؟

یعنی من میتونم چطوری فکر کنم، باور بسازم، رفتارم تغییر کنه که باعثِ بهبود زندگی خودم شه در وهله ی اول که بعدش تاثیراتش روی بهبود زندگیِ دیگران هم ظاهر میشه.

خدای من یه فایل میاد روی سایت برای ساده تر کردن مهمونی گرفتن.

بعد این همه درس داره؟

خدایا شکرت.

اینکه جلوی خونه رو آب پاشی کردین، خیلی منو شاد کرد، حرکت تون خیلی حس خوبی به من داد، حتما که به مهمان هاتون بی نهایت حس خوب داده.

توجه و حُسنِ خلقتون محشره استاد جان.

مرسی که از مهمونی و آماده سازی هاش ویدئو گرفتین.

واقعا جای سریال زندگی در بهشت خالی بود تو سایت، ممنونم که برگشتین و من و بقیه ی دوستانم میتونیم مجدد این قشنگی ها رو به روایتِ تصویر ببینیم و لذت ببریم و یاد بگیریم.

این فایل هم مثل فایل های اخیرتون برای من کاملا مناسب و به موقع بود و هست.

چون قبلا از مهمونی دادن میترسیدم، چون توقعم بی نقص و باکیفیت بودن بود، از پارسال بهتر شدم، تمرین کردم برای بهبودم و الان خیلی با پارسالم فرق کردم…

از یه دونه مهمون داشتن شروع شده و با رعایتِ روند تکاملی، تعداد مهمونام بیشتر شدن، راحتیِ من هم بیشتر شده به لطفِ خدا.

خواهرم یه اصطلاحی داره به اسم لذتِ میزبانی

از وقتی پارسال یه بار که خونه شون بودیم و داشت با عشق ازمون پذیرایی می‌کرد و اینو گفت، جهانِ فکریِ من زیر و رو شد. این جمله یا کلمه به من یه باورِ سالم و جذاب در مورد پروسه ی مهمونی دادن، داد…

این چند وقت اخیر واقعا لذت میبرم از مهمونی هایی که تو خونه مون میدیم، چه با دو نفر چه بیشتر، من واقعا دارم لذت میبرم، با عشق و لذت غذا میپزم، غذام هم خوشمزه تر میشه.

(از خدا هدایت میگیرم تو کل پروسه آشپزی و زندگی اکثرا.)

با عشق سبزیجات رو میشورم، سالاد درست میکنم، کیک میپزم و …

با عشق چای دم میکنم، داخلش گل محمدی یا هل یا چوب دارچین میریزم…

تازه جذاب ترین نکته اش اینه: چون به واسطه دوره قانون سلامتی و لطف بی انتهای خداوند، انرژیم بالاتر رفته، بعد از رفتن مهمونها بلافاصله با عشق و لذت میرم سراغِ جمع آوری ظروف، سازماندهی شون تو ماشین، اون قسمتی که باید با دست شسته شن میشورم، کلا فضای آشپزخونه و خونه رو مرتب میکنم و برمیگرده به حالت تمیز و خلوتِ خودش…

برای خودمم اوایل تعجب برانگیز بود که من تبدیل به چه سمانه ای شدم؟

که دارم چه کارهای باحالی میکنم اونم بلافاصله بعد رفتن مهمون؟

مگه داریم مگه میشه؟

بله سمانه جون، میشه.

اینا تاثیرات کار کردن روی خود هست.

هدایت گرفتن از خدا و گوش دادن به خدا هست.

تاثیرات روحی و جسمی حضور و رعایتِ دوره قانون سلامتی هست.

تاثیر توجه کردن به نکات مثبت و سپاس گزاری ها و تحسین هاست…

استاد میبینین آموزش هاتون داره با من چه میکنه؟

داره یه ورژن به شدت متفاوت میسازه ازم که حرکت میکنه به سمتِ شادی، سلامتی، حالِ خوب، انرژیِ خوبتر برای من تو زندگیم.

به سمتِ بهبود…

خدایا شکرت برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه

سلام سودا جان

چقدر قشنگ و کامل جمع بندی کردی و نکات زیبا رو نوشتی.

کامنتت رو تو نوت موبایلم ذخیره کردم که داشته باشمش.

مرسی عزیزم که وقت گذاشتی و نوشتیش.

تو مسافرت هفته ی پیشم سعی کردم این مورد رو آگاهانه تمرین کنم:

وظیفه من نیست کاری کنم که به مهمون خوش بگذره اون مهمون باید خودش در مدار لذت و خوشی باشه وظیفه من لذت بردن از مهمونی و شرایط خوب خودم هست.

دارم روی این مورد کار میکنم، چقدر قشنگ و دقیق نوشتی:

اگر دنبال اینم که تو مهمونی بهترین غذا و شرایط رو آماده کنم از احساس عدم لیاقت ،بیماری جلب توجه و تائید و تحسین دیگران رو گرفتن میاد.

نکته ی خیلی خوبی نوشتی، تعارف کردن زیادِ میزبان، تو مهمونی ها واقعا آرامش رو میگیره از مهمان:

همه غذا هارو روی میز میچینم با بشقاب یکبار مصرف کنارش و دست از تعارف زدن برای خوردن مهمون برمیدارم مهمون هرچقدر دوست داشت خودش بخوره و من هم راحت به خوردن خودم میرسم.

برات بهترین هارو آرزو میکنم سودا جان.

یکی از بزرگترین درس هایی که گرفتم از این فایل اینه که به شدت و محکم باید روی عزت نفس و اعتماد به نفس و احساس لیاقتم کار کنم تا بتونم سبکِ شخصیِ خودمو تو کل زندگی پیاده کنم، از طرزِ مهمونی گرفتن بگیر تا سایر اموراتِ زندگیم.

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه