آنچه در «دوره عزت نفس» می‌آموزی‌، در یک نگاه - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

داشتم به همین صحبتای استاد گوش میدادم که با خودم گفتم باید این دوره عزت نفس رو تهیه کنم اما بلافاصله ته ذهنم یه سری نجواها اومد که دم از مخالفت میزدن!

“تو که یه دوره دیگه ز استاد رو پارسال تهیه کردی… میتونی دوباره اونو گوش کنی و بازم نتایج بزرگتر بگیری …”

“هزینش رو چه طور ”

“بهتر نیست اون پولو جای دیگه خرج کنی؟”

دیدم باید سریع اینا رو قانع کنم!

فیلم رو استاپ کردم و دفتر همیشگیم رو باز کردم. صفحه ای که امروز صبح یکی از اهداف امسالم رو واضح با تمام جزئیات نوشتم و تا میتونستم دلیل آوردم که چرا میخوام به این هدف برسم باز کردم.

اومدم سرخط و نوشتم میخوام دوره فوقالعاده عزت نفس رو تهیه کنم.

با خودم گفتم چرا … ؟! چرا میخوام تهیش کنم؟!

شروع کردم به نوشتن …

کسی که عزت نفس نداره، اول از همه با خودش در تضاده! یعنی با خودش مشکل داره … اولین و مهم ترین رابطه که همون رابطه من با خودمه دچار مشکل میشه. وقتی من با خودم رابطه ی خوبی نداشته باشم، دیگه با هیچ کس رابطه ی خوبی ندارم. با همه چیه خودم مشکل دارم … از ظاهر گرفته تا باطن و شخصیتم. هر بار میرم جلوی آینه، با خودم حرفای خوبی نمیزنم! نه از تیپ و قیافم راضی ام و نه از هیکلم! با روحیات و شخصیت خودم هم مشکل دارم! از افکارم، ویژگی های رفتاریم و تک تک حرکاتم متنفر میشم و در یک کلام با خودم حال نمیکنم! برام اهمیت چندانی نداره که چی میخورم! برام اهمیتی نداره چی بپوشم! جالب اینجاست حتی اگه بهترین و گرون ترین لباس رو تنم کنم، تو تنم زار میزنه! مدام اطرافیان نزدیکم رو مقصر میدونم که من چرا این مشکلات رو دارم!

در قدم بعد، منی که با خودم مشکل دارم، با خدایی که منو خلق کرده هم مشکل دارم! مدام احساس گناه دارم … . مدام کارای زشت گذشته ای که مرتکب شدم رو به یاد میارم و هی منتظرم به خاطرشون خدا منو تنبیه کنه! منی که تا این حد از خودم بدم میاد و خودم رو یه فرد گناه کار میدونم، چه طور میتونم خودم رو لایق ارتباط با خدا بدونم؟! چه برسه به چیزی به اسم الهام دائمی خدا با قلبم !!!

در قدم بعد، منی که با خودم مشکل دارم، با افراد نزدیک و اطرافم هم مشکل پیدا میکنم! میخواد همسرم باشه یا پدر و مادر و برادر خواهرم! میخواد دوست و همکارم باشه یا همسایم ! چه فرقی میکنه؟! وقتی من با خودم مشکل دارم و از خودم راضی نیستم! وقتی من از خودم بدم میاد چه طور توقع داشته باشم دیگران و اطرافیان ازم خوششون بیاد؟! چه طور توقع داشته باشم منو ارزشمند بدونن و برام ارزش قائل باشن؟! اینجاست که میرم سمت حاشیه و سعی میکنم کاری کنم که جلب توجه بکنم! به هر طریقی که شده … حتی وقتی یکی رو میبینم که یه ویژگی خوبی داره، سریع مسخرش میکنم که اونو پایین بیارم و بگم من خوبم! در واقع همه بدن و من خوبم!!

در قدم بعد، منی که با خودم رابطه خوبی ندارم، موقعی که سرکارم، نه ارزش کارم رو می دونم و نه ارزش شغلم. چون ارزش خودم رو نمیدونم! منی که ارزش خودم رو نمیدونم حتی ارزش پولی در میارم رو نمیدونم! چه طور توقع داشته باشم صاحب کار،همکاران و صدالبته مشتریا ارزش کارم رو بدونن؟! حتی اگه کارم رو خوب انجام بدم بازم نه خودم ارزشش رو میدونم ونه مشتری! پس در نتیجه از لحاظ مالی هم پیشرفت چندانی ندارم و با ناراحتی کارم رو انجام میدم و باز همه رو مقصر میدونم جز خودم.

خب این تا اینجا، فهمیدم اگه عزت نفسم پایین باشه امکان نداره توی هیچ زمینه ای از زندگیم پیشرفت کنم! محاله … ! کاملا توضیح دادم که چرا! یه جورایی برای ذهنم منطقیش کردم تا باورش کنم.

عذر میخوام اگه اینقدر نکات و ویژگی های منفی رو گفتم. یه جورایی حال خود منم بد شد با نوشتن اینا … ولی نوشتن و خوندنشون و درک کردن اینکه کمبود عزت نفس چه مصیبت هایی به بار میاره ارزشش رو داره.

حالا بریم سراغ مرحله بعدی

قسمت قشنگ و جذاب ماجرا …

اینکه با عزت نفس به چیا میرسم و چه طور میشه …

به نام خدای عزیزی که سرچشمه عزته

من وقتی رو عزت نفسم کار کنم، به طور تکاملی اینو در خودم پرورش میدم وهرچه بیشتر و مستمرتر کار کنم، نتیاج هم بیشتر میشه!

منی که به عزت نفس میرسم، اول از همه با خودم در صلح هستم. یعنی رابطم با خودم خوب میشه. عااااااشق خودم میشم! عشق رو به وجود میارم و قلبم رو سرشار از عشق میکنم! نیروی مقدسی که معجزه گر همه چیه!

اون وقت منی که عاشق خودمم، هربار که میرم جلوی آینه، قربون صدقه خودم و چهره جذابم میرم. اون چشم و ابروی زیبایی که خدا بهم داده … اون لبخند قشنگی که رو لبامه … پوست شفاف و روشنی که دارم. موی خوش حالت و پرپشتی که دارم و … . حتی بینی گنده ام :) اتفاقا خیلی هم به چهرم هم میشینه :)))

منی که عاشق خودمم، مدام حواسم به خودم هست. هرجا که باشم …

به طور منظم حواسم به نظافت شخصیم هست! نظافت شخصی ها! شخصی یعنی چی؟! یعنی اگه حموم میرم برای خودم و حس خوب خودمه! اگه مدام اصلاح میکنم، در درجه اول به خاطر خودمه! اگه سعی میکنم موهامو مرتب و با حالت نگه دارم، به خاظر خودمه.

به طور منظم حواسم به لباسای تنم هست. حتی توی خونه! حواسم هست لباسای مرتب و تمیزی به تن داشته باشم. حواسم به موهام تو خونه هست. حتی اگه عطر میزنم، بازم در درجه اول به خاطر احساس خوب خودمه!

مدام حواسم هست که تو خوده خونه بهم خوش بگذره … اگه میخوام غذا بپزم، غذا رو با چیا و چه موادی و چه احساسی درست میکنم؟! پخت غذا به کنار، موقع سرو غذا، توی چه ظروفی غذا رو میخورم … با چه حالی میخورم؟!

چون عاشق خودمم، عاشق شخصیتم هم هستم. اگه کمال گرام، اگه درون گرام، اگه … من عاشق خودمم. با همه اینا.

عاشق قد و هیکل خودمم، عاشق افکار خودمم، عاشق بی چون و چرای خودمم و مدام حالم خوبه!

در قدم بعدی، چون عاشق خودمم و با خودم رابطه ی خوبی دارم، با خدایی که منو خلق کرده هم رابطه ی خوبی دارم. منی که اینقدر عاشق خودمم، به یاد میارم که خالقم کی بوده. اینکه من از کی ام و از چی ام! اینکه من از کجا اومدم کی چنین شاهکاری خلق کرده؟! معلومه که عاشق این شاهکار هم میشم. معلومه که باهاش اوکی میشیم و یه رابطه ی فوقالعاده میسازم. اگرم اشتباهی کردم یا کناهی مرتکب شدم، دیگه نگران و مضطرب نیستم. چرا که باور دارم این خدای غفار، خودش بارها و بارها گفته هررررر گناهی که کرده باشید، هر کار اشتباهی که کرده باشید، میبخشمتون … . چون منی که تو رو خلق کردم میدونم ممکنه یه جاهایی اشتباه بکنی و ممکن الخطا هستی! فقط میخواد هر بار که اشتباهی کردیم، برگردیم بریم تو بغلش و معذرت خواهی کنیم.

(سوره فرقان آیه ۷۰ : و آن کسانی که از گناهان توبه کنند و با ایمان به خدا عمل صالح به جای آورند، پس خداوند گناهان آنها را می آمرزد و گناهانشان رابه نیکیها تبدیل می کند.زیرا که خداوند در حق بندگانش بسیار آمرزنده و مهربان است.)

(سوره زمر آیه ۵۳ : بگو به بندگانم ای آن کسانی که اسراف نمودید، در ارتکاب گناهان، مایوس و ناامید نشوید از رحمت من البته خدا گناهان شما را تماماً می آمرزد.)

پس عاشقانه این خدای وهاب و بخشنده رو میپرستم و باور دارم که اونم عاشق منه چون باور دارم همه گناهام رو طوری بخشیده که انگار نه انگار گناهی مرتکب شدم. وقتی میدونم اون عاشق منه، خودم رو لایق ارتبط صمیمی با خالقم میدونم. وقتی خودم لایق این ارتباط بدونم، الهامات نابش رو دریافت میکنم و با همین الهامات، تمام زندگیم رو میسازم!

در قدم بعدی، منی که عاشق خودم هستم و ارتباط خوبی با خودم دارم، با اطرافیانم هم رابطه ی خوبی خواهم داشت … ! هرکی اطرافم باشه! خواه همسرم باشه پدر و مادرم. همه برای من ارزش قائل هستن! همه برای حرفام و پیشنهادام احترام قائل هستن … چون من برای خودم و افکارم احترام و ارزش قائلم. چون من عاااشقم! عاشق خودم! همه رو میبخشم و دیگه کسی رو مقصر نمیدونم و این عشق وجودم رو به اطرافم می دم! به همه ی موجودات و اشیاء اطرافم هم عشق میدم!

وقتی یه پرنده رو میبینم داره میخونه، کلی ذوق میکنم. وقتی یه گربه پشمالو رو میبینم در اوج آرامش کنار خیابون نشسته ذوق میکنم. این ترکیب رنگ و هارمونی رنگی که طبیعت در هر فصلی به درختاش میده رو تحسین میکنم! فقط میگم براوو! حتی با همین میز کارم عشق میکنم! عاشق دوستان و اطرافیانم میشم.! عشق رو به همه چی میدم! هر شیء یا هر شخصی!

و در قدم بعدی، منی که عاشق خودمم و ارزش خودم رو میدونم، قطعا اررزش شغلم رو میدونم. ارزش کاری که انجام میدم و مشکلی که حل میکنم رو میدونم. چون ارزش کارم رو میدونم و خودم رو تحسین میکنم، صاحب کار و همکار و مشتری هم ازم راضی هستن و این رضایت، باعث پیشرفت کارم هم میشه.

در نتیجه، عزت نفس یه مهارت نیست و یک لازمه ست! یک قانونه! مگه ما نمیگیم که یادگیری قوانین کیهانی مهارت نیست و اجباره؟! مگه نمیگیم کسی که قوانین رو اجرا نکنه، محکوم به شکسته؟! همین عزت نفس هم یکی از اصلی ترین ستون های این قوانینه که باااااید تا آخر عمرمون، تا زمانی که داریم روی قوانین کار می کنیم، روی عزت نفس هم کار کنیم. چون همه چیه! چون با خودش همه چیو میاره! چون طی این مسیر، به همه چی میرسیم. از رابطه ی عاشقانه با خدا و اطرافیان گرفته تا پول و ثروت و سلامتی!

چون کسی که عزت نفس داره، نه تنها عادات منفی و مضر رو انجام نمیده … بلکه بهترین عادات رو به سبک زندگی شخصیش اضافه میکنه! نه تنها سیگار نمیکشه، بلکه هرروز ورزش میکنه! مدام حواسش به خودش هست که چی میخوره و چقدر میخوره. مدارم حواسش به ریز و درشت خلقیات و روحیاتش هست! قشنگ میدونه کی و چه طوری به احساس بهتر میرسه و چه طوری حالش رو خوب کنه. قشنگ میدونه چه طور میتونه خودش رو خوشحال کنه! میدونه چه گلایی دوست داره! میدونه چه مکان هایی رو دوست داره… میدونه چه لباسایی و چه رنگایی به پوستش میاد میاد و توش خوش میدرخشه! در اوج تنهایی با خودش، اوج لذت رو تجربه میکنه … خواه قرنطینه باشه خواه تو یه شهر غریب باشه. بلده بدنش چی میخواد و چی رو کم داره … .

این شخص چون با خودش در صلحه، چون با خودش خوبه، چون از خودش راضیه و عاشق خودشه … ، با کل دنیا رابطه ی خوبی داره و هرجا باشه، با بهترین احساسات و فرکانس داره از زندگیش لذت میبره. چون ناخوداگاه سپاسگزار این همه خوبیه و قانون میگه اگه بتونیم کاری کنیم که به یه ثبات فرکانسی خوب برسیم، لاجرم همه چی خوب میشه! و چه فرکانسی بهتر و بالاتر از توجه به نکات مثبت و سپاسگزاری سراغ دارین؟! مگه داریم؟!

هرچقدر از عزت نفس و خوبیاش بگم خسته نمیشم. اصلا تمومی نداره! انگار کسی بخواد از عزت خدا صحبت کنه!

شما رو نمیدونم، ولی من با این اوصاف قانع شدم … یعنی ذهنم رو قانع کردم که باااید دوره فوقالعاده عزت نفس رو تهیه کنم. کاری ندارم چه طوری … من فقط برای خودم جا انداختم که میخوامش …

بد نیست بدونید، اصلی ترین و بزرگترین چالش من در زندگیم، از سالها پیش یعنی از وقتی که بچه بودم داشتم، همین موضوع عزت نفس بود! خودم نمیدونستم مشکل از کجا آب میخوره اما به همین خاطر بود که از یه سنی به بعد شروع کردم به تغییر. به تغییر خودم! فقط میخواستم خودم نباشم! یعنی میخواستم اون یزدان قدیمی نباشم و خودم رو از نو بسازم! اینو گفتم که بگم اون ویژگی های یه شخص بی عزت نفس رو که گفتم، بیشتر از ۹۰ درصد ویژگی های یزدان قدیمی بود! آره من چنین آدمی بودم!

خدارو صدهزار مرتبه شکر، بعد از اینکه تصمیم گرفتم تغییر کنم، طی یک روند تکاملی با دوره ها و آموزش های مختلفی آشنا شدم و موفق به تغییر خودم شدم تا جایی که میتونم به جرئت بگم، بیشتر از ۹۰ درصد اون ویژگی های یه شخص با عزت نفس رو که ذکر کردم، مربوط به یزدان حال حاضره! آره من ویژگی های خودم رو گفتم:) با افتخار میگم اینو!

اینارو گفتم که بگم مطمئنم که همه چی عزت نفسه و به همین خاطر میخوام بازم رشدش بدم چون میدونم تا آخر عمرم که رو قوانین کار میکنم، باید روی عزت نفسم کار کنم. بعد از روند تکاملی که طی کردم، الان نوبت به دوره ی فوقالعاده یعزت نفس استاد عباسمنش بزرگواره.

مشتاقانه منتظر روزی ام که بیام و کامنت اول دوره عزت نفس رو بذارم.

منتظر روزی هستم که کامنت شما رو هم لابلای کامنتای این دوره ببینم.

به امید دیدارتون همونجا