نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 2

اول از هم ضمن عرض سلام و سپاسگزاری از استاد عزیزم

سپاس ویژه تری دارم از هادی عزیز که اینقدر شفاف و بدون هیچ ابایی از وضعیت قبلی زندگیشون پرده برداری کردند و این نشون میده چقدر ایشون مسئولیت زندگی خودشون رو بر عهده گرفتند .

مسئولیت پذیری یکی از خصیصه های شخصیتی افراد است،که در موفقیت فرد تاثیر زیادی دارد.

همانطور که می دانیم ما نمی توانیم شرایط فصل ها،آب وهوا ویا جهش وزش باد را تغییردهیم ،اما می توانیم خودمان را تغییردهیم،وتنها یک نفراست که مسئول زندگی ماست وآن یک نفرهم خودمان هستیم.

درحقیقت مابیشترعادت کردیم دلیل اتفاقات بدزندگی را به عوامل بیرون از خودمان مثل والدین،رئیس،دوستان،رسانه ها و… ربط دهیم.

برای اینکه ببینیم آیا آدم مسئولیت پذیری نسبت ب شرایطمون هستیم سوالات زیر پاسخ بدیم .

آیا حاضریم مسئولیت صددرصد زندگی خودرابه عهده بگیریم؟

آیا تابه حال کسی یا وضعیتی را در زندگی خود مقصرشمرده ایم؟

آیا تابه حال درمورد چیزی گله یا شکایت کرده ایم؟

اگرجواب به این پرسش ها بله است!!! پس ما مسئولیت زندگی خودرابه عهده نگرفته ایم.

نقش مسئولیت پذیری در زندگی:

یکی از مراحل رسیدن به ارزشمندی، پذیرفتن مسئولیت ۱۰۰ درصدی زندگی خودمان است. مسئولیت پذیری در زندگی ما در بخش های مختلف نقش مهمی دارد. آن قدر مهم که یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت در زندگی ماست. موفقیت در شغل، تحصیل، روابط عاطفی و هر بخش دیگری از زندگی، نیازمند این است که مسئولیت تمام خوب و بد زندگی خود را بپذیریم.

مسئولیت پذیری در زندگی نقطه ی مقابل قربانی شدن است.

هر یک از ما به تنهایی و جدا از اعضای خانواده یا دوستانمان، شغل، ظاهر و غیره، در قبال خودمان مسئول هستیم.

باید خودمان را به یک نقطه در زندگی برسانیم و تا زمانی که مسئولیت زندگی خود را به عهده نگیریم، نمی توانیم زندگی خوب و موفقی داشته باشیم.

ما طی رسیدن به ارزشمندی ، به این آگاهی می رسیم که هر یک از ما خاص و منحصر به فرد هستیم و به یک دلیلی اینجا هستیم.

اگر می خواهید از این واقعیت و مسئولیت فرار کنید، انتخاب خود شماست و هیچ کس نمی تواند شما را به پذیرش آن مجبور کند.

اما شاید یک یا دو سال بعد، تازه متوجه اهمیت این موضوع شوید! این یعنی الان آمادگی درک و پذیرفتن آن را ندارید.

شاید الان خود را در دنیای عادی و روزمرگی ها غرق کنیم، اما همه ما دیر یا زود بالاخره می فهمیم که رسیدن به ارزشمندی و مسئولیت پذیری در زندگی ما چقدر مهم هستند و چه نقش پررنگی دارند.

تمرین هایی برای تقویت مسئولیت پذیری در زندگی

در اینجا تمرین هایی ساده ولی کاربردی برای بهبود احساس مسئولیت پذیری خود انجام‌بدیم :

تمرین شماره ۱

بهانه آوردن ممنوع!

بهانه آوردن نشانه عدم مسئولیت پذیری است. پس زمانی که اشتباهی می کنیم و یا وظیفه خود را فراموش می کنیم، از بهانه آوردن بپرهیزیم. باید سعی کنید حتی در مسائل کوچک زندگی هم مسئولیت پذیر باشیم.

مهم نیست که دیگران هم مؤثر بوده اند. بدون شک ما بیشترین تأثیر را در زندگی خودمان داریم. چون ما انتخاب می کنیم که چه تعهدات و وظایفی داشته باشیم. پس بهانه آوردن را کنار بگذاریم و مسئولیت ۱۰۰% زندگی خود را بپذیریم.

تمرین شماره ۲

یک کاغذ و قلم برداریم و جنبه هایی از زندگی تان از قبیل مالی، خانوادگی، ارتباطات، شغلی و … را که از آنها رضایت نداریم، یادداشت کنیم.

در کنار هر کدام بنویسیم که نقش مما چیست؟ و چه اقداماتی را برای بهبود آنها می توانیم انجام دهیم؟ به عنوان مثال:

وضع مالی ام خیلی خراب است. من مسئول این وضعیت هستم و تمام تلاش خودم را می کنم که یا هزینه های خودم را کنترل کنم و یا درآمدم را افزایش دهم.

اگر خوب دقت کنیم، متوجه می شویم که مسئول واقعی زندگیمان، فقط و فقط خودمان هستیم.

بعد این جمله را یادداشت کنیم و با قدرت هر روز با خودمان چندین مرتبه تکرار کنید:

«من مسئول تمامی جنبه های زندگی خودم هستم.»

بعد ببینیم که چه اقداماتی را برای بهبود هر کدام از مسائلی که یادداشت کرده بودیم می توانیم انجام دهیم.

تمرین شماره ۳

برنامه ریزی داشته باشیم!

بیشتر مواقع، علّت عدم مسئولیت پذیری افراد، نداشتن برنامه است. هر مسئولیت و کاری که برعهده می گیریم، یادداشت کنیم و برای کارهای روزانه خود برنامه داشته باشیم. ما هر چه قدر هم مشغله داشته باشیم، می توانیم با یک برنامه ریزی درست، از عهده تمام وظایف خود بربیاییم.

تمرین شماره ۴

نه گفتن را تمرین کنیم!

خیلی اوقات، دلیل بی مسئولیتی افراد این است که کارهایی را قبول می کنند که توان انجام آنها را ندارند. پس اگر به هر دلیلی نمی توانیم کاری را انجام دهیم، آن را نپذیریم.

عمیقا دوستتان دارم‌.

در پناه الله یکتا شاد و ثروتمند باشیم .