نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 7

به نام خداوندبخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم ومریم بانوی مهربان وعزیزم وسلام به شما دوست عزیز وهم فرکانسی ام…

ممنونم از لطفت وتوجهتون زهرای عزیزم

میدونید من انگار دوباره متولد شدم، من انگار مرده بودم وحالا زنده شدم، خدارو هزاران بارشکر که رحمت ولطفش شامل حالم شد تا درمسیر استاد نازنینم ،استاد عزیز دلم ونور چشمم قرار بگیرم،

تا فرصتی داشته باشم برای اینکه واقعا دو روز عمرم رو زندگی کنم، همون زندگی در آرامش و در رضایت وخوشبختی که خداوند از اول هم برای من خواسته بود ولی منم مثل خیلی از بندگانش غرق در گیرو دار وکار وبار و بیش وکم و دارم وندارمها و میخواهم ونمیخواهم های دنیایی شدم واصل مطلب، اصل واساس اینکه هدف خدا از خلقت من چی بوده رو کم کم فراموش کردم…

الان که دارم این متنو می نویسم انقدر اشک حلقه زده توچشمام واز گوشه ی چشمم سرازیره نه از روی حسرت بلکه از روی شوق وذوق…

که الحمدلله نادان وجاهل از دنیا نرفتم که بعد در درگاه خداوند وقتی ازم سوال بشه که در دنیای مادی چیکار کردی حسرت بخورم و بفهمم که واااای چه کردم با نااگاهی با عمر بی حاصل خودم ودیگه راه برگشتی هم نداشته باشم برای جبران…

خداوند این وعده رو در کتابش بارها داده که هرکدوم از بندگانش از مسیر خطاء واشتباه برگرده وبخواد جبران کنه خداوند کمکش میکنه ومورد رحمت قرارش میده ..

وچه امیدی از این بزرگتر که خدا به آدم وعده بده که راست وحقیقی بوده وهست همیشه وهممون بارها توزندگیمون تجربش کردیم به محض اینکه یه قدم به سمت درستکاری ویکتاپرستی برداشتیم خداوند هزار قدم سمت مابرداشته و کارهایی برامون انجام داده که اتفاق افتادنش رو محال میدونستیم واز دست هیچ بنی وبشری بر نمی اومد انجامش…

من همیشه دعام این بوده وهست وخواهد بود، خدایا از جنس ایمانی که به سیدحسین عباسمنش دادی نسبت به خودت به من عطاء کن…

بعد اون هرچی از برکت و سلامتی وثروت و عزت وآبرو وبزرگی وسعادت که بدی ناز شصتت، اون دیگه به کرم خودت وبزرگی خودت میسپارمش…

اخه این مرد چقدر یکتاپرست وباایمانه، الله اکبر، خدا حفظش کنه انشالله، که وقتی خداشو شناخت معشوقش رو پیدا کرد گفت حالا که من دوست شدم با رب خودم ودارم انقدر حال میکنم از این دوستی ورفاقت بذار به همه ی دنیابگم بیاین شماهم با خدایی که من پیداش کردم دوست بشید وبه ریسمان الهیش چنگ بزنید و بر کرسی عرش عظیمش وبرقدرت وبزرگیش تکیه کنید تا پادشاهی کنید

وسالهاست که داره از معبود ومقصود وعشقش خدای مهربونش میگه برامون اونم عاشقانه وصادقانه..

وگرنه بی شک هرچی میخواست رو که مدتهاست داره استادمون دیگه چه لزومی داشت بیان وانقدر وقت بذارن برای این سایت …

ولی من میدونم استادمون چه حسی دارن وچه تعهدی نسبت به گسترش توحید ویکتاپرستی توی جهان، حسیکه منم گاهی اونقدر تو وجودم پررنگ می بینمش که دلم میخواد برم یه جای بلند وداد بزنم طوریکه صدام به کل دنیا برسه وبگم آی مردم آی ملت، دنبال چی هستید؟!!

سلامتی وثروت وآرامش وعشق و مهربانی وسعادت و …چی؟!!

هرچی میخواین تنها یه جا وجود داره اونم در درگاه خداوند، میدونید کجا پیداش کنید؟ توی قلبتون،جاییکه وقتی خسته وتسلیم شدید از چه دویدنهای بی حاصل وچه سختی کشیدنهای پوچ وبیهوده جاییکه هم دست رد به سینت زدن جاییکه عرصه بهت تنگ شده…..و…

وجاییکه ذوق کردی، جایی که مهربانی کسی جاری شد در وجودت، جایی که حس آرامش وامنییت داشتی، جایی که تلاش زیادی نکردی ولی ارزوهات مثل آب خوردن برآورده شد، جایی که همه چیز برای خوشبخت بودن برات مهیا بود…..

در هر دو موقعییت فقط برخدا توکل وتکیه کن، چون تنها در اون درگاه پرقدرت هست که معنی پیدا میکنی وبه آرامش درونی میرسی…

انجاست که حس میکنه فرمان روای کل هستی بهت پادشاهی روی زمین رو عطاء کرده…

یه پادشاه چطوریه؟!

همه چیز رو باهم داره و همه در خدمتش هستند…

راه ومسیری که سیدحسین عباسمنش عزیز دل منم به ما نشون داده، راه رسیدن به پادشاهیه، چیزیکه هرکسی آرزوش رو داره..

اینکه باورکنی اختیار زندگیت دست خودته وخودت زندگیتو شکل میدی،فارغ از اینکه تودنیای اطرافت چه خبره، مردم اطرافت چطور زندگی می کنن، چه باورهایی دارن، کیو چیو می پرستند، اعتقاداتشون چیه، از کجا میارن به کجا میبرن واصلا هدفشون چیه از زندگی، تو انقدر باورهای درست ومنطقی داری تو انقدر رو خودت کار میکنی و تمرکزت روی وردیها و افکار و گفتار وکردارت هست وانقدر نتایج واضح وروشن هست که دیگه هیچکس وهیچ چیز نمی تونه این ایمان واعتقاد و باور رو ازت بگیره..

الهی هزاران بار شکر الله مهربان رو که مدتهاست صاحب اختیار منه ومن بهش تکیه کردم و عجب تکیه گاه محکمی هست و عجب مهربان خدایی…

انشالله هممون هرلحظه وهمیشه فارغ از هرچیزی در پناه امن خداوند باشیم در امنیت وآرامش ورضایت،آمین

به نام خداوندبخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم ومریم بانوی عزیز

وسلام به شما دوست عزیزم

ممنون از لطف و نوشتن نظرتون فاطمه جان…

یکی از مهمترین چیزهایی که تواین نزدیک دوسال بودن با آموزه های استادعزیزمون نسیبم شده وهیچ قیمت مادی وارزش پولی نمیشه براش گذاشت واصلا خریدنی نیست((( داشتن آرامش)) هست.. پاداش تسلیم بودن …

الهی هزاران بارشکر الله مهربان رو که هرکدوم از ما رو به یه طریقی وتو یه شرایطی با آموزه های استادعزیزمون آشنا کرد وصدالبته هدایتمون میکنه کمکمون میکنه انشالله تواین مسیر ثابت قدم باشیم، چون انقدر طعم این آرامش شیرینه که وقتی توبدترین شرایط هم باشی چون بهش ایمان داری ومیدونی هواتو داره دیگه نه میجنگی،نه حرص وجوش میزنی، نه خودتو به درو دیوار میزنی، نه گله وشکایتی میکنی..

من هربار که ایمانم بهش بیشتر میشه وخودم رو بهش نزدیکتر حس میکنم وقتی به تضادی برمیخورم یه لبخند بهش میزنم میگم خدای قشنگم خدای مهربونم باز میخوای برام معجزه بفرستی باز میخوای ازم دلبری کنه با نعمتها وبرکتهای معنوی و سلامتی و مالی و …هر نعمتی که من سخت بهش محتاجم؟؟!!

بعد واقعا باتمام وجودم حس میکنم می بینم می شنوم که میگه مینا خانم خوشگلم باز دستمو خوندی؟!

دیگه با معجزه هام غافلگیر نمیشی؟ دیگه فهمیدی من هربارقراره چقدر خوشحالت کنم؟!

وبعد دوباره من بهش میگم خداجونم من هرلحظه منتظر توام که جاری وساری وبی وقفه حضور داشتی باشی توی زندگیم ومتجلی بشی تو هرچیزی که چشمم می بینه گوشم میشنوه وروحم وجسمم حسش میکنه…

مگه کار تو این نیست؟!

مگه تونگفتی من نزدیکم واجابت میکنم دعای هر درخواست کننده رو؟!

مگه تو نگفتی بخشنده ومهربانی؟!

خب مگه من از چنین خدایی می تونم توقع معجزه های پی درپی نداشته باشم؟!

همینکه هر روز بهم فرصتی میدی برای اینکه بندگی تورو بکنم واینجا روی زمین خلیفه ی توباشم نماینده ی توباشم برای گسترش عشق ومهربانی و درستی و پاکی ونیکی ومحبت و ….

این مگه معجزه ی زندگی من نیست؟!

اینکه تو منو هدایت کردی خطاها واشتباهاتم رو بخشیدی وبهم فرصت جبران دادی تا خودم رو ببخشم وبهم این فرصت رو دادی تا جبران کننده باشم برهر بدی وشری وظلمی که خودم با ناآگاهی توی زندگیم به وجود آوردم…

خدای من، اینو میدونم که توبرمن رحمت فرستادی که منو به راه راست هدایت کردی به راه کسانیکه به اونها نعمت دادی ..

واز مسیر گمراهان واونهایی که بهشون غضب کردی وگمراه شدن برگردوندی…

واین مگه معجزه نیست؟!

پس من به معجزه های تو عادت دارم وهرلحظه منتظرشون هستم وصدالبته که تومهربان خدای من هربار با معجزه هات سورپرایزم میکنی…

وقتی جاری وساری میشی در وجود کسی یا کسانیکه بی قیدوشرط بهم عشق می ورزند، وقتی جاری وساری میشی در غذایی که میخورم وآبی که می نوشم ، وقتی جاری وساری هستی در هرآنچه که زیبا می بینم، وقتی جاری وساری هستی در پولهای حلال وپاک وآماده ای که به حساب بانکی ام واریزمیشه، وقتی جاری وساری هستی در هوایی که توش نفس میکشم وآسمانی که بالای سرم هست وزمینی که روش راه میرم ودر دنیایی که در اون احساس امنییت میکنم چون تو صاحب واختیار دارش هستی …

وچون من صاحب واختیار دار واربابی دارم که همه چیز برای خوشبخت بودن بهم عطاء کرده …

واین بخشندگیش بی حدو حسابه وبی انتها وهمیشگی..‌

فاطمه جان،مدتهاست حس وحال کسی رو دارم که به الله قسم اگه روی یه تیکه فرش وسط بیابون یا جنگل باشه و یه لقمه نون حلال برای خوردن داشته باشه با یه تن سالم ودلخوش …انگار تخت پادشاهی ملکه سبا رو داره باتمام امکاناتش…

چون من به اونچه که میخواستم رسیدم رضایت وخشنودی خدام از من ورضایت وخشنودی من از خدای خودم…

واین رو شکر الله ،توی آرامش وامنیتی که تووجودم هست حس میکنم همیشه ..

باقی هرچه که هست از لطف و رحمت بی انتهای خودش هست وبابت تک تکشون هرلحظه سپاسگزارم…

بعد این آرامش وایمان و یکتاپرستی که بهم عطاء کرده هرچی از عشق وسلامتی وثروت ومعنوییت بهم عطاء کنه فقط نشانه ی بخشندگی ومهربانی وعظمت وقدرتشه که میگه مینای من!! همیشه همه ی اینهابوده ولی تو قدرت درکش رو نداشتی …

من جهان وهرچه درآن هست رو مسخر تو کرده بودم مسخر توهست هرچی بخوای از من بخواه که دارم بهترینشم دارم ، به شرط پاکی دل به شرط ایمان به شرط یکتاپرست بودن بهت عطاء میکنم…

واین همون آرامشی هست که ازش حرف میزنم، انگار دیگه نشستی تو یه قصر باشکوه وهرجی بخوای دوروبرت هست وتو پادشاه مملکت وجودی وسرنوشت وزندگی خودتی..

من الان چنین حسی رو دارم…

اینکه به لطف الله مالک افکار واحساسات ورفتارم هستم واین یعنی بزرگترین قدرت برای منیکه یک عمر دیگران واوضاع وشرایط مالک افکار واحساسات و گفتار و رفتار من بودند…

مالک من یک عمر هرچیزی وهرکسی غیر از خدا وخودم بودند…

دیگه از قید وبند مال من ها، به نام من بودنها …دارایی ها…شمارش حساب بانکی و نگران فرداهای خودم وپسرم بودنها…از اینکه چی پیش خواهد اومدها…قضاوت دیگران، ومورد تایید دیگران بودنها….از هرچی غیر خواست خدا بودنها….

از بند هرچی مال من هاست رهای رها شدم….

الهی هزاران بارشکر الله مهربان رو،وامیدوارم همین حس رو تا روزیکه زنده ام داشته باشم…

وامیدوارم انشالله به لطف الله مهربان،تک تک ما که اینجاییم مثل استادعباسمنش عزیزمون انقدر یکتاپرست باشیم در تمام طول زندگیمون، که زنوگیمون بشه یه نمونه والگوی کامل برای هرکسی که میخواد عظمت وبزرگی وبخشندگی ومهربانی ونزدیکی خداوند رو باور کنه..

طوریکه هم خودمون هرلحظه سپاسگزار نعمتهای مادی ومعنوی و عشقی واحساسی و سلامتی و….باشیم وهم هرکسی ما وزندگیمون رو دید بگه عجیب نشان از رحمت خدا داره این ادم وزندگیش…..آمین

درپناه امن خدا باشید دوست عزیزم