نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 8

نتایج دوستان قسمت 8

به نام خدایی که حامی منه در مسیر تغییر باورها و افکارم

با سلام خدمت استاد عزیزم مریم جان و همه ی دوستان خوبم

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم وبا اونها بزرگ

با همین صحبت های اول آقا رضا یادم اومد اون ماههای اولی که وارد سایت شدم با وجود اینکه میتونستم ی محصولی رو بخرم از پول وامی که توی حسابم بود اما چقدر میترسیدم که نکنه پولم رو هدر بدم و البته خدا رو شکر که اون ترسه باعث شد که من اون کار رو نکنم چون اون پوله مال من نبود من نساخته بودمش والبته که بعدا فهمیدم که استاد میگن نرید قرض کنید که دوره های من رو بخرید با فایل های رایگان شروع کنید اگر نتیجه گرفتید از پولی که میسازید دوره های من رو بخرید و بعدا دقیقا همین اتفاق برای من افتاد و از پولهایی که خودم ساختم چندین و چند دوره رو خریدم

چقدر روزها و ماههای خوشی رو که اوایل آشنایی با فایل های رایگان شما داشتم استاد برام مرور شد روزها و شب هایی رو که مثل آقا رضا با فایل های شما سپری میکردم اونم نه چند روز و چند هفته 8 ماه تمام من متمرکز بودم روی اون فایل ها .اونموقع این دسته بندی زیبایی که مریم جان کردن هم نبود و همه ی فایل های رایگان توی ی دسته بندی قرار داشتن و باید میگشتی تا فایل ها رو پیدا کنی و راحتی و سادگی الان رو نداشت .

بقول این دوست عزیز اولین نتیجه ای که من هم از فایل های رایگان بدست آوردم اون احساس خوبی بود که بهم میدادن و من رو از دنیای بیرون جدا میکردن منی که زندگیم با غم عجین شده بود شادی رو داشتم تجربه میکردم که هیچوقت تجربه نکرده بودم یعنی هیچ وقت کسی بهم نگفته بود که میشه

چقدر شباهت ها وجود داره بین روند رشد درونی و ذهنی بچه های سایت که اولش بخاطر تفاوت فرکانسی بین ما و استاد نمیفهمیم بعضی مطالب رو ولی اون صداقته میکشونه ما رو به ادامه دادن توی ابتدای مسیر البته که بقول رضا ی عزیز باید اون باوره ایجاد بشه که ادامه بدی. خدا رو شکر که من مقاومتی در مورد صحبت های شما استاد نداشتم و براحتی میپذیرفتم اونچه رو که میگفتین چون قلبم خواستارشون بود و هیچ وقت جبهه گیری نداشتم راجع به صحبت های شما .

چقدر نوشتن به آدم کمک میکنه برای تاثیری گزاری بیشتر کاری که من از همون اول چونکه آدم نوشتاری هستم بدون اینکه از استاد شنیده باشم از همون روز اول مطالب رو مینوشتم و بعد نکته برداری میکردم و بعد نکات رو اونقدر با صدای بلند برای خودم تکرار میکردم که حفظ میشدم و همین الان هم دارم این روش رو اجرا میکنم و چقدر تاثیر گزاره

الان دفترها توی کشوی میز من توی کتابخونه و روی میز کار من هست که هر کی میبینه فکر میکنه من آزمونی چیزی دارم و دارم سخت درس میخونم اونا نمیدونن چه خبره اما من میدونم که توی بزرگترین کنکور زندگیم دارم تلاش میکنم که موفق بشم .و چقدر این درس خونده فرق میکنه با اون درس خوندنی که رضای عزیز هم بهش اشاره کردن که از روی اجبار میرفتن . الان هم من وقتی دورو برم رو نگاه میکنم 90 درصد بچه ها دارن با اجبار میرن مدرسه و شوقی برای درس خوندن ندارن چون دلیل منطقی براشون وجود نداره که چرا باید این کار رو انجام بدن .الان من وقتی میبینم که خواهرزادم با چه اکراهی بعضی مواقع درس میخونه و چقدر داره مامانش بهش سختی میده برای درس خوندن با خودم میگم آخه چرا اینهمه سختی وقتی قراره هر کسی بره دنبال علاقش و اون رو تجربه کنه اما بعدش بخودم میام میگم آخه 90 درصد آدم ها که این اصل رو نمیدونن واسه همین اینقدر دارن هم خودشون سختی میکشن هم بچه هاشون

اونجایی که آقا رضا در مورد کارمندی پدرشون و باورهایی که در مورد اون وجود داره صحبت کردن به یاد آوردم که همین باور چه بلاهایی بر سر من آورده بود که احساس لیاقت و ارزشمندیم رو گره زده بودم به این و چون بهش نرسیده بودم احساس میکردم بی ارزشم چون آدم های اطرافم هم همین باور رو داشتن

چقدر اونجایی که گفتن از دوستشون قرض گرفتن که بعد با سود بهشون پس بدم یاد آور حرفهای استاد بود که وقتی ما روی دیگران حساب میکنیم به هر شکلی با کله به زمین میخوریم و اون فشار و استرسی که برای پس دادنش میکشیم روح و روانمون رو داغون میکنه .من هم وقتی با استاد آشنا شدم بدهی داشتم اما به مردم نه به بانک و چون درآمده هم کمبود هرچی درمی آوردم باید پس انداز میکردم برای قسط بانک و با خودم فکر میکردم میشه من ی روزی بدهی نداشته باشم به بانک و استرس پس دادنشون رو نداشته باشم که خدا رو شکر ی سال بعد از کار کردن روی دوره دوازده قدم و بعدش هم دوره ی کسب و کار شخصی که استاد میگفتین اولین پولی که بدستتون اومد طمع نکنید و بدهی هاتون رو بدین منم بدهی هام رو دادم و جشن پایان وامم رو هم گرفتم و از اون روز تا الان خدا رو شکر به هیچ جایی بدهی ندارم وچقدر آرامش دارم که هر لحظه بمیرم دینی به کسی یا جایی ندارم

و یادآوری اصل کلیدی احساس خوب اتفاق خوب :

وقتی بر میگردم و ی مروری میکنم 4 سال گذشته رو دقیقا همون شکل گیری احساس خوب در من هم باعث شد که جنس اتفاقات زندگی من هم عوض بشه و به سمت بهتر شدن بره جوری که الان نسبت به 3 سال گذشته اتفاق های بهتری رو تجربه کردم چون حالم بهتر شده هر سال نسبت به سال قبل بهتر تر شده در حالی که کار من همونه محیط زندگی من همونه آدم هایی که با هاشون زندگی میکنم همونن اما چون من از درون تغییر کردم و با دورن خودم و بیرون خودم تا حد خوبی به صلح رسیدم اتفاقات و شرایط بهتر شده جوری که الان من قابل مقایسه با دو سال پیش و 3 سال پیشم نیست

وقتی که شما شور و شوق دارین برای زندگی زندگی هم شور و شوق بیشتری رو به شما نشون میده :

دقیقا یادم میاد قبل از اومدن به این مسیر چقدر بی انگیزه و بی رمق بودم و زندگی اصلا برام معنایی نداشت . توی ی برزخی بودم که نه دوست داشتم زنده باشم و نه از ترس دوست داشتم بمیرم به خاطر همون احساس گناهی که اینجا هم آقا رضا گفتن .اما از وقتی که اومدم توی این مسیر وشروع کردم به دریافت این آگاهی ها انگیزه پیدا کردم برای اینکه زندگی رو زندگی کنم و تنها کار من بجز اون زمان هایی که سر کار بودم گوش کردن به این آگاهی ها بود و اصلا بدون اینها نمیتونستم زندگی کنم و هرجا میرفتم دوست داشتم زودتر برگردم که به کار کردن روی خودم ادامه بدم.

منم مثل ایشون اولش تفکرم این بود که باید این خدای جدید رو بهتر درکش کنم تا زندگیم تغییر کنه و واقعا هم تغییر کرد

چقدر زیباست که آقا رضا هم درست مثل استاد صادقانه داره همه ی احساساتش رو بیان میکنه با صداقت کامل چیزی که همه ی ما از استاد یاد میگیریم که اینجوری باشیم حالا اونایی که خودشون صادق بودن صادق تر میشن و اونایی که صداقت نداشتن سعی میکنن اولش حداقل دروغ نگن تا کم کم این عادت رو بزارن کنار .

و بار مخربی که توی وجود خیلی از ما مذهبی ها هست که اگر این دینا سختی بکشیم باعث پاک شدنمون میشه و حتی رفتنمون به بهشت .حالا ایشون در زمینه گناهان بود من در زمینه فقر که هر چی فقیرتر باشیم عوضش اون دنیا بهشت رو برای خودمون تضمین میکنم و چقدر این باور من رو از راحت زندگی کردن و جذب پول دور کرده بود

سپاسگزارم استاد عزیز و آقا رضا