نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 9 - صفحه 11

بنام خدای مهربان

سلام به استاد عزیز و مریم دوست داشتنی و همه دوستان

خدا رو شکر بر همه نعمت هایی که بما داده مخصوصا نعمت حضور در این سایت الهی و فرصت رشد و تمرکز بر زیباییها و توجه به اونها که لاجرم ما رو به زیباییهای بیشتری هدایت میکنه

خدا رو شکر که موفق به دیدن این فایل زیبا و شنیدن  ادامه صحبت های آقا رضای عزیز درمورد نتایجش وتوضیحات ارزشمند استاد شدم

صحبت های آقا رضا چقدر قانون تکامل رو بیادمون میاره که موفقیت از اول بصورت ناگهانی و خیلی بزرگ اتفاق نمی اُفته

به تدریج و آروم آروم پیش میاد

در ابتدای مسیر اولش کند پیش میره و بعد نتایج بزرگ و بزرگتر میشه

احساسش بهتر شده بود

خیلی امیدوارتر شده بود

سعی کرد گله و شکایت نکنه

((( تحول عظیمی در رفتار  خودش ایجاد کرد)))

هر چی که استاد می گفت رو انجام میداد

بنظر من تا همین جا هم ایشون خیلی موفق بوده و نتایج خوبی گرفته

دو نکته خیلی مهم و کلیدی در صحبت های آقا رضا هست یکی اینکه اگر میخوایم پیشرفت کنیم باید تغییر بنیادین در رفتار خودمون ایجاد کنیم نمیشه همون آدم قبلی باشیم و منتظر نتایج بهتر باشیم باید رفتار هامونو جوری تغییر بدیم که هم جهت با خواسته هامون باشه  و دیگه اینکه همین طوری که ایشون گفت که (هر چی که استاد میگفت رو انجام میدادم) ما هم  باید هر کاری که  در مسیر پیشرفت لازمه انجام بدیم اون رو بطور کامل انجام بدیم نه اینکه (نومن ببعض و نکفر ببعض) تا بتونیم به نتیجه دلخواه برسیم

و اون گوشی قسطی که در ابتدای راه که هنوز به درک موضوعات نرسیده بود خریده بود و گفت آخرین چیزی بود که قسطی خرید یعنی عمل کردن به آگاهی هایی که دریافت کرده بود

کار های بیهوده نمی کرد

کار های های نادرستی که احساس بدی بش میداد رو ترک کرد

و انگیزه اش این بود که باید بنده بهتری بشه، و اینو به خدا نشون بده، که بنده خوبی هست، نه اینکه خودش بخواد کاری انجام بده  و فکرش این بود که همین اندازه که کار هایی که باعث ناراحتی خدا میشه رو انجام نده همین کافیه

یاد گذشته خودم افتادم که با وجود اینکه باورای داغونی نداشتم و باور های خوبم نسبتاً کم نبود و قلباً به خدا ایمان داشتم و همیشه سعی میکردم  درستکار باشم ولی نگرشم این بود که بنده خوب خدا باشم و خدا از من راضی باشه، چیزی از صمیمیت و دوستی با خدا نمی دونستم  و برام ملموس نبود… الان بینهایت خدا رو شکر می کنم که دیگه عاشقانه می پرستمش و صمیمیت و دوستیمون روز بروز بیشتر میشه

همونجور که استاد گفت وقتی که ما شروع میکنیم باور هامونو در مورد خدا تغییر دادن، و به شکل متفاوت از گذشته رفتار می کنیم، خدا هم به شکل متفاوتی جواب میده و نتایج شروع می کنه به تغییر کردن و اگر ما بخوایم این نتایج پایدار و مستمر و همیشه بسمت بهتر شدن باشه نیازمند این هست که (ما) بصورت عمیقتر و واقعیتر و درونیتر و درستتر رفتار کنیم

وقتیکه در اثر تغییر رفتارمون به نتایج و موفقیتهایی میرسیم باید قدر اونهارو بدونیم و براشون سپاسگزار باشیم و فراموششون نکنیم،برامون عادی و بدیهی و کم ارزش نشه تا نعمتهای بیشتری وارد زندگیمون بشه

چقدر این خدای ما مهربون و بخشنده اس و چقدر ما رو دوست داره که هر یک قدمی که ما به سمتش میریم اون هزار قدم به سمت ما میاد و چقدر یادآوری همین نکته باعث دلگرمی وتشویق ما برای ادامه دادن به مسیرمون هست

رمز موفقیت آقا رضا اینه که به آگاهی هایی که دریافت می کرده عمل کرده،همینکه از استاد شنیده که میگه (آدمی که برای خودش ارزش قائله به خودش آسیب نمیزنه) دیگه سیگار بعدیشو روشن نمی کنه و یکی از اقدامات بزرگ زندگیشو انجام میده که بعد از 16-15 سال سیگار کشیدن در یک لحظه اونو کنار میزاره واقعاً که این کار نیاز به اراده و شجاعت زیادی داره  و خیلی تحسین بر انگیزه

یکی دیگه از تغییرات اساسی ایشون توجه نکردن به چیزای منفی و صحبت نکردن درباره اونهاست اگر ما بتونیم زبانمونو کنترل کنیم اونوقت میتونیم ذهنمونو هم کنترل کنیم  و چه خوبه که هرچقدر می تونیم از زبانمون برای گفتن حرفای قشنگ و تعریف کردن و بیان زیباییها استفاده کنیم  و در باره چیزای منفی صحبت  نکنیم و اگر در جایی در جمعی هستیم و ببینیم که مثلاً مشغول غیبت و تهمت زدن یا گله و شکایت هستن با اونها همراهی نکنیم و سعی کنیم فضا رو عوض کنیم و اگر ممکن نشد بصورت فیزیکی از اون مکان بیاییم بیرون

خدا رو شکر وقتی که به خودم مراجعه می کنم می بینم که در این زمینه به نسبت زیادی موفق عمل کردم یکی از نمونه هاش چند وقت پیش بود که برای کاری به بنگاه رفته بودم و شخصی که باش قرار داشتم هنوز نیومده بود و  لازم بود که منتظر بمونم  بعد از چند دقیقه طبق معمول حرفای سیاسی و گله و شکایت بین اون دو نفری که غیر از من حظور داشتن شروع شد اولش سعی کردم ذهنمو به تماشای وسایل وعکس هایی که اونجا بود مشغول کنم ولی دیدم فایده نداره بلند شدم از بنگاه اومدم بیرون تو خیابون و در هوای سرد حدود یک ربع ساعت قدم زدم تا کسی که منتظرش بودم اومد و به بنگاه برگشتم و کارمو انجام دادم

یه نکته جالب هم در مورد جذابیت غیبت کردن که استاد گفت  یادم اومد که مادرم می گفت که مادر بزرگش هر وقت میدید که چند نفر مشغول غیبت کردن هستن و هر کس یه چیزی میگه،می گفت باز هم ظرف عسل وسط گذاشته شد و هر کس انگشتی به اون میزنه

خدا رو شکر که موفق به نوشتن این کامنت شدم و از شنیدن نکته های فایل لذت بردم

برای همه آرزوی توفیق دارم