نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 10

سلام خدمت همه عزیزان دل،

داستان خالی شدن قفسه های مغازه رضای عزیز منو یاد داستان مشابهی انداخت که حدود پانزده سال پیش برای خودم اتفاق افتاده بود.

اون موقع ها شناخت درستی از قوانین نداشتم با وجود اینکه فیلم راز و و چندتا کتاب موفقیت خونده بودم تصورم بیشتر سمت نگاه مثبت به مسائل و آینده بود تا اینکه به اون ها به عنوان اصل و اساس نگاه کنم.

مغازه الکتریکی رو با توجه به رشته تحصیلی ام در هنرستان شروع کرده بودم.

مدتی کوتاهی از شروع کار شخصی ام نگذشته بود که اون خیابون محل کارم، به دلیل ساخت پل بسته شد و عملا کسب و کار من از اونی که بود هر روز بدتر میشد تا اینکه تصمیم گرفتم مغازه رو جمع کنم .

یکی از کسانی که با وانت برام جنس میاورد اومده مغازه برای فروش جنساش.

من گفتم که جنس هیچی نمیخوام .

گفت چرا

گفتم خبری نیست میخوام جمع کنم.

ایشون یکی از کاسب های قدیمی بود که ورشکست شده بود و با وانت جنس پخش میکرد که اتفاقا خیلی چک برگشتی داشت و طلبکار.

به من پیشنهاد داد گفت بیا با هم شریکی این مغازه رو بچرخونیم.

بعد از چند روز فکر کردن و دوتا دوتا چهارتا کردن بهش گفتم باشه.

بهم گفت اگه بعد از چند ماه راضی نبودی پول جنس هاتو میدم تو برو اگه خوب بود با هم ادامه میدیم.

منم دیدم پیشنهاد بدی نیست.

بهتر از اینه که کلی ضرر کنم برای جنس هایی که شاید با بستن مغازه نتونم دیگه بفروشمشون.

در هر صورت با هم شروع کردیم.

کلی جنس آورد ریخت مغازه.

دیگه جا نداشتیم.

بعد از شروع کارمون طلبکاراش که تا اون زمان به سختی میتونستند پیداشون کنند، یکی یکی سر کلشون پیدا شد.

هر روز یه طلبکار جدید میومد مغازه.

از طرف دیگه حس میکردم رفتار همکارای دیگه که با من کار میکردند هم عوض شده و دیگه اعتماده داره از بین میره.

ضمن اینکه ایشون تو کارش اصلا نظم نداشت مخصوصا نظم مدیریت سرمایه که من اصلا نمیتونستم باهاش کنار بیام .

بعد از یکی دو ماه تصمیم گرفتم تا اوضاع از این بدتر نشده، برم پی زندگی ام و مغازه رو انتقال بدم بهش.

بهش گفتم من اصلا از شرایط راضی نیستم لطفا پول جنس هارو بهم بده من برم پی زندگی ام.

اون از خدا خواسته گفت باشه ولی الان نقد نمیتونم بهت بدم بهت چک میدم.

گفتم نه فقط نقد.

هنوز چند ماه تا پایان قرارداد اجاره مغازه ام مونده بود.

بهم گفت پس یه کاری کنم ، تا پایان قرارداد مغازه ماهانه مبلغ مورد نظر رو بهت برمیگردونم. و تا اون موقع هم همینجا مشغول باش n تومن ماهانه هم به عنوان دستمزد بردار که خیلی مبلغ پایینی بود.

دیدم راهی ندارم گفت اکی

خلاصه ماه اول، خبری از قسط اول توافق شده نشد، من چیزی نگفتم ماه دوم هم همینطور.

گفت ماه دیگه همه رو تسویه میکنم

ماه بعد هم خبری نشد.

خیلی بهم ریخته بودم.

گفتم این میخواد منو بازی بده.

خیلی فکر کردم که چی کار کنم که بتونم راحت پولم رو زنده کنم.

خوشبختانه سه ماه دیگه از اجاره مغازه به نام من مونده بود و مغازه کمی جون گرفته بود.

میخواستم قفل های مغازه رو عوض کنم و بهش بگم که تا پول جنس های منو ندی بهت اجازه نمیدم حتی جنس های خودت رو از مغازه خارج کنی.

ولی گفتم نه این راه منطقی نیست.

گفتم باید برم محکم باهاش حرف بزنم.

روز بعد به محض اینکه اومد مغازه گفتم بیا بشین با هم حرف بزنیم.

بهش گفتم یا همین الان پول منو میدی یا جنساتو از مغازه ببر بیرون من دیگه نمیخوام شراکت کنم.

گفت چرا اینقدر عصبی هستی من بهت قول دادم که تا پایان مدت اجاره ات پولتو پس میدم و این کارو انجام میدم.

بهش گفتم شما هنوز نتونستی یه ماه رو تسویه کنی بعدش میخوای آخرش که دیگه اجاره نامه هم میخوره به نام تو منو دنبال نخود سیاه بفرستی.

گفتنم به هیچ وجه یا همین الان پول نقد میدی یا جنساتو بردار برو.

گفت بیا بهت چک بدم .

گفتم فقط نقد.

گفت به من اگه اطمینان نداری چک مشتری بدم گفتم فقط نقد.

کلی صحبت کردیم.

پیشنهاد آخر من بهش این شد که اگه دوست داری تو همین مغازه بمون ولی کار از هم جدا کنیم.

یعنی من همون خرده فروشی خودم رو داشته باشم تو هم همون کل فروشی خودت رو.

اینجوری اجاره مغازه هم میتونیم با هم نصف کنیم ولی جنس های ما از هم جدا میشه.

گفتش نه من سودم تو خرده فروشیه. اینجوری برام نمی صرفه.

گفتم پس دیگه راه حلی نیست. لطفا جنس هاتو بردار برو.

فکر کرد دارم خالی میبندم یا اینکه دو روز دیگه پشیمون میشم و التماسش میکنم که برگرده.

حساب کتاب کردیم دیدم من تقریبا نصف اون مبلغی که اگه بهم میداد من میرفتم از مغازه ، طلبکارش شدم.

جنس هایی که داشت به درد من نمیخورد که بخوام ازش بگیرم چون چندماه خواب داشت و جور جنس های من هم نبود.

بهم گفت کم کم برات جنس های دیگه میارم.

گفتم باشه…

تا اینجارو داشته باشید.( من میخواستم در واقع از اینجا به بعد داستان رو براتون بنویسم ولی وسطای نوشتن متوجه شدم که کامنت خیلی داره طولانی میشه ولی با خودم گفتم شاید باید مینوشتم چون الان که بهش نگاه میکنم به نظرم کلی درک نادرست از قوانین ، هدایت خدا ، ترس ، شجاعت، عدم درک قانون تکامل، برخورد با تضادها و … تو این داستان هست)

وقتی ایشون جنس هاشو از مغازه من خارج کرد یهو دلم خالی شد قلبم گرفت

برای خودم فکر میکردم مشتری بیاد چه فکری میکنه

کلی کسری جنس داریم چطور باید مغازه رو پرش کنم.

همکارای قبلی که به خاطر گذشته شریکم بدبین شده بودند و نمیدونستم که چطور جنس تهیه کنم.

با شنیدن داستان رضای عزیز اشک تو چشام جمع شده بود چون به قول استاد داشتم خودم رو کامل تو مغازه اش تصور میکردم که یاد داستان خودم افتادم.

خلاصه یکی دو روز گذشت و دنبال یه راه حل می‌گشتم. تا اینکه یکی از همکاری دیگه ام که اونم با وانت جنس پخش میکرد اومده بود پیشم داشتیم با هم حرف میزدیم که یه آقایی که داشت به طور اتفاقی از کنار مغازه رد میشد، این همکار منو دید و چون از قبل همدیگرو می‌شناختند اومد تو مغازه.

همکلام شدیم .

متوجه شدم ایشون هم همکار ما هستند ولی چون میخواد بره نمایشگاه ماشین بزنه میخواد کل جناس رو بفروشه.

بهم گفت میخوای بیا جناس رو ببین اگه خواستی بردار.

گفتم باشه بریم ببینیم.

رفتم دیدم کلی جنس داره و جنس هاش کاملا جوره و خیلی به کارم میاد. دلم بالا اومد.

بهش گفتم من همه رو میخوام ولی پول نقد ندارم بهت بدم ماهانه پرداخت میکنم .

خلاصه با هم توافق کردیم و خدا تو دو سه روز مغازه ام رو دوباره پر تحویلم داد.

تازه کلی ویترین و … داشت که خیلی به کارم میومد که اونارو هم مجانی برداشتم.

الان که سالها از اون ماجرا میگذره ، برام منطقی‌ شده که چطور هدایت شدم و چه همزمانی هایی اتفاق افتاد تا من تو کارم رشد کنم .

خداروشکر

ممنون بابت وجود زیباتون که وقت گذاشتید برای خوندن این کامنت.