نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 12 - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله هدایتگر

سلام بر استاد عزیزم مریم بانوی مهربان و دوستان عالیم در این سایت

آقا رضا خیلی همه چیزو خوب و عالی توضیح می دید، صداقت در کلامتون موج می زنه ممنون از وقت و انرژی که گذاشتید.

هرچه که استاد آموزش دادن را در روند پیشرفت آقا رضا می شه دید.

1. باور اینکه احساس خوب= اتفاقات خوب

2. کنترل ورودیها، کنترل ذهن و احساسات

3. پرداخت بها برای هدف و خرید محصول

4. نوشتن خواسته ها و سپردن اونها به خدا، کاری به چگونگی رسیدن به خواسته نداشته باشیم.

5. رها بودن و احساس خوب داشتن در زمانی که هنوز خواسته محقق نشده

6. عمل به الهامات

7. جسارت و توکل به خدا در برداشتن قدم، من مغازه دار نیستم ولی واقعا درک می کنم که برای مغازه داری که جنس عمده می خره پاره کردن دسته چک چقدر سخته. واقعا آقا رضا را تحسین می کنم. اینجاست که ایشون ایمانشو نشون داده والبته که خدا پاداش هیچکسو ضایع نمی کنه

8. اهمیت ندادن به حرف مردم، تمسخرهاشون

9. قانونی که استاد هزار بار گفتن: تکامل و عجله نداشتن

واقعا توحید رو میشه در رفتار آقا رضا دید. ایشون باور داشت که روزی رسان من خداست پس اگه یه مشتری از نقد بودن من ناراحت شد و دیگه نیومد مهم نیست من در تصمیمم مصمم هستم.

و خدا هم چه زیبا پاداش این باور توحیدی رو داد. مشتریهایی که از شهرهای مختلف میومدن و نقدی خرید می کردن. خدا آقا رضا رو از مشتریهای قبلیش بی نیاز کرد در واقع مدار آقا رضا تغییر کرده بود.

این قسمتو که آقا رضا تعریف می کرد یاد خود استاد افتادم که بدون هیچ تبلیغاتی کارآموز براش میاد و آقا رضا هم در مورد مغازه و کانال تلگرام این اتفاق براش رخ داده.

همونجور که استاد در دانشگاه بندرعباس بدون هیچ پولی با عشق کلاس برگزار می کردن و آموزش می دادن آقا رضا هم با عشق به سوالات مردم جواب می داده بدون اینکه حتی به پول فکر کنه. این معجزه رفتن به دنبال کار مورد علاقمونه هرچند آقا رضا اصلا نمی دونسته که به این کار علاقه داره ولی خدا هدایتش کرده.

چرا خدا هدایتش کرده؟ چون آقارضا روی خودش کار کرده و مدارش تغییر کرده و لاجرم به ایده ها و افراد بهتری هدایت می شه.

اعتماد به نفسی هم که آقا رضا از خودش نشون داده و فایل ضبط کرده و در کانال قرار داده پر از درسه. صددرصد اون زمون ذهنش پر از نجوا بوده ولی تسلیم نجواها نشده.

من چند سال پیش کارمو به عنوان برنامه نویس رها کردم و به سراغ کاری که از بچگی فکر می کردم عاشقشم یعنی نویسندگی رفتم. دوره شرکت کردم و شروع به نوشتن یه کتاب کردم که البته چاپش نکردم چون استادم گفت که ایراداتی داره. تابستون که داشتم روی مهارت نویسندگیم کار می کردم به خدا گفتم من می خوام الان از نویسندگی درآمد داشته باشم نمی خوام تا چاپ کتاب صبر کنم. خودم هیچ ایده ای نداشتم. طی چند روز بعدش که با استادم در تماس بودم خیلی اتفاقی ایشون بهم گفت که برو داستان نویسی تدریس کن برای خودتم خیلی خوبه. من اصلا اعتماد به نفس نداشتم با این وجود اقدام کردم یه جا زنگ زدم و گفتن ما مدرس داریم. بعد به ذهنم رسید توی دیوار آگهی بدم. خیلی نجوا داشتم که تو خودت هنوز خیلی چیزا بلد نیستی چطور می خوای آموزش بدی، اگه ازت پرسیدن که اسم کتابی که نوشتی چیه چی می گی؟ با همه اون نجواها آگهی دادم. چندین نفر پیام دادن. هر کس پرسید تا الان کتابی نوشتید صادقانه گفتم یه داستان نوشتم ولی الان در حال بهتر کردنش هستم. بالاخره یکی ثبت نام کرد. واسش دو تا فایل آماده کردم و فرستادم. و بعد ایشون گفت که من مشکلی دارم و فعلا نمی تونم تمرکز بذارم. قرار شد بعدا ادامه بده که البته بعد از گذر چندین ماه من خودم بهش پیام دادم و بقیه فایلها رو براش فرستادم. هیچیک از مسائلی که ازشون می ترسیدم پیش نیومد. و اینها همش لطف و یاری خدا بود.

کاش بتونم همیشه مثل اون موقع به هدایت خدا عمل کنم و نترسم. چند روز پیش هم می خواستم یه کاری انجام بدم که ذهنم به شدت نجوای نتونستن برام می خوند. شب که می خواستم بخوابم تصمیم گرفتم که انجامش بدم صبح روی نشانه امروزم زدم یکی از سریالهای زندگی در بهشت اومد که مریم جون در مورد غلبه بر ترسها صحبت می کنه. اون کارو انجام دادم صرفنظر از نتیجه، خودمو تحسین می کنم که تسلیم ترس نشدم.

در کامنت یکی از دوستان یه مدت پیش خوندم که یه آدم ثروتمند بهش گفته که ترس و پول یه جا جمع نمی شن.

نتایج آقا رضا هم نتیجه نترسیدن و عمل کردن بوده. بیخود نیست اسلحه شیطان ترسه.

از خدا می خوام بهم ایمانی عطا کنه که تسلیم ترسهام نشم. ایمانی که روزبروز قوی تر بشه.

دوستتون دارم