نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 13

سلام به استاد و دوستان عزیزم

استاد مرسی بابت توضیح این نکته ظریف راجب احترام.

این یه مشکلی بود که همیشه من داشتم با دوستانم.

خیلی موقع ها به قول شما اصلا روابط به همین دلیل خراب می‌شد که مرز بین احترام و صمیمیت از بین می‌رفت و این اصلا خوب نبود.

و اینقدر این موضوع برای من تکرار شد که حتی توی دانشگاه بچه ها استادا رو با اسم کوچیک بین خودشون صدا می‌کنن، با تصور صمیمیت یا خفن بودن یا اینکه مثلا ما بالاتر از این حرفاییم که خودمون رو غرق این کلیشه ها کنیم!!!

خب این به نظر من اصلا درست نیست.

هرچند که باید اعتراف کنم که خودم هم بارها تحت تاثیر محیط قرار گرفتم و خطا کردم، اما حداقل سعی کردم وقتی تو تنهایی خودم به اصول و عقاید خودم برگشتم، بفهمم که کارم اشتباه بوده و سعی کنم دیگه تکرارش نکنم و خودم رو اصلاح کنم.

اتفاقا دیروز مسابقه کد نویسی مبهم بود، رئیس هیات داوران که یک مرد جوانی بود توی افتتاحیه مراسم در همین مورد صحبت کرد که فکر نکنین چون نسل جوونین (حالا خودشون از اصطلاح نسل z استفاده می‌کردن که من دقیقا نمی‌دونم فسلفش چیه و از کجا اومده) و قدرت نه گفتن دارین و جسورتر و شجاع تر از نسل های قبلی هستین، نباید احترام قائل باشید برای افراد.

خداروشکر من توی خانواده ای بزرگ شدم و با افرادی مراوده داشتیم که همیشه احترام از اهمیت و اولویت بالایی برخوردار بوده و منم سعی کردم تا جایی که می‌تونم به این اصول پایبند باشم.

و انصافا هم وقتی خودم رو مقایسه می‌کنم با همسن و سال های خودم و دوران مدرسه و جدیدا دانشگاه رو مرور می‌کنم می‌بینم که این شاید تنها موردی بوده که همیشه رعایتش کردم. هرچند که میگم خیلی وقت ها از زیر دستم در رفته و شیطون گولم زده. حتی یه برهه کوتاهی این فکر رو می‌کردم که خب چرا باید به فردی که چند سال بیشتر از من روی زمین اعمال حیاتی داشته احترام بذارم و آخه این چه برتری محسوب می‌شه؟

ولی بعد به این نتیجه رسیدم که درسته که شاید صرفا عمر طولانی تر یه آدم دلیل برای احترام بهش نباشه اما چون معمولا فردی که بزرگتره تجربه بیشتری از زندگی داره باید بهش احترام گذاشت. در واقع عامل احترام، اون فرکانس ‌پختگی و wise بودن و خردمندی اون آدمه که غالبا با عامل سن گره خورده یا حداقل ساده ترین و دم دستی ترین معیار ما برای سنجش تجربه فرده.

و ما به تجربه زیسته ی اون فرده که احترام می‌ذاریم و نه به سن عددیش.

و الان که دیگه شما هم واضح این موضوع رو شرح دادین من خیلی خوشحال تر شدم و دوباره به خودم تعهد دادم که خیلی مراقبتر باشم وقتی که با پدر و مادرم، استادان دانشگاه، دوستای بزرگ تر از خودم و هر انسانی روی زمین حتی یه بچه کوچک باید احترام بزارم.

با اینکار اولا من خودم احساس بهتری پیدا می‌کنم، شخصیت بالاتری از خودم نشون می‌دم ‌و توی ارتباطاتم و دید آدما نسبت بهم تاثیر مثبت میذاره. (به شرطی که ادا درنیارم)

و بعد هم طبق قانون خودم احترام بیشتری می‌بینم. چون همونطوری رفتار می‌کنم و احترام می‌زارم که دوست دارم به من هم احترام گذاشته بشه.

من یه موقع هایی وقتی با دوستان خانوادگیمون رفت و آمد می‌کردیم و بچه هاشون از من بزرگتر بودن، نمی‌دونستم که الان من اینارو چی صدا کنم و چجوری خطابشون کنم؟ پیش خودم میگفتم اگه فقط اسمشون رو صدا کنم، می‌گن انگار نه انگار که بچه ما چند سال ازش بزرگتره! اگه میگفتم خانم/آقا … می‌گن نگاه کن چجوری خودشو شیرین می‌کنه یا چه زبونی می‌ریزه و خلاصه برای هر لفظی یه توجیحی ذهنم می‌ساخت. تا اینکه دیگه رها کردم و گفتم اصلا ولش کن هرچی به زبونت اومد در اون زمان همونو بگو.

نتیجه بهتر شد ولی باز هم چیزی که من می‌خواستم نبود.

بعد که عمقی تر به قضیه نگاه کردم دیدم که پای یه موضوع خیلی مهمتر در میونه، که موجب شده به جای متن به حاشیه بپردازم و اون چیزی نبود جز ضعف در عزت نفس.

این الفاظ در ظاهر ممکنه که خیلی مهم باشه و واقعا هم هست و نمیشه انکار کرد که تاثیرگذاره.

اما موضوع مهمتر چیزیه که در ظاهر نیست و درونیه.

مهمتر اینه که اون لفظی که بکار می‌برم، از احترامی بیاد که من در قلبم به اون آدم می‌ذارم. که این هم برآمده از باورهای بنیادین منه. خصوصا راجب عزت نفس.

یعنی در نگاه عمیقتر با بکار بردن الفاظ احترام این اتفاق می‌افته:

1. داشتن عزت نفس و عزت و احترام گذاشتن به خودم و اینکه با خودم در صلح باشم.

2. باورهای درست راجب سایر افراد و تثبیت شدن اینکه چرا باید احترام بزارم به آدما و حتی محیط اطرافم در ذهنم و در صلح بودن با محیط اطرافم و هر چیزی که شاملش می‌شه.

3. اون باورهای درست باعث بشه که توی قلبم به آدما احترام بزارم و براشون ارزش قائل باشم و دوستشون داشته باشم.

4. از کلمات عمو …، خاله …، آقا …، … خانم، … جون/جان استفاده کنم که خروجی این سیکله.

بعد هر بار استفاده از این کلمات باور های درست رو بهم یادآوری می‌کنه و تقویتشون می‌کنه و باعث تکرار این چرخه و لوپ می‌شه.

و کلا هم یادم نره که اون باورها و احترام قلبی منه که داره کار اصلی رو انجام میده. این کلمات، تنها مکمل خوبی برای باورهای صحیح منن.

مرسی استاد جان که این موضوع رو شفاف توضیح دادین که خیلی از همسن و سال های من که الان توی این سایتن، مثل خود من این مورد براشون مرور بشه و رعایت کنن و خدا می‌دونه چند نفر با دیدن عمل درست ما در این باره، تحت تاثیر قرار بگیرن و اونا هم همین رفتار رو در خودشون ایجاد کنن.

از آقای عطار روشن عزیز هم خیلی سپاسگزارم که اینقدر عالی مسیرشون رو توضیح میدن.

انشالله در آینده یه کامنت خوب هم به عنوان مروری بر نکات ارزنده دیگه ی این فایل هم می‌ذارم.

خدایا شکرت که این درک خوب رو بهم دادی

شاد و سلامت باشید؛)

سلام آقای درخشان عزیز

بسیار سپاسگزارم از لطف شما

از خداوند بزرگ می‌خوام که هدایتم کنه به تعهدم پایبند بمونم.

شما هم همیشه به نکات عالی ای در هر فایل اشاره می‌کنید و خیلی خلاصه و سر راست حق مطلب رو ادا می‌کنید.

من هم براتون آرزوی بهترین ها رو دارم.

سلام آقای شاه محمدی عزیز

ممنون بابت پیام انرژی بخشتون.

از زمان انتشار این فایل واقعا خیلی بیش از پیش حساس تر شدم نسبت به احترام به دیگران.

و متوجه شدم اتفاقا همین موضوع یکی از چالش های اصلی من در روابطه! در ظاهر حداقل سعی می‌کردم احترام افراد رو حفظ کنم، غافل از اینکه در قلبم باهاشون می‌جنگیدم و احترامی حس نمی‌شد.

و از وقتی این کار رو کردم که پایه اش در صلح بودن با خودمه، واقعا نتیجه رو حس کردم که درونا پیشرفت کردم و اطرافم هم آرام تر شده.

به این نکته هم تازه توجه کردم:

از وقتی که من تغییر کردم و سعی کردم درستکار و صادق باشم، (که در نوع خودش بزرگترین احترامه) به طرز عجیبی هر ادمی که باهاش برخورد می‌کنم به شدت درستکار و پاکدسته!!

یعنی اصلا خودم باورم نمیشه.

البته که قبلا هم به لطف خدا انسان های خوب زیادی در زندگیم بودن، ولی اصلا از وقتی که این کار رو کردم یجور دیگه ای خوب و صادق شدن!

و این بارزترین نمودیه در تغییر شخصیت و نتیجه من توی این چند مدت.

ازتون ممنونم و براتون از پروردگار یکتا بهترین ها رو آرزومندم.

سلام آقای آهنگری عزیز

سپاس از شما بابت اظهار لطفتون.

منم خیلی خوشحال شدم که این کامنتم محبوب شد. این یعنی آگاهیش برای خیلی ها مفید بوده. خداروشکر می‌کنم.

از استاد و جناب عطار روشن هم خیلی سپاسگزارم که به این نکات عالی اشاره کردن. ممنون بابت توضیحات مفیدتون.

در پناه خداوند بزرگ شاد و سلامت باشید.