نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 14

رضوان عزیزم سلام بروی ماهت

با اینکه مغزم گفت سعیده پیشبندتو بستی پاشو برو ظرفاتو بشور:)))))

ولی قلبم گفت ی دقیقه تایمکس کوزتی رو نگه دار بزار برای رضوان بنویسه !:)

میخوام ازت معذرت خواهی کنم،منو ببخش !

وقتی کامنت اولت در جواب اقا حمید،رو خوندم بعد فایو استار، دقیقا با ذوووق نوشتم:

رضواااان دمتتت گرم،عجب کاری کردی،عجب ایده باحالی،عجب غزلی نوشتی

همینطور که داشتم برات باذوق مینوشتم…

اون قسمت از مغز هست که من بهش میگم عقل پوکم! ؛)

سریع درومد وسط گفت خب که چی؟ به تو چه؟:|

یکی دیگه واسه یکی دیگه فال حافظ گرفته تو چرا این‌وسط عین سرخپوستا از ذوق گومبا گومبا میکنی :))))))))

ای خداااا چرا من شکلک خنده ندارم حق مطلب رو ادا کنم :))))))

خلاصه اون موقع عقل پوکم منو مجبور کرد اون کامنت رو پاک کنم و بیخیالش بشم

اما الان که بقیه کامنتات رو خوندم ،دیدم ای دل غافل!

باز‌ من باید به حرف دلم عمل میکردم و نکردم!

خلاصه همه ی اونایی که بالا گفتم به اضافه ی

بوس به کله ی قشنگت

و مرررسی که هستی

وحقیقتا حرکتی که زدی فوق العاده بود …

قلب فراااواااااان