نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 15

آیه 44 سوره نمل

سلام به همگی

امیدوارم عالی باشید

امشب هم در جهت عمل به ایده ام یه آیه دیگه از قرآن رو از زبان کتابی قرآن میخام آنالیزش کنم به زبان خودمونی

و اینم میگم باز که قرار نیس الزاما این حرفا درست باشه اینا برداشت های من با علم الانمه

آیه ای که امشب آوردم خیلی خوبببه

و دوس داشتم اول این کامنت یه گداری هم به فایل بزنم ولی اینقدر خوبه این آیه اصن امونم نمییده

قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ ۖ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّهً وَکَشَفَتْ عَنْ سَاقَیْهَا ۚ قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوَارِیرَ ۗ قَالَتْ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ‎﴿۴۴﴾‏

به او گفتند: به حیاط قصر درآی. هنگامی که آن را دید، پنداشت آبی فراوان [چون دریاچه] است، پس دامن جامه از دو ساق پایش بالا زد [که به خیال خود وارد آب شود]، سلیمان گفت: این محوطه ای است صاف و هموار از شیشه [نه از آب]. [ملکه سبا] گفت: پروردگارا! قطعاً من به خود ستم کردم، اینک همراه سلیمان، تسلیم [فرمان ها و احکام] خدا، پروردگار جهانیان شدم. (44)

داستان حضرت سلیمان با بلقیس

که سلیمان تختش رو آورده قبل از اینکه خودش برسه با اون قدرتی که داشته و اینجا هم داستان ایمان آوردنشو توی این آیه بیان میکنه

قبل از اینکه برم سراغ این آیه دوس دارم بازم در مورد سلیمان بگم

زمانی که همین بلقیس سلیمان واسش نامه میفرسته

اون براش یه هدیه ای میفرسته که هدیه ای گران بها هم هست

بعد سلیمان وقتی هدیه اش رو میبینه کفرش در میاد و میگه من حمله میکنم بهشونو فلانشون میکنم

چیزی که برام جالب بود

زمانی که هدیه ای رو میبینه

سلیمان برمیگرده میگه فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِمَّا آتَاکُمْ

یعنی اون چیزی که خدا به من داده خیلی بهتر از مالی که به شما داده خیلی بیشتره

ببین اصن انگار این بشر مینازه به قدرتی که از خدا گرفته

به خدا قسم اگه آیاتی که در مورد سلیمان توی سوره ی نمل اومده رو بخونید احساس میکنید که انگار قرآن نیس

این آیات توی قرآن اومده آ

حواسمون هست؟

این آیات کتاب خداس

چه جوری اصن میشه گفت ثروت و خدا باهم تضاد داره

واقعا چه جوری میشه گفت

بابا این سلیمان ته ثروته ته قدرته

زمانی که این کار اون ملکه رو میبینه مضمون صحبتش اینکه میام شهرتون رو با خاک یکسان میکنم

زور داره این بشر

ته زور ته قدرت ته ثروت

و ته تجمله

توی همین آیه میگه که زمانی که بلقیس میخاس وارد کاخش بشه اونقدر کف این کاخ برق میزنه که فک میکنه آبه

دامنشو بالا میگیره که خیس نشه بعد میفهمه این هم تلالو از آب نیس کف اونجا از شیشه اس

ببین چه قدر این قصر تجملاتی بوده

چه قدر خوشگل بوده

به خودم میگم برای بار هزارم که اینا توی قرآن اومده آ

اگه ثروت بده اگه خلاف خداس چرا به سلیمان این همه داده؟

اصن حالا گیرم به سلیمانم همینجوری داد اگه بده چرا توی قرآن آورده و این قدر با جزییات داستانشو تعریف کرده؟

جز اینکه اگه بهشتو توی این دنیا تجربه کنی اون دنیام بهشت میشه؟

جز اینکه ثروتمند شدن و بودن معنوی ترین کار دنیاس؟

وقتی غول ثروتمندای دنیا کسی که تا ابد هیچ کسی نمیتونه به ثروتی که به سلیمان داده شده برسه وقتی گنده ی ثروتمندان دنیا توی تاریخ یه پیامبر بوده و داستان های این پیامبر توی قرآن با این آب و تاب اومده آیا این کافی نیست که ثروتمند شدن معنوی ترین کار دنیاس؟

توی قسمت دوم این آیه

زمانی که بلقیس این همه تجمل و این همه ثروت رو میبینه برمیگرده میگه خدایا من به خودم ستم کردم و با سلیمان تسلیم فرمانروای جهان هستم

یعنی ایمان میاره به خدا

با چی ایمان آورد

با دیدن ثروته یه آدم یکتا پرست مایه دار

ساده گفتم چون واقعیته

واقعا اگ سلیمان یه همچین قصری نداشت واقعا یه ملکه ای مثل بلقیس به این راحتی به خدا ایمان میاورد؟

پس ببین زمانی که ما هم ثروتمند بشیم

ناخودآگاه ما درست رفتار میکنیم صادقانه برخورد میکنیم

ما طبق همین قرآن دستمون شله راحت انفاق میکنیم(حتی اگه مثه من اصفهانی باشیدددد)

همه ی اینا باعث میشه که بقیه ببین و ما که کاری به بقیه نداریم ولی باعث میشه بقیه لذت ببرن از اینکه ما به چه جایگاهی رسیدیم و بر پایه اصول درست رسیدیم و نا خودآگاه باعث بشیم که بقیه هم باور کنن که ثروتمند میتونن بشن اونم از راه درست

این کار خیر نیس؟ اصن کار خیر بالاتر از این مگه داریم؟

مگه حضرت علی نگفته که از هر دری فقر بیاد از همون در ایمان خارج میشه

واقعا چی میتونه مثل ثروت برای مردم ایمان به خدا بیاره

هیچی فقط کار خوده ثروته فقط زور ثروته زور این پول خداس

خیلی وقتها اصن یادم میره که من این همه آیه توی قرآن آنالیز کردم وقتی از خودم میپرسم چرا ثروت معنویت کنار هم دیگه ان فوری چیزی توی ذهنم نمیاد

باید یکم فک کنم باید تمرکز کنم تا آیه ها بیاد بالا

اما سلیمان دیگه اصله جنسه

اصن جنس مال یه لحظه اشه

کافی هر موقع که میخایم برای خودمون منطقی کنیم که ثروتمند شدن معنوی ترین کار دنیاس یه لحظه فقط یه کلید به زبون بیارم

سلیمان!

اصن اسم این بشر که بیاد مگه اصن باور مذهبی میمونه واسه کسی که بگه ثروت بده

اصن مگه هر منطق چرتی که توش میگه ثروت بین تو خدا فاصله میندازه مگه با آوردن اسم سلیمان میشه اصن چیزی خلاف باور ثروتمند شدن معنوی ترین کار دنیاس به ذهن آدم برسه؟

نمیدونم اینی که میگم درسته یا نه

ولی حداقل علم الانم اینو تایید میکنه که

وقتی موسی رفت پیش فرعون

چیزی که فرعون به عنوان مثال نقض برای موسی میاره

میگه چرا گنجینه هایی از ثروت به موسی داده نشده اگه راست میگه که از طرف خداس؟

وقتی فک میکنم به اینکه چرا موسی مثلا اون زمان به ثروت و دارایی سلیمان نرسیده میرسم به اینکه خدایا توی اون زمان بهتر از موسی پیدا نکرده وگرنه اگه کسی بود که ایمان موسی را داشت و ثروتمند هم بود شاید شاید اون انتخاب میشد برای اینکه به جنگ با فرعون بره و شاید نفوذ کلامش هم بیشتر بود با توجه به نتیجه ای که داشت

نمیدونم این درست بود یا نه ولی فک میکنم واقعا این شکلی بوده داستان

خدایا ما رو به راه راست هدایت کن راه کسانی که بهشون نعمت دادی

خدایا منو از اون متقینی قرار بده که فاصله ای بین حرف و عملشون نیس و همه ی گفته هاشون عمل میکنند

دوستون دارم…

سوره نمل آیه چهل

سلام به همگی

امیدوارم عالی باشید

امشب هم در جهت عمل به ایده ام میخام یه آیه دیگه از قرآن رو آنالیز کنم

قبلش بازم یه تبریک میگم به آقای عطا روشن

و تبریک میگم به استاد به خاطر کلام شیرین و فصیحش

اونجایی که آقای عطا روشن گفت که فلانی بهم گفت اگه وام میگرفتم چی میشدو اینا

بعدش که توضیح داد خیلی حق مطلب درست ادا نشد و مثلا میشد برای حرفهای آقای عطاروشن یه ذهن منفی باف به راحتی مثال نقض پیدا کنه

ولی اونجایی که استاد در مورد وام نگرفتن استدلال کرد

وای که چهقدر این بشر توی این زمینه خوبه

اونقدر محکم برات استدلال میکنه که اگه یه نفر کاملا حالت مخالف باشه دیگه ذهنش نمیتونه حرفی بزنه

تبریک میگم به آقا عطا روشن و باید خدا رو شکر کنه

من از درکی که تا الان از قرآن بهش رسیدم

رسیدم به اینکه آدمها سه تا مرحله رو طی میکنن تا به ثروت برسن

اولش خدا آدمها رو به ضرا و باس میگیره

حالا باس کمتر ولی بیشتر به ضرا میگیره

ضرا همون ضرر های مختلف از ضرر مالی گرفته تا جسمی

بعدش مرحله ی ایمان آوردن یا نیاوردنه

توی این مرحله ی دوم معمولا همه تا یه حدی به نعمت میرسن

هم کافرا به نعمت میرسن و هم مومنا

توی مرحله ی دوم اگه خدا رو شکر کردی وارد مرحله سوم که مرحله رشد و پیشرفته میشی اگه قدرت رو دادی به خودش وارد این مرحله میشی

ولی مرحله سوم حفظ نعمت های قبلی و قرار گرفتن در مسیر رشد و پیشرفته

ولی متاسفانه اکثر مردم میگن که به پدر و مادر ماهم همین قضایا رسیده

میگن که این حال این دنیاس گهی پشت به زین گهی زین به پشت و اون چندرغاز نعمتی که بهشون رسیده را میگن از علمی که نزد خوده منه بهش رسیدم

این افراد توی این مرحله دیگه توی نطفه خفه میشن و به مرحله سوم نمیرسن فقط اونهایی وارد مرحله سوم که قسمت پیشرفته میرسن که خدا رو شکر کنن و بگن ما هرچی داریم از خداس

حتی به خودشون به چیزی که میدوننم قدرت ندن

توی این آیه که امشب آوردم سلیمان این قضیه رو به شکل خیلی واضحی میگه

اول اینو بگم که توی این آیه اصلا یه سری مباحثی مطرح میشه که فقط همین یه بار توی قرآن اومده تا جایی که من دیدم

مثل اینکه یه اون فرد تخت رو توی یه چشم به هم زدن برای سلیمان میاره

من اون قسمتها رو نمیفهمم

دلیلی نداره اصن برم سراغ اون قسمت ها چون اونجاها یه جورایی فرعیات حساب میشه

و امشب فقط میخام یه مفهوم کلی از این بگیرم

و اینم مثل همیشه میگم که اینا با علم الانم هست و قرار نیس الزاما درست باشه

قَالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ ۚ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قَالَ هَـٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْکُرُ أَمْ أَکْفُرُ ۖ وَمَنْ شَکَرَ فَإِنَّمَا یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ ‎﴿۴٠﴾‏

کسی که از “علم کتاب” بهره‌ای داشت گفت من پیش از آنکه چشمت را برهم زنی آن را به نزدت می‌آورم [پذیرفت و آورد] و چون [سلیمان‌] آن را در نزد خویش مستقر دید، گفت این از فضل پروردگار من است که می‌آزمایدم که آیا شکر می‌ورزم یا کفران، و هر کس شکرورزد جز این نیست که به سود خویش شکرورزیده است و هر کس کفران کند، پروردگارم بی‌نیاز و بخشنده است‌ (40(

اینجا داستان تخت بلغیسه

که سلیمان میگه کی میتونه تختش رو برام بیاره

اول یه نفر از جنها میگه بعدشم که میرسه به این آیه

ولی اون چیزی ک توی این آیه نظر منو جلب کرد

همین قسمت بود که سلیمان میگه این فضل خداس بر من که ببینه من شکر نعمتش رو به جای میارم یا نه

واقعا مفهوم عجیبی رو میرسونه

سلیمان با اون دبدبه و کبکبه

دیگه ته قدرتی که توی دنیا میتونسه وجود داشته باشه

هم قدرت هم ثروت هم عزت

دیگه ته تهش بوده

بعد میاد اینجوری میگه

و چه قدر حساسه و چه قدر قشنگ میفهمه که باید اینجا خدا رو شکر کنه وگرنه بیچاره میشه

وگرنه راه خدا رو کج میره از راه راست دور میشه

اینو به خودم میگم که از سلیمان یاد بگیرم اگه میخام سلیمان وار زندگی کنم که

به خاطر اون نعمت هایی که میاد سریعا شکر کنم

مثلا اگه مدتهاس منتظر مشتری هستم به محض اینکه شرایطش جور میشه سریعا خدا رو براش شکر کنم

امونش ندم حتی اگه پولی نیومده به حسابم

یادم نره که قارون کسی بوده که واقعا ثروتمند بوده و در عین حال کافرم بوده و بعدم عذاب بهش میرسه و میترکه

وقتی که میخاد از ثروتش حرف بزنه میگه اینا به خاطر این به من داده شده که من علم دارم اینها به خاطر دانشی که من دارم بهم داده شده و همینم باعث میشه که هلااک بشه

و از اون طرف سلیمان رو هم داریم که غول ثروته ولی حواسش هست توی تله نیوفته

بازم مثل همیشه اینو تکرار میکنم که

شیطان زمانی که از درگاه خدا داشت رونده میشد با نهایت عصبانیت و قیض گفت من کاری میکنم که اکثر بندگانت ناشکر باشن

اینقدر این شکر گذاری مهمه

چون یه نفر وقتی شکر گذار باشه یعنی همه چی رو از خدا میدونه

وقتی شکر گذار باشه حتی انرژی راه رفتنشم از خدا میدونه و این راهی که راه راسته

وقتی یه نفر مثل استاد خودمون یا آقای عطا روشن تونستن نتایج پایدار بگیرن یعنی این مرحله دوم رو رد کردن و به سلامت به مرحله سوم رسیدن

بارهای توی صحبتهای آقای عطاروشن این نکته بیان شد که برای اون صد و بیست نفر اول شکر گذاری کرد یه جورایی

مشخص این هزاران بار توی ذهن خودش تکرار شده که الان اینجوری داره میگه و این نشون میده که توی این تله ها نیوفتاده اونجایی که باید لب به شکر گذاری باز میکرده این کارو انجام داده و خوبم انجام داده

خدایا ما رو به راه راست هدایت کن راه کسانی که بهشون نعمت دادی

خدایا منو از اون متقینی قرار بده که فاصله ای بین حرف و عملشون نیس

دوستون دارم