همین لحظه بهترین زمان برای شروع است - صفحه 14

سلام دوستان عزیزم

سلام استادِجان و سلام مریم شایسته دوست داشتنی …

میگم چه خوبه هر روز یه قسمت سایت نظر میذاریم ??

من به قانون تکامل ایمان پیدا کردم از وقتی که یادم میاد عضو سایت شدم جسته و گریخته یکی دوتا فایل دانلود میکردم گاهی چندتا نظر میخوندم و فکر میکردم همین که گاهی فکر ای مثبت کنم کافیه…تا اینکه تونستم با پول عیدی ام دوره راهنمای عملی رو بگیرم و تقریبا من سال ۹۶ یه جورایی عضویتم جدی تر شد و چندتا قسمت از دوره قانون آفرینش هم گرفتم و پارسال من واقعا خودم حس کردم که چقدر دارم عوض میشم البته در بطن قضیه ک باشی زیاد متوجه تغییر نمی شی ولی همین که یه پلی بَک به گذشته میزدم می گفتم واااای من چه فکرها و باورهایی داشتم …اینا همش در مرحله شناخت بود، تازه کشف کرده بودم که قبلا اشتباه میکردم و الان فهمیدم که باید یه سری باورهای جدید در خودم بسازم ، بنظرم همین خودش کلی وقت و انرژی میخواد پذیرش اشتباه! تصمیم به تغییر! قدم اول …

امسال هم دوباره با پول عیدی ام دوره عشق و مودت رو گرفتم و دارم با آموزش های استاد پیش میرم ، خودم میفهمم چقدر از درون بزرگ شدم، چقدر خوشحالم از مسیری که دارم میرم، چقدر لذت بخشه برام این راه ، ناشکری میشه اگه بگم چون اتفاقات خارق العاده برام نیفتاده پس نتیجه ای هم نگرفتم، چون من هنوز باورهامو تغییر ندادم ولی خب خودم میفهمم که دارم تکامل ام رو طی میکنم.

مثلا با دوره راهنمای عملی تصمیم گرفتم برم سراغ آموزش نقاشی از همون موقع شروع کردم و الان چندتا تابلو رنگ روغن دارم ک روی دیوار خونه مون ک خودم کشیدم?? و همچنان دارم ادامه میدم …وقتی تازه شروع کرده بودم خیلی عجله داشتم که زود یاد بگیرم و همش هم نگران بودم و ترس داشتم اگه یه قسمت رو خوب نمی کشیدم کلی غصه میخوردم که چرا نشد پس ، نکنه من استعداد ندارم ، نکنه بد بشه ، نکنه استادم بگه این شاگرد خنگ چیه ، نکنه ..، نکنه…، وقتی برمی گشتم از کلاس دقیقا یادمه تو تاکسی ک می نشستم اینقدر با خودم کلنجار میرفتم ک متوجه نمیشدم کی می رسیدم خونه ، از اون طرف هم داشتم فایل های استاد رو گوش میدادم که نباید حالم بد بشه ، یه جورایی در درونم یه جنگی بود ، میرفتم سر کلاس گاهی جرات نمیکردم اصلا رنگ بذارم رو بوم همش منتظر بودم استادم بیاد بگه چیکار کنم چیکار نکنم ، ولی خب بالاخره که چی ؟! یه چند باری که می نشستم یه ساعت تمام با ظرافت یه قسمت کوچیک رو کار میکردم استادم می اومد به راحتی با یه قلموی بزرگ کل قسمتی رو ک کشیده بودم کامل رنگ میاورد روش و میگفت این چیه کشیدی ?! دیگه کم کم داشت ترس ام از بین میرفت ، گفتم اشکال نداره اگه خراب هم بشه دوباره میشه درستش کرد ، استادم میگفت باید خرابش کنی ، ترس ات بریزه ، می گفتم استاد چرا مثل نقاشی شما نمیشه ! میگفت دختر خوب من سی ساله دارم نقاشی میکشم تو میخوای از همین اول مثل من بشه نقاشی ات?

اینجوری مرحله مرحله پیش رفتم هم اعتماد ب نفسم بیشتر شد ، هم تونستم بهتر بکشم ، هم دیگه الان ک میرم سر کلاس اونقدر غرق کار میشم گاهی یادم میره به استاد بگم بیاد بعضی قسمت ها رو بهم بگه چیکار کنم خودم میزنم رنگ ها رو دیگه آخرش درست میشه ?

میدونین دوستان عزیزم کار نشد نداره اصلا وقتی شروع میکنی و دوره تکامل رو طی میکنی حتما میشه ، فقط اولش این نجواهای شیطان گاهی آدم رو دیوونه میکنه بس که میگه نمیشه ، دیدی نشد! دیدی نتونستی!

دیگه باید قوی بود این نجواها رو نادیده گرفت و پیش رفت ، واسه همینه که استاد میگن کار فکری خیلی بیشتر لازمه تا کار جسمی، چون وقتی ذهن تو کنترل کنی و ذهن دستور بده جسم مجبوره به اطاعت…