«ظلم به خود» از دیدگاه قرآن

به نام خدای مهربان

سلام به همه دوستان عزیزم.

خب، دعای خیر من به خودم برمیگرده و اگر من خوشبختی کسی رو بخوام سعادت کسی رو بخوام سلامتی کسی رو بخوام ثروت کسی رو بخوام به خودم بر میگرده. و این به این معنا نیست که اگر من دعا می‌کنم می‌خوام به اونها برنگرده به خودم برگرده، این قانونی هست که در جهان هستی تعریف شده که اگر من برای کسی خوبش رو بخوام ثروت براش بخوام خوشبختی براش بخوام سعادت براش بخوام ره‌گشایی در زندگیش براش بخوام به خودم بر‌میگرده، پس چه خوبه واقعا و دلی بخوام، و در مورد استعفار هم خیلی برام جالب بود که خداوند در قران به پیامبر گفته بود که خودت استغفار کن برای خودت. و این خیلی جالبه و نشون میده قانونمندی رو. و نکته جالب‌تر اینکه اگر کسی در مدار درستی باشه چه من براش دعا کنم چه دعا نکنم اون به مسیر خیر و خوبی میره و اگر در مسیر اشتباه باشه من براش دعا بکنم هم روی زندگیش تاثیری نداره. و اگر تو مسیر درست هم باشه منم دعا کنم بازم نتیجه خوبی میگیره.

نکته جالب دیگه در مورد حق الناس بود که تو این دنیا نمیشه حق کسی رو خورد. حق کسی رو بخوری به خودت ظلم کردی.. کسی که تو مسیر درست باشه بخوای حقش رو هم بگیری در نهایت داری به خودت ظلم می‌کنی.. اینجوری نیست که کسی که تو مسیر درست باشه رو بتونی حقش رو بخوری.. هر کسی هرچقدر هم بخواهد به ما ضربه بزنه بخواهد حق ما رو بخوره یا … در نهایت به خودش ضربه زده و من اگر در مسیر درست باشم خداوند راهی رو برای من پیدا می‌کنه.

نکته جالب دیگه آیه بود که فرشتگان به مستضعفین می‌گفتن که اگر تو این دنیا به شما ضربه ای زدن و تو سرتون میزدن مگر زمین خداوند پهناور نبود که مهاجرت کنید؟ مگر به خداوند ایمان نداشتید؟ حالا که به اون ایمان نداشتید بدونید که در اخرت اوضاع از اینم بدتر خواهد بود.

و نکته جالب دیگه‌ی این فایل در مورد ابراهیم بود که وقتی فهمید پدرش در مسیر نادرستی هست حتی وارد مدارشم نشد چه برسه به اینکه بخواهد درستش کنه

و نکته جالب دیگه هم این بود که من با احساس گناهم با نگرانیم با احساس بدم به خودم ظلم می کنم کسی نمی‌تونه به من ظلم کنه بنابراین بایستی تمرین کنم که احساس خودم رو خوب کنم مثل همون موضوع و سوالی که در جلسه قبلی گفته شد که به این موضوع از چه زاویه‌ای نگاه کنم که احساسم بهتر بشه؟

مثلا در مورد احساس قربانی شدن و مورد ظلم واقع شدن.. من خیلی این نگاه رو دارم که فلانی حقم رو خورد فلانی بهم ظلم کرد اون زندگی من رو به هم زد .. اون بیچارم کرد.. اون اومد این کارها رو باهام کرد.. اون از من سوءاستفاده کرد.. اون سرم کلاه گذاشت.. اون فریبم داد.. فلانی اومد یک سری اتفاقات بد رو وارد زندگیم کرد.. من چقدر ضعیف و بدبختم که فلان اومده و زده زندگی من رو خراب کرده؟ و مرتب احساس قربانی شدن و مورد ظلم واقع شدن دارم در ناخوداگاهم که خدایا چرا من رو در این شرایط گذاشتی و چرا این اتفاقات بد رو وارد زندگی من کردی.. چرا من رو با این افراد با این انسان‌ها هم مدار کردی و .. خب این نگاه چه کمکی به من می تونه بکنه؟ هیچی. وقتی قانون این هست که من اتفاقاتم رو با احساسم دارم بوجود میارم و اینجور تفکر داره به من احساس بدی میده پس من باید بیام و فکرم رو درست کنم.. بیام از این دیدگاه نگاه کنم که آقا مگه کسی می‌تونه حق من رو بخوره؟ مگه کسی می‌تونه من رو اذیت بکنه؟ مگه کسی می تونه به من ظلم کنه؟ از کجا معلوم این اتفاقات ظلم بوده؟ این اتفاقات پیشرفتی رو برای من رقم می‌زنه که افراد در خوابشون هم نمیبینن. این شرایطی که بوجود اومده نعمت‌هایی رو وارد زندگی من میکنه که بی نظیره. مثل همون بنده خدایی که بوکسور بود و شکست خورد گفت این شکست باعث میشه من در زمانی که چشمام بسته هست به خاطر مشت‌هایی که خوردم قوی تر عمل کنم.. یعنی اون شکسته هم براش نعمت شده. حالا دو روز دنیا اگر یک کسی اومد یک کاری هم با ما کرد.. اولا که به خودش ستم کرده.. دوما باعث پیشرفت من شده و به من خدمت کرده رایگان.. سوما من از خدام مگه خدا ضربه پذیره؟ حالا این اتفاقات بد هم افتاد.. این ضعف‌ها هم در من بود که نتونستم خوب قدم بردارم.. من از خدام مگه کسی می‌تونه به خدا ضربه بزنه؟ چهارمم حالا از ما سؤاستفاده هم بکنن.. اگر من دیدگاهم رو بزرگ کنم و بیگ پیکچر رو ببینم.. کی قدرت و توانایی این رو داره در این بازه زمانی بی انتهایی که من دارم زندگیم رو تحت تاثیر قرار بده و نابود کنه؟ هیچ کس. واقعا هیچ کس. بابا من از خدام.. من ضربه ناپذیرم.. اون قدرتی که داره میلیارد‌ها میلیارد کهکشان رو میگردونه و اتفاقات زندگی من رو دست فرکانس‌های خودم گذاشته و در قران بارها و بارها و بارها گفته تمام زندگیتون دست خودتونه و هر انچه در زندگیتون هست بما کسبت ایدهم بما کانو یعملون و بما قدمت ایدهم هست.. پس من کافیه نگاهم رو درست کنم و به احساس خوبی برسم اون وقت همه چیز به نفع من تموم میشه. و هیچ کسی نمی‌تونه در زندگی من تاثیری بگذاره.. و خداوند رب من هست.. خداوند توانایی کاملی درخلق زندگی دلخواهم رو به من داده. این فایل خیلی به من کمک کرد که به این نگاه برسم که هیچ کسی نمی‌تونه زندگی من رو خراب کنه .. و بهم ظلم کنه و بخواهد من رو اذیت کنه یا حقم رو بخوره یا هر چیزی شبیه به این.. و هر هم که چنین قصدی رو بکنه به خودش ضربه زده و خودش رو نابود کرده و در نهایت به پیشرفت من کمک کرده. چند بارش ده تو زندگیمون خواستن بهمون ضربه بزنن خواستن اذتیتمون بکنن باعث شده به پیشرفت بیشتر برسیم؟ یادم هست در دوران اولی که گیم سرور کار می‌کردم یک سری افراد به هر شکلی سعی کردن که سرویس‌های من رو تخریب کنن و کارهای مختلفی انجام میدادن چون به نتایج من حسادت میورزیدن چون دوست نداشتن یک فرد دیگه هم در این حوزه کار بکنه و مسائل روانی ای رو داشتن.. بعد من نیتم از هومن اول خیر بود.. من میخواستم کی اتفاقات خوب ایجاد کنم.. میخواستم کلی امکانات رو داشته باشم.. اهپداف بلندی داشتم میخواستم بهترین باشم.. میخواستم اتفاقات بزرگی رو بوجود بیارم.. میخواستم امکانات عالی ای روبوجود بیارم و با اون افراد مشکلی هم نداشتم اما وقتی فهمیدم اونها مشکل دارن، من تنها کاری که کردم این بود که با قدرت بیشتر ادامه دادم و تمرکزم رو بیشتر روی بهبود خودم گذاشتم و در نهایت هر ضربه ای که به من میزدن باعث میشد که من بیشتر پیشرفت کنم و در نهایت هم من به تمام خواسته‌هام رسیدم. روز‌هایی میشد که سرورهام قطع میشد چون اونها حمله کرده بودن اما دفعه بعدی در کار نبود من جوری قویشون می‌کردم که کاری نمی‌تونستن انجام بدن.. توکلم به خدا بود ایده ها و دستان خدا میومدن و من از پس این مسائل بر می‌اومدم.. در نهایت هم من شدم رتبه ۱ ایران تو حوزه خودم. به نظرم انگیزه من رو برای موفق شدن بیشتر کردن اون افراد یعنی اینطوری نیست که کسی بخواهد به کسی ضربه بزنه و بتونه. هیچ کسی نمیتونه به هیچ شکلی تو زندگی ما تاثیری بگذاره و در نهایت به من خدمت کرده.. و الان این نجوا رو دارم که تو یک روزی اون کار رو متوقف کردی موقع‌ای که ۱ بودی.. پس کنترل ذهن در زمانی که بالا هستی و بی انگیزه میشی سخته.. ولی ما افراد موفق زیادی مثل جف بزوس ایلان ماسک و بیل گیس رو داریم که با اینکه پیشرفت های کوانتومی و بزرگ کردن هنوزم با انگیه دارن ادامه میدن.. چو کارشون عشقشون هست.. چونکه نیت های خوب دارن.. چونکه دوست دارن همیشه پیشرفت کنن و حرکت میکنن و خود استاد هم یک نمونه عالی ای هست از فردی که با اینکه زندگیش در تمام جنبه ها عالیه ولی هنوزم داره پیشرفت می‌کنه پس میشه انگیزه رو حفظ کرد و راهش رو پیدا می‌کنم و بهش عمل می‌کنم.. خدایا شکرت که زندگیم رو در دستان خودم قرار دادی و هدایتم کردی. عاشقتونم امیدوارم این کامنت به شما هم کمک کرده باشه.

سلام به هم فرکانسی‌های فوق العاده ام دوستان پر انرژی و پاک خداوند که در حال بهبود زندگیشان در تمام جوانب زندگی هستند

نکاتی که از این جلسه آموزشی بی نظیر دریافت کردم:

نکته اول: هر دعای خیری که میکنیم به خودمون بر میگرده، این یک قانونه که اگر من برای دوستانم آرزوی سعادت و خوشبختی و سلامتی بکنم به خودم برمیگرده. اگر برای کسی خوبی میخواید به خوتون برمیگرده. اگر برای زن و شوهری خوشبختی میخواهید به خودتون برمیگرده. اگر برای کسی سلامتی میخواهید خودتون سلامت میشوید ممکنه اون بیمار سالم نشه و زن و شوهر خوشبخت نشن اما مطمئنا دعای خیر شما به خودتون برمیگرده

نکته دوم: اگر کسی در مدار درست باشه نیازی نداره که من براش دعا کنم. به هر ترتیب اون خیر و خوشبختی و اتفاقات عالی براش بوجود میاد

نکته سوم: سیستم پاسخ میدهد به افکار و رفتار شما. اونی که مسخره میکنه سیستم مانند یک آینه جواب اون فرکانس رو بهش میده و مسخره اش میکنه. نه اینکه سیستم یک آدمیه که از سر ویژگی های انسانی کسی رو مسخره کنه. سیستم بازتاب خود اون فرد رو بهش میده

نکته چهارم: اینطور نیست که انسان‌ها اشتباه کنن و نخوان اصلاح کنن و پیامبر بیاد براشون استغفار کنه به تنهایی و سیستم اعمال اونها رو درنظر نگیره و پارتی بازی کنه. حتی برای خود پیامبرها هم خدا میگه استغفار کنید چون سیستم بر اساس قوانین کار میکنه و پارتی بازی نمیکنه. خود اون افراد استغفار باید کنند تا سیستم مطابق با قوانین بهشون پاسخ صحیح و خواسته ای رو بده. سیستم براش فرقی نمیکنه پیامبر خدا هست یا یک انسان معمولی در هر صورت طبق قوانینش عمل میکنه اگر استغفار کنی سیستم پاسخ میده اگر نکنی سیستم پاسخ نمیده

یک نکته فوق مهم رو میخوام این وسط بگم و برای همین فایل به نظرم کافی هست که کلی در موردش صحبت کنم، که سوء تفاهمی بود که خودم داشتم و موقع نوشتن این متن داره اصلاح میشه و یکی از دلایلی که اعتقاد دارم کامنت نوشتن باعث تحول زندگیم شده همین الهاماتی هست که بهم داده میشه و اون ها رو به اشتراک میگذارم چرا که اول از همه زندگی خودم رو فوق العاده زیبا میکنه و من رو در مسیر قانون هدایت میکنه و دوم خوشبختی و خیر و نیکی رو به جهان و دوستانم اشاعه میکنه و باعث شکوفایی جهان میشه:

بعضی موقع ها ممکنه ما از اون ور بوم بیفتیم و بگیم خب سیستم بر اساس قوانین پاسخ میده پس من باید فقط خود استغفار کنم و پیامبر و امام و افراد آگاه (و شاید حتی ناآگاه اما با کلامی که دقیقا میخواد پاسخ ما رو میخواد بده) که برای کمک و هدایت ما باتوجه به باورهای ما اومدن رو کلا ولشون کنیم (که دستان خدا برای هدایت هستن) چرا؟ چون پیامبرم نمیتونه کاری بکنه، سیستمه دیگه. خود فرد باید بره یک کاری انجام بده. خود فرد باید استغفار کنه. بعد خود فرد میره این کار رو انجام بده اما خب یا تازه کاره یا تنوع باوری داره و درست بلد نیست ولی چون عمل میکنه، خداوندی که برای همه کافی ایست، ایده ها، کتابها، افراد رو سر راهش میفرسته که کمک بهش بکنن که درست و عمیق استغفار کنه. بعد اون فرد دستان خدا رو رد میکنه و میگه نه پیامبر و امام و دستان خدا نمیتونن کاری بکنن من باید خودم استغفار کنم. و یک جورایی فرد خودش رو منزوی میکنه. یعنی میخوام بگم خود من شخصا ناآگاهانه خودم رو منزوی میکردم و خودم به تنهایی میگفتم باید عمل کنم. یعنی اگر خداوند دستی رو میفرستاد که بواسطه ی اون عمیقا باوری در من ساخته بشه رو رد میکردم میگفتم نه فقط خودم. در صورتی که همون باورهای توحیدی ای که روشون کار میکنم، این دستان رو برای من آوردن اما من ردشون میکردم. و یا من فقط دستان کتابیش و صوتیش رو اجازه ورود میدادم مثل استاد اما دستانی در قالب دوست، در قالب یک گروه تلگرامی، در قالب یک پست، در قالب یک لایو با یک دوست، در قالب یک چت، در قالب یک آخوند، در قالب یک کشیش، در قالب حتی پدر و مادر و .. رو اجازه ورود نمیدادم میگفتم نه آقا فقط خودم و خدای خودم. اونها نمیتونن کاری بکنن. مثلا در حوزه استغفار من میگفتم باید خودم انجام بدم و خودمم انجام میدادم اما اون تاثیرگذاری عمیق رو حس نمیکردم. یعنی استغفار من کلی خیر و برکت رو وارد زندگیم میکرد و بی پاسخ نبود اما اون تاثیر عمیق رو نداشت و من سوالم این بود که چرا اونقدری که میخوام درونی نیست؟ چرا بیشتر درونی نشده؟ چی کار کنم بیشتر حسش کنم؟ چه ترمزی این وسط هست. و فهمیدم من یکجورایی خودم رو مدت هاست که در مسیر «اجرای قانون» «منزوی کردم» با اینکه دستان خداوند اومدن که در این مسیر با انرژی دادن به هم دیگه قدرتمندانه تر حرکت کنیم و سریعتر رشد کنیم. و این یک شاه ترمز هست که اجازه نمیده اون باورهای درونی تر ایجاد بشه. خود پیامبر اسلام و تمامی افراد موفق مثل خود استاد عباس منش هم با توکل فقط به خداوند و از طریق دستان خداوند که در قالب تیم بهش داده شده حرکت کرده و به اینجا رسیده. چرا من من دستان خداوند رو محدود کردم به یک سری پیش فرض های ذهنیم و بقیه دستان خداوند رو که او وارد زندگیم میکنه رو نمیبینیم و رد میکنم؟ خود استاد هم در سرتاسر دنیا با افراد هم فرکانس میشه و خداوند دستانی رو به زندگیش میاره که بهش کمک کنه حالا در موضوع یک باور یا هر چیز دیگه ای در زندگیش. چرا من خودم رو از دستان خداوند که او وارد زندگیم میکنه در خیلی از زمینه ها محروم کردم؟ چرا دستان خداوند رو فقط در قالب یک سخنران یک کتاب موفقیت یک «شما بگویید» میبینم؟ مثلا در حوزه استغفار و جملات تاکیدی و .. خود استاد بارها گفت من ۲۰ دقیقه آخر کلاس های تندخوانیم میومد روی باورها و مباحث موفقیت کار میکردم و یک سری جملات تاکیدی خیلی خوب داشتم که اون اواخر میخوندم و خیلی تاثیرگذار بود و اکثرا به خاطر اون چند دقیقه آخر میومدن. خب این خودش یک استغفاره! و استاد به عنوان دستی از دستان خداوند اومده شرایطی رو ایجاد کرده و افراد میرن استفاده میکنن. نه اینکه اگر استاد نباشه دیگه تمام راهی نیست یا دیگه قوانین سیستم جمع میشه و فقط باید استاد باشه و اگر نباشه راهی نداریم نه، از اینور بومم نیفتیم. وقتی تو میخوای به قانون عمل کنی و میخوای زندگیت رو زیبا کنی یا کتابش فراهم میشه یا دعاش فراهم میشه یا یک مجلسی دعوت میشی یا به یک گروهی هدایت میشی یا صوتی دستت میاد یا ایده ای به ذهنت میرسه.. یا اصلا کلماتی بهت الهام میشه که بگی و عمل کنی و نتیجه اش رو بگیری. ولی اینطورم نیست که با همه دستان خداوند که برامون فرستادن دشمن بشیم و یا نادیده بگیریم و بگیم فقط خدا. خود استاد هم از اسرائیلی ها یادگرفته از مسلمون ها یاد گرفته از پسرش یاد گرفته از مریم خانم یادگرفته چرا؟ چون نگاهش به آدمها اصلا در قوم و قبیله و مذهب و اعتقاداتشون و حتی روابط خانوادگیش نیست. نگاهش به درخواستش از خداوند و چیزهایی که بهشون فکر میکرده و قوانین جهان و دستانی که خداوند برای هدایتش فرستاده هست که شاید اصلا اون افراد ندونن که دارن ایشون رو در راستای خواسته هاش هدایت میکنن و خود استاد میدونه و خدای خودش. خداوند از طریق اونها داره بهش آموزش میده. خداوند از طریق بی نهایت افراد داره هدایتش میکنه و نیومده دست ها رو بزنه کنار بگه نه فقط خودم. اگر اینطوری رفتار میکرد استاد، الان چیزی به نام خانواده صمیمی عباس منش وجود داشت؟ اصلا کلمه خانواده همینه. همه ی ما دستان خداوندیم که اومدیم به رشد هم دیگه کمک کنیم. ما اومدیم روی باورهای خودمون کار کنیم تا زندگیمون رو زیبا کنیم و با اشاعه خوشبختی در این سایت و در زندگیمون اول به خودمون کمک میکنیم و بعد به هزاران هزار نفر دیگه که در مسیر رشد هستن و چه کاری الهی تر از این؟ چه کاری بهتر از این؟ چه کاری اثر بخش تر از این برای رشد خودت و دیگران؟ به همین دلیلم هست استاد عباس منش میگه کامنت بگذارید که این سینرژی و تاثیرگذاری به صورت عمیق تری ایجاد بشه. اما خیلی از ماها میگیم نه فقط خودم و نعمتهایی که خداوند بهمون میده رو ناآگاهانه به اسم توحیدی بودن رد میکنیم که در واقع اون باورهای توحیدی این نعمت ها رو برامون آورده که ازش استفاده کنیم و در عین حال که استفاده میکنیم «حسابی هم نکنیم» و دست خداوند رو برای هدایت ها و قدم های بعدی باز کنیم. من فکر میکنم پیامبر و امامان و یا هر فرد آگاه به قوانین الهی دیگه بدون در نظر گرفتن دین و مذهب و هر فاکتور دیگه ای که نتایج خوبی هم داره در موضوع باورها خیلی میتونه به آدم کمک کنن درصورتی که دستان خداوند دیده بشن و در صورتی که حس کنی که خداوند اونها رو به سمت ما هدایت کرده و نشانه ها رو درک کنی و حس کنی که این شرایط رو خدا فراهم کرده که الان درخواست کنی با اون فرد در مورد مسئله ات صحبت کنی یا کمک بگیری و … درسته که خود فرد باید اصلاح کنه، درسته خود فرد باید استغفار کنه، اما شاید دستانی از سمت خداوند برای تو فراهم بشن که تاثیرگذار تر بهتر و باورهای خوب تری در تو ایجاد کنن در مسیر عملکردی که میخوای داشته باشی که از نعمتشون بهرمند شد اما روی خدای اونها حساب کن. روی خدای خودت حساب کن. در داستانی شنیدم که در موضوع استغفار یکی اومده بود پیش امام علی ازش درخواست کرده بود که من مشکل مالی دارم و حضرت علی بهش گفته بود چرا استغفار نمیکنی و یک دعا که همش صحبت با خدا هست بهش میده میگه این رو بخون و اگر تاثیر ازش گرفتی و اشکت درومد نشون میده باورش کردی و فرد پس از مدت ها میاد پیش امام علی میگه رزق و روزی ام فراوان شده خوشبختی وارد زندگیم شده از وقتی اون دعا رو باور کردم و خوندم.. به قول یکی از دوستان عزیزم اگر این هدایت نیست پس چیست؟! چرا ما مرز مشخص کردیم در مورد هدایت خدا؟ چرا قوانین سیستم رو به درستی درک نمیکنیم؟ اینکه استاد عباس منش میگه بیایید جهان رو از زاویه بالا ببینیم، خودمون رو به یک منطقه یک نوع تفکر محدود نکنیم تعصب نداشته باشیم اینجاها مشخص میشه. مثلا در همین مثالی که گفتم حضرت علی به عنوان دستانی از خداوند به شدت به این فرد یاری رسوند تا استغفار کنه و زندگیش عالی بشه و سیستم طبق قانون پاسخ داده. هر روز به سمت زیبایی ها و اتفاقات بهتر هدایت شوید.

سلام نرگس عزیز، از شما سپاسگزار هستم که این گفتگو بی نظیر رو نوشتی، خدلوند یک سیستمه که به ورودی تو پاسخ میدهد و تمام. ورودی خوب = خروجی خوب. به ندای خداوند گوش کنیم و اون رو مذلک و سرپرست خودمون بدونیم. به خاطر درک و تعهدت بهت تبریک میگم. دعا میکنم که بهترین اتفاقات و معجزات خداوند رو در زندگیت به صورت پایدار تجربه کنی.

سلام میلاد عزیزم، بهت تبریک میگم که انقدر خوب باور کردی و شخصیتت رو تغییر دادی. تحسینت میکنم که تونستی چند بار این سفرنامه رو انجام بدی و مرور کنی و جلو بری و باور کنی. چقدر شما بی نظیر هستی و متعهد و توانا در کنترل ذهن که تونستی این کار رو انجامش بدی. امیدوارم نتایج عالی در زندگیت روز به روز بیشتر بشه و توانایی کنترل ذهنت روز به روز بیشتر بشه و امیدوارم محصولات دلخواهت رو هم تجربه کنی. عاشقتم.