سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 2

سلام بر خانواده ی بی نظیر جهان

و سلامی ویژه خدمت استاد مهربان و پرچم دار غافله ی پیشرفت

از خدای عزیزم بسیار سپاسگزارم که باز هم فرصتی شد تا متنی رو برای آرامش جان شما آماده کنم

یا عالم غیب و شهاده بر من آگاهی عطا بفرما که بتوانم کلامی ارزشمند و رسا بر جان دل میهمانان ولای تو بنشانم

_________تمرکز بر نکات مثبت________

از چه بگویم که کلام بتواند آن را توصیف کند ای بی انتها … تو خود همه زیبایی هستی …

بر خود می اندیشم تا چون تویی را در خود بیابم که تجمع همه ی زیبایی هاست…

خدای عاشقانه ها ، چطور طلوع و غروب آفتاب را نظاره کنم اما مشتاق و دلتنگ مهرت نباشم ، با هر طلوع لبخند میزنی ای انسان هنوز به شگفتی هایت در جهان ایمان دارم…. بتاب نور الهی را

خدای مهربانی ها ، به هر منظره و مکان زیبا میرسم ، نمیتوانم هنر نقاش جهان را در آن نبینم ، چقدر زیبا و بی نظیر طرح میزنی و من با دوربین کوچکم چطور بتوانم این همه زیبایی را برای لحظه ای کوچک پیش خود نگاه دارم.

خدای خوبی ها ، چطور روز تولد عزیزانم را در ذهن به یاد داشته باشم اما حرف از جدایش دلها بزنم … ما جملگی عشق تو در دل داریم

خدای عزیزم ، چطور سکوت نکنم وقتی در گوشم نجوا میکنی … انسان ، نماینده ی من …. زیبای من .. جمع ارزش ها بر روی زمین چگونه به زانو نیفتم وقتی عاشقانه نجوا میکنی “دوستت دارم بنده ی من ”

خدای زیبایی ها ، چطور به تو دل نبندم وقتی بچه ای آغوش مرا برای همدلی اش انتخاب میکند و وقتی کودکی برای اولین بار دست پدر را میفشارد و برای اولین بار صورت بر صورت مادرش میگذارد

خدای بی نهایت ، چطور کوچکترین موفقیت هایم را جشن نگیرم در حالی که تو به من و عشق من امید داری و بی وقفه مرا در دستان پر مهرت محافظت میکنی

خدای مهر ، چطور آموزه های را به دیگران نگویم در حالی که در تمام بدنها از روح خودت دمیدی مگر تک تک ذرات طبیت ذات تو نیستند؟

خدای کیهان ، چطور خودم را خالق صدا نزنم در حالی که هر سال درختی میکارم و با دستانم آرایشش میکنم و آب میدهم ، من دست خلاقیت و نبوغ تو روی زمینم

خدای یکتا ، چطور فراوانیت را چموشانه از یاد ببرم در حالی که هر روز دوستانی میابم بهتر از برگ درخت ودوستان قدیمی که حالا عاشق همدلی هستن .. چطور درک کنم چقدر عظیمی وقتی دریا ها و درختان و تمام کاینات نمیتوانند سر انگشت ریز حسابت را بشمارند!!!

خدای زمان ، چطور اشتباهاتم را در آغوش نگیرم در حالی که با جمع تضاد ها به خاسته ام میرسم

خدای محبت ، چطور عاشق خودم نباشم ، چطور جلوی آینه لپ خودم را نکشم و چطور با خود م نخندم وقتی تو به من افتخار میکنی وقتی نجوا میکنی “فتبارک الله احسن الخالقین”

خدای شادی ، چطور به رقص و شادی رو نیاورم وقتی چون تویی هست که هواسش به همه ی بهانه هایم است

خدای مونس ، چطور بخواهم کسی را تنبیه کنم و به کسی اسیب برسانم در حالی که به جهانت قلبی دادی به وسعت قلب تپنده وجودم که دوریت را ضربان میزند…

خدای امید ، چطور در پیشرفت نا امید باشم در حالی که با تولد هر فرزند ثابت میکنی که هنوز عاشق تکاملی و هنوز از آفرینش نا امید نشده ای

خدای رحمان ، چطور از هر ذره به تو نرسم و سپاس نگویم در حالی که 31 بار در سوره الرحمن به من عاشقانه گفتی

” فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ …. پس کدام یک از نعمت هاى پروردگارتان را منکرید؟ ”

خدای قدرت بخش ، چطور به دیگران بگویم خسته و افسرده و بی حالند در حالی که هر روز آرام تر ، ثروت مند تر و بخشنده تر میشویم ، ای جوهر ه ی هستی چقدر پویایی!!!!

خدای نرمی و لطافت ، چطور سختی و رنج و عذاب را باور کنم در حالی که از تو قول گرفتم

” وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی و کارم را براى من آسان ساز ???? طه”

خدای تدبیر ، چطور روی تو حساب باز نکنم !!! در حالی که با فایل “فقط روی خدا حساب باز کن ” بارها شرمندگی کشیدم چون فکر میکردم کسی غیر از تو میتواند مرا کمک کند

خدای عدالت ، چطور نسبت به رشد جهان بی تفاوت باشم در صورتی که فهمیدم انسانیت یعنی نسبت به حقوق خودم و دیگران احساس مسئولیت کنم و زیباتر از آن فهمیدم که میزان “انسانیت” هرکس…، به همت و خدمت او… برای رفع یا کاهش غم ها و مشکلات دیگران بستگی دارد

خدای حکمت و معرفت میخواهم طوری زندگی کنم کهکه روی سنگ قبرم بنویسند: شخصی که از هیچ چیز در ز‌ندگیش پشیمان نبود

میخواهم در هر جمع که سخنرانی کردم تشویق ها بالا بگیرد و بگویند که تو نشان خوب خدایی

میخواهم وقتی خدمتی را عرضه میکنم با لبخند حرفم را تایید کنی و باز بگویی فتبارک الله احسن الخالقین.

وقتی این همه زیبایی هست چرا به غیر از تو پناه ببرم ؟؟؟ چرا درگیر جنگ و عذاب و دلخوری و طمع و عطش و حسد و کینه و غفلت باشم؟؟؟

خوشا به حالم “”چون تویی را دارم که همه چیزم را میداند “.پس میخوانمت تا اجابتم کنی زیرا به راستی جلال و شکوه آفرینشت منم …

منم انسان … منم انسان …. منم انسان “ادعونی ، استجب لکم…”

سپاس از ابراز لطف و همراهی بی نظیرتون

لبخند مهربون خدا سایه سار تک تک لحظاتتون

درود بر علی جوان ارجمند و مهربان

چقدر زیباست ، نوازش نجوای پاک الهی بر گوش جان بندگان نابش و چقدر افتخار آفرین و الهام بخش و تسلی بخش است ، وقتی جان به لب میرسد و تاب توصیف نمی ماند.

درود بر کلام رسا و شیوای شما که جز عطوفت چیزی در توصیفش نمی گنجد…

به بندگان مخلص خدا سلامی دوباره میدهیم ….. سلام بر روان پاک شما

لبخند مهربان خدا سایه سار تک تک لحظات شما