گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
روز 37 از سفرنامه
به نام خدای مهربان و خدای زیبایی
دارم فک‌میکنم که چقدر من تونستم بعد 37 روز مثل استاد فکر کنم
و خداروشکر خیل تونستم در هر شرایطی حالم رو‌خوب کنم و در حال حاضر هر وقتی که یکم‌حالم بد میشه سریع میام تو سایت فایل نگاه میکنم کامنت می خونم و نوشته مریم بانو رو‌می خونم و حالم خوب میشه
خدا رو شکر که تونستم حالم رو در هر لحظه خوب کنم و لذت ببرم و هر روز نتایج داره تو زندگیم دیده میشه و اولین اتفاق این هست که آرامش دارم که مهم ترین دستاورد برای هر فردی است
خدا رو شکر که هر لحظه نعمت و ثروت به زندگی ام سرازیر می شود و هر روز به رویاهایم نزدیک تر می شوم
سلام آقای داداشی
چه زیبا نوشته بودید امروز من درگیر حسرت های گذشت ام بودم انتخاب هایی که داشتم و باعث نتایج امروزم بود
از کامنت شما فهمیدم بابت هیچ‌کدام از انتخاب هایم خدا را در کنارم نداشتم و مغرورانه خودم با عقلم تصمیم گرفتم هیچ‌وقت با خدایم اینجوری صحبت نکرده بودم و وقتی مشکل داشتم با التماس می خواستم که مشکل منو حل کنه .و از کامنت شما فهمیدم که خدا رو بیشتر در کنارم ببینم چرا که او همیشه هست هر لحظه هست و ما بنده ها هستیم که او را فراموش می کنیم و درگیر روزمرگی می شویم و می خواهیم که خودمان زندگی مان را بسازیم
سلام آقا جعفر
چه زیبا نوشته بودید تمام حس و حال شما را درک کردم و‌چه رامشی در قلبم قرار گرفت
امروز کمی حالم دگرگون بود نه به خاطر اتفاقات بد چون دیگه برای من اتفاق بدی رخ نمی دهد
امروز حسرت به خاطر گذشته زیاد در ذهن من بود و این حس ت به خاطر باور کمبود در من هست
چون فک‌می کردم دیگه نمی تونم به خواسته ام برسم
و باعث شد حسم یکم بد بشه و با حرف های شما فهمیدم که خدا بزرگه و هر چه من بخواهم به من می دهد .و اگر تا الان به آن خواسته که داشتن یک خانه بزرگ تر هست
فقط به خاطر خودم بوده و برای خدا فرقی ندارد که خانه 90 متری بدهد یا خانه 900 متری