گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
برگه ی سی وهفت سفرنامه:
یادم هست وقتی میخواستم مهاجرت کنم به تهران چون دستم خالی بود و تهران همیشه توی ذهنم غول بود و هیچ جایی از این شهر رو هم بلد نبودم بسیار زیاد ترسیده بودم اما توکل کردم و یادم هست همون روزای آخر که نزدیک شده بودیم به هجرت خداوند هدایتم کرد به سمت ویدئوی عظمت جهان که ناسا درست کرده بود با دیدن اون ویدئو چقدر عظمت و قدرت خداوند رو بهتر درک کردم و بعدش مهاجرت اتفاق افتاد و من بدون هیچ پولی به صورتی کاملا معجزه آسا توی تهران ساکن شدم.
این روزها تضادها من رو وادار کردن که خواسته ام رو بلندتر فریاد بزنم خواسته ای که نبودش خیلی آسیب زده به زندگیم و روابطم و بودنش سرشار از برکت و موهبته، خواسته ای که چون مادی هست خداوند قبلترش هدایتم کرد به سمت برداشتن ترمز ثروت و معنویت و الان هدایت شدم به این فایل و متوجه شدم با اینکه خیلی حس میکنم ایمان و توکل دارم متوجه شدم پای خلق خواسته های مادی که میشه یه پای ایمانم میلنگه و باید بیشتر روی خودم کار کنم اصلا دلیل هدایت شدنم به این فایل هم همین بود که عظمت خدا رو و قدرتش رو بیشتر باور کنم، سفرنامه ی یکی از دوستان رو میخوندم نوشته بود که وقتی آرم استرانگ رفت کره ی ماه انگشت شستش رو آورد جلوی صورتش و کره ی زمین پشت انگشتش پنهان شد و من چقدر با این جمله منقلب شدم چقدر حقیر و کوچک بودن خودم در برابر خالقم رو احساس کردم.
بعدش فقط یه جمله توی ذهنم پلی شد: تو در برابر خدا هیچی نیستی چه برسه که خواسته هات چیزی باشن…
و برداشتم این جمله رو کردم بکگراند گوشیم.
این روزا یکی هست از اطرافیانم که باهاش برخورد بیشتری دارم به واسطه ی بودن توی تعطیلات و دیدن این آدم من رو از در صلح بودن با خودم خارج میکنه و خیلی تلاش میکردم که یا دوستش داشته باشم یا حداقل اگر نمیتونم، نادیده اش بگیرم ولی امروز با دیدن این فایل یه لحظه فقط احساس رافت و مهربانی نسبت به این شخص اومد توی وجودم چقدر آسیب پذیر دیدمش مث یه بچه که نیاز به محبت داره و احساسم خیلی خوب شد با خودم گفتم این آدم گذشته ی خودته تو از گذشته ی خودت متنفری در واقع، این آدم در مسیر تکاملی و دارمایی خودشه و شعور کیهانی اون رو سر راه تو قرار داده تا به تو چیزی یاد داده باشه، اون موقع بود که احساسم خوب شد و براش دعا کردم و آرزوی ثروت و سلامتی کردم براش.
نبخشیدن آدم ها ناشی از منیت ماست…
محدود دیدن خودمون و بزرگ دیدن آرزوهامون ناشی از منیت ماست…
اگر قدرت و عظمت و مهربانی خداوند رو باور کنیم همه چیز حل شده اس و دیگه غم و ترسی نمیمونه.
قسمت هایی از کپشن فایل که خیلی روم تاثیر گذاشت:
حقیقت این است که، جریانی از ثروت، سلامتی، عشق و آسایش در هر لحظه در جهان جاری است. اما هرکدام از ما به اندازه باور‌مان به این جریان سلام می‌کنیم، روی این موج خوشبختی می‌نشینیم و اجازه‌ی بودن با آن و تجربه نعمت‌های بیشتر را می‌دهیم.
تمام لحظاتی که می‌توانیم به جای اعتراض به ناخواسته، از آن روی بر‌گردانیم،
تمام لحظاتی که به جای جنگیدن برای بدست آوردن، توکل و تسلیم را برمی‌گزینیم،
تمام لحظاتی که می‌توانیم مثل موسی مقاومت را رها کنیم، دست از منیت‌مان بر‌‌داریم و به هر خیری از جانب این نیرو فقیر شویم،
تمام لحظاتی که می‌توانیم مثل سلیمان، بیشترین حدِّ درخواست را درباره وهابیّت این نیرو، خرج کنیم،
تمام لحظاتی که می‌توانیم مثل زکریا، بیشترین حدّ از امکان پذیری را در قدرت این نیرو ببینیم،
همان لحظاتی است که به این جریان سلام می‌کنیم و روی این موج سوار می‌شویم و بدون توجه به بدنامی گذشته، عزت و بزرگی درخواست می‌کنیم، بدون توجه به منطق ذهن، هم قدرت و هم ثروت را درخواست می‌کنیم و بدون توجه به سن و سالمان، فرزندی شایسته درخواست می‌کنیم.
سلام استاد عزیز، بعد از طوفان ایرما منتظر سخنان ارزشمند شما در رابطه با برکت هایی که این اتفاق به ظاهر بلا به همراه دارد بودم چون یک سال و نیم پیش طوفانی در زندگی من اتفاق افتاد که حتی مانند طوفان ایرما پیش بینی نشده بود من فرزندی به دنیا آوردم با بیماری فلج مغزی در حالی که تمام آزمایشات و سونوگرافی ها به صورت دقیق تا لحظه ی تولد سالم بودن فرزندم را گزارش دادند، و بعد از این اتفاق سیل دلداری ها، پشتیبانی ها، محبت ها و نوازش های خداوند بود که بر سر و روی زندگی من بارید گاهی قرآن باز می کردم مطالعه کنم صفحه ای باز می شد که می گفت مال و فرزند وسیله ی آزمایش هستند و نشانم می داد که این آزمونی الهی است و باید صبور و متوکل باشم و این گونه دلداری ام می داد و آرامم می کرد گاهی فایلی پی دی اف سر راهم قرار می گرفت دانلود می کردم و درباره ی ناپلئون هیل و پسرش توضیحاتی می خواندم و قلبم آرام می گرفت از اینکه خدا به من می گوید فرزند بدون گوش ناپلئون هیل را توانستم مداوا کنم پس نگران فرزندت نباش. یک وقتی هم خواب دیدم نوری تابید نور سخن گفت: یا مریم اعرف ربک… و باعث شد من برای شناخت پروردگار تلاش بیشتری کنم و در این بین با سایت شما آشنا شوم.
بعد از این اتفاق به ظاهر بعد متواضع تر شدم مانند مردمی که بعد از طوفان ایرما متواضع تر شدند. قوی تر شدم و بنای قبلی وجودم که با اعتماد به نفس غیر واقعی برافراشته شده بود کامل ویران شد و بنای جدید شکل گرفت قوی تر و واقعی تر و محکم تر. بعد از یک سال و نیم چنان سیل نعمات به سمتم سرازیر شده و آنقدر زندگی ام زیبا شده که نمی دانم باید اول بابت کدام یک تشکر کنم به طوری که اگر تمام زمان عمر همه ی افراد دوران تاریخ را برای خودم جمع کنم و از این زمان برای صحبت کردن و تشکر کردن از نعمات خداوند استفاده کنم باز هم کم است. این سخن شما که خداوند در هر اتفاقی… هر اتفاقی…خیری برای ما دارد و می تواند آن اتفاق را به نفع ما رقم بزند با تک تک سلول های وجودم باور دارم می فهمم و تایید می کنم واقعا هیچ اتفاقی هر چقدر می خواهد به ظاهر بد باشد، بد نیست نه تنها بد نیست بلکه عالی است و باید بابت آن از خداوند تشکر کرد تشکری بیشتر از وقتی که نعمتی در قالب شادی و خوشی دریافت می شود. هر بار به فرزندم نگاه می کنم فرزندم را نمی بینم بیماری اش را نمی بینم بلکه خدا را می بینم که به من چشمک می زند و همیشه این بیت شعر توی ذهنم می چرخد، اگر با ما نبودش هیچ میلی…چرا ظرف مرا بشکست لیلی..
خدا را شکر می کنم که سالم و شاد هستید استاد عزیز، ان شا الله هزار سال زنده باشید. وجود شما مایه خیر و برکت است از خداوند برای شما خوشبختی و سعادت هر دو جهان را خواستارم.