گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
سلام به استاد گرانقدرم
سلام به خانم شایسته گرامی
سلام به دوستان پر تلاشم
((مگر عشق چیزی جز این است.))
توضیحات استاد
سی و هفتمین روز سفر
آیا فقط در کوران حوادث باید با هم مهربان باشیم و به یکدیگر عشق بورزیم؟
ما هر لحظه می میریم و متولد می شویم ! ما فقط در این لحظه ، اینجا ، درست رو به روی هم هستیم و ثانیه بعد نیستیم ! در این موج مداوم هست و نیست عشق جایش کجاست؟
(قانون جذب) است که همه ی پدیده های مشابه را کنار هم نگه می دارد . زیبایی با زیبایی، ثروت کنار ثروت، سلامتی کنار سلامتی ، عشق کنار عشق .
طوفان بنیان کن ایرما عاملی برای کنار هم قرار گرفتن نیکویی ها شد( نگاه مثبت).
از دل این تضاد خواسته هایی شکل گرفت :
– خانه هایی محکم تر بسازیم!
– وسایل هشدار دهنده قوی تر ابداع کنیم!
-یاد بگیریم که در هر شرایطی تمرکز به نکات مثبت کنیم!
– یاد بگیریم هر لحظه یکدیگر را دوست بداریم چرا که لحظه ی بعد یعنی تحولی دیگر ، یعنی تغییر ، یعنی نبودن ،یعنی تبدیل به چیز دیگر شدن !
استاد گرامی
برای این که آموزه هایت را به کار بندیم بدون تمرین کردن میسر نیست . در همه ی دوره ها تاکید شما بر تمرین کردن و باور ساختن است!
من امروز در سی و هفتمین روز سفر به خودم یادآوری کردم که این در س های هر روزه را تبدیل به یک تمرین هر روزه ی مرتبط با مضمون فایل کنم .چطور؟
مگر قرار نیست پایم را در جای پای تو بگذارم و پیش بروم ، مگر تعهد ندادم که گفته هایت وحی منزل باشد پس از همین امروز شروع کردم .قرار نیست که حتمن طوفان ایرما بیاید تا ما محبت را در اطراف جاری کنیم و از داشته ها بگذریم :
۱- صبح امروز به هرکسی که مقابلم آمد سلام کردم! برایم مهم نبود دیگران چه فکر می کنند مهم احساس خوب من بود !
۲- صبح امروز مقداری وسایل مناسب که زیاد مصرف نمی شد را برای بخشش کنار گذاشتم!
۳- صبح امروز اطرافیانم را به یک چای داغ میهمان کردم !
۴- صبح امروز یک پیام دلنشین به همه ی دوستانم فرستادم !
۵- صبح امروز خودم را به یک پیاده روی توام با فکر کردن به آموزه های شما میهمان کردم و با خودم گفتم حتمن نباید که طوفان ایرما بیاید که با خودم و دیگران مهربان باشم !
هدایت الهی به همراه آموزه های دستی از دستان خدای بی شریک امروزِ مرا سرشار از شادی و لذت کرد .
خانم شایسته عزیز هر روز این سفر به یادت هستم تو را ندیده ام اما عشق و محبت احتیاج به چشم سَر ندارد . چشم دلم با گفته هایت روشن می شود
سپاسگزارم
سلام دوستم!
خانم ترابی
این روزها با فایل های سفر به دور آمریکا من غرق در زیبایی ها ، فراوانی ها، لحظات عاشقانه ی با هم بودن ، با هم دیدن و با هم سرودن هستم.
همه ما ذره ای از خدای بی شریک هستیم . همه ما دوان و عاشق به سوی او رهسپاریم اما غافلیم که راه عشق به سوی خدای مهربان فطری است. با نا آگاهی هایمان در مقابل ورود نعمت و ثروت و سلامتی مقاومت می کنیم. حالا که با آموزه های استاد گرانقدرم پایم را از روی ترمز برداشته ام !
حالا که یاد گرفتم پاشنه های آشیل باورهای محدود کننده را به آرامی و طی تکامل مبدل به باورهای قدرتمند نمایم !
چقدر حالم عالی است !
چقدر عاشق همه ی پدیده ها و آدم های اطرافم شده ام !چقدر نگاهم جویای زیبایی های فایل های سفر به دور آمریکا شده!
چقدر عادت هایم تغییر کرده!
چقدر هر روز را با سپاسگزاری آغاز می کنم و به پایان می رسانم!
چقدر دیدن فراوانی ، زیبایی، ثروت در اطرافم عادی شده است!
مکانم تغییر نکرده اما مدارم تغییر کرده !
دوستم شما با کامنت خودتان مرا به چند ماه پیش در سال ۹۷ و این کامنت خودم مهمان کردید. چقدر تحول دیدگاه لذت بخش است! چقدر من از همراهی با ۱۲ قدم و مسیر ستاره قطبی لذت می برم!
چقدر نشانه ها مرا از تقطه Aبه نقطه B و C هل می دهند! چقدر با آرامش و عاشقانه به سادگی و آسانی همه چیز انجام می شود.
دوستم شما هم نشانه ای الهی شدید برایم تا بیش از پیش لذت ببرم از طی کردن این مسیر.
سپاسگزارم