گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
سپاس خداوند جهان هستی را که جز او کسی مالک من نیست.
خدا را شاکرم بابت برگ دیگری از این سفرنامه. روز سی هفتم است و خوشحالم که این فرصت را دارم تا با نوشتن خودم را وادار کنم تا لحظات زیبا رو به یاد بیاورم.
البته که باید در برابر امر اللهی تسلیم بود. باید دیدگاه ابراهیم گونه داشت.
باید آرام بود و زندگی را جریان داد.
وقتی یعقوب در نبود یوسف گریه کرد و غم زندگی اش را گرفت، خود گواه این است که فرقی نمیکنه پیامبر باشی یا هر فرد دیگری… اگر از قوانین درست استفاده نکنی و آرام نباشی نتیجه قطعا آن چیزی نخواهد بود که فکر میکنی.
هر اتفاقی که بیافتد در نهایت به سود و به نفع تو خواهد بود. آخه مگه تو چه میدونی…؟
من فکر میکنم هر کدوم از ما انسانها مثل ستاره هایی در زمین هستیم.
آنهایی که آرام هستند، درخشان اند و میدرخشند و آنانی نگرانن، ترس دارن، مثل ستاره ای خاموش هیچ نوری ندارند.
(شرک در دل مومن همانند سنگ سیاه در دل تاریکی شب پنهان است).
دوست من تنها وظیفه از که داری این است که درخشانی خودت رو حفظ کنی.
تو پاره ای از خدایی و خدا میداند که با تاریک بودن قلبت چه میکنی با قلب خدا.
تو دریا هستی. و من و تو یکی هستیم.
تو تاریک شوی دیگران تاریک میشوند. پس روشن باش. در دل زمین پهناور وظیفه ات را انجام بده وقلبت را پاک کن.
سلام میکنم بر تو و خدایی که تو میپرستی.
همیشه بعد از ماجراجویی های آدم ها و مهاجرتشون به آمریکا فکر میکردم آدم ها یجور الک میشن و بعد از تصفیه شدن به کشوری میروند که آدم هایی با ویژگی هایی بالاتر در اون کشور هستن.
وگرنه یعنی چی که از بانک پیام بدن و در مواقع اضطراری کمکت کنند. تنها به فکر جان خود نباشند و تو را هم بعنوان پاره ای از خداوند بدانند و بخواهند در حد توان به تو کمک کنند. بخواهند پناهت دهند، امیدت بدهند، درخشان نگه دارند تورا. و واقعا چه اهمیت دارد که من به چه باور دارم و تو به چه!!!
همه افکار ترس آور ذهن توست و از نفس تو میآید.
آرام باش و از قضاوت ها رها باش.
در پناه الله یکتا آرام و توام با آرامش زندگی کنید.