سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 7

سلام استاد عزیزم و مریم جان

ردپای ۳۷ ام سفرم

خدا رو شکر میکنم بابت امروزم و روزهای گذشته که به خوبی میگذره و با اگاهی و عشق میگذره

استاد چقدر عاشق این نوع نگاهتون هستم و چقدر اشک ریختم با شنیدن این احساسات و عشق زیبای مردم به همنوعانشون که اعتقاد قلبی من همینه که خلق شدیم که عاشق باشیم و عشق بدیم به اطرافیانمون، به خودمون و جهانمون

وقتی در مورد طوفان گفتین و اینکه خیری هست در این اتفاق به ظاهر بد، یاد روزهای اولی افتادم که این بیماری اپیدمی پیدا کرده بود و همه ترس داشتن و حالشون بد بود، نگران بودن و ازترس حبس شده بودن تو خوته هاشون

من یادمه اون زمان با اینکه هنوز با شما آشنا نبودم ولی همیشه میگفتم این بیماری یه خیری توش هست و مطمئن باشیم کلی درس برامون داره، ترسی ازش نداشتم و هیچ وقت نگران نبودم، هیچ وقت خودمو تو خونه حبس نکردم و تو اون زمان بیشترین لذت رو از طبیعت بردم، چون کسی بیرون نمیومد من با رعایت بهداشت بیرون میرفتم و از دریا و ساحل و طبیعت بیشترین لذت رو میبردم، خدا رو شکر میکنم بابت نگاه متفاوتم از اتفاقات اطرافم و نتایح متفاوتی که دریافت میکنم، سال ۹۹ که داشت تموم میشد اکثر اطرافیانم حال بدی داشتن و میگفتن سال بدی بوده ولی من میگفتم عالی بود و کلی درس گرفتم و خیلی تونستم به خودم نزدیک بشم و به اگاهی زیادی رسیدم، با استادم آشنا شدم،. مسیر خوشبختی و خودشناسی رو پیدا کردم، و کلی اتفافات قشنگ

یادمه اون زمان تنها نگرانیم بودن زیاد تو خونه مخصوصا کنار همسرم بود چون ما زیاد با هم بحث و دعوا میکردیم بعد همین نگرانی باعث یکسری اتفاقات به ظاهر بد شد و من یک تصمیماتی برای زندگیم گرفتم به صورت جدی که همین مسئله باعث آشناییم با استاد عزیزم شد و در کل زندگیم تغییر کرد، و چقدر ردابطم تغییر کرد، من جرات پیدا کردم تصمیمات جدی برای کارم بگیرم، من بخاطر تعطیلی مدارس بعد ۶ سال شب یلدا کنار خانوادم رفتم و یک مسافرت عالی و بینظیر رو تجربه کردم کنار خانوادم و دوستانم، بعد ۶ سال برف رو دیدم و شادی دخترام رو از دیدن اون زیباییها، شادی پدرم رو دیدم از دیدن ما کنار خودش و اینا برام ارزشمند بود هر لحظه خدا رو شکر میکردم و شکر میکنم

تو این مدت شیوع بیماری مهمانهایی برام اومدن که بینهایت کنارشون لذت بردم و سعی کردم به اونا خوش بگذره

من میدونم و متوجه شدم بودن تو فرکانس مثبت و حال خوب اتفاقات قشنگ و متبت رو بوجود میاره و دیدم اطرافیانم با نگرانی های زیاد چقدر اتفاقات بد رو تجربه کردن

چقدر قدرت خداوند رو به چشم خودم دیدم اینکه خیلی از اتفاقات در مورد دیگران دست من نیست، من نمیتونم جلوی مرگ یا زندگی کسی رو بگیرم، عزیزان زیادی رو تو این مدت از دست دادیم اما برای هممون درس بود، درس صبر و استقامت، و دقیقا قدرت خداوند رو دیدیم و ضعف و ناتوانیم رو در برابر بلاهایی طبیعی، اینکه به خودمون مغرور نشیم، قدر همدیگه رو بدونیم و تا میتونیم به هم عشق بدیم که در جهان چیزی جز محبت موندنی نیست، یادمه روزهای اول خیلی سعی میکردم به اطرافیانم بگم نگران نباشین و در آرامش باشین ولی فایده ای نداشت و من سعی کردم با آرامش خودم، خودم و خانوادم رو از این شرایط و آدمهای منفی اطرافم دور کنم و نتیجه این شد که الان بعد یکسال و چند ماه همه به این نتیجه رسیدن ولی با این تفاوت که لحظات زیبای زندگیشون رو از دست دادن با ترس و نگرانی

یادمه به هیچ وجه اخبار رو نگاه نمیکردم و گوش نمیدادم و هیچ توجهی به این بیماری نداشتم. و اینا همه لطف خداوند بود و فکر میکنم همه باید از اتفاقات زندگیمون درس بگیریم

چقدر حس نوع دوستی و کمک به همنوعان رو دوست دارم و تو این مدت دیدم که چه انسانهای شریف و بزرگواری که کمک کردن تا همنوعانشون فشار کمتری تحمل کنن، صاحب خونه هایی که اجاره نگرفتن چون چند ماه همه کسب و کارها تعطیل بود، مغازه دارهایی که جنسشون رو گرون نکردن تا فشار به کسی نیاد

االبته که ما تو ایران اتفاقات شاید به ظاهر تلخ زیادی رو تجربه کردیم ولی خوشحالم که مردم هنوز احساس زیبای نوع دوستی و حمایت دارن و تو شرایط سخت به هم کمک میکنن

وااای خدایا چقدر مرور این اتفاقات زیبا و خاطرات قشنگش حالم و خوب میکنه

ممنونم استاد عزیزم که با این فایلهای زیبا این همه ما رو اگاهتر میکنید و ذهن ما رو مثبت میکنید

خوشحال و شاکرم که نگاهم به اطراف وزندگیم و دنیایی که توش هستم متفاوته و برای همین نتایج متفاوتی دریافت میکنم

سپاسگزارم استاد عزیزم و مریم بانوی عزیزم شاد و سلامت باشید