گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار میگیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگتر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام میشویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفانهای اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفتهام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه تواناییهای ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم میدیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز مینمودند.
بازاریهایی که با عشق، کالاها و سرمایهشان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمیشناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظهای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جادههایی که پر از ماشینهای آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک میگفتند، تا استراحت گاههایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد میگفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان میآورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندیهایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگهایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطهمان با منبع و با انرژیای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفانها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگیمان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نمودهایم و رویش حساب باز کردهایم، یادمان باشد که تنها وظیفهمان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که میتوانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگیای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک میکند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشتهایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکلتر، صبورتر و با ایمان تر میسازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
سلام و درود فراوان
خداروشکر بابت این فایل با آگاهی های عالی
مهمترین موضوعی که تو این فایل یاد گرفتم اینه که: قدرت خداوند بی نهایت قویتر از هر چیزیه…
و ما باید بدونیم که با چنین خدای بزرگی ارتباط داریم و از روح همین خدا هستیم پس توانایی خلق همه چیز در دستان ما هست.
قانون رو باید درک کنم که حس خوب = اتفاقات خوب
حالا این حس خوب از توجه به نکات خوب میاد و این نکات همیشه و هر جایی هست و این منم که باید ذهنم رو پرورش بدم که در هر لحظه تمرکزش روی موضوعاتی باشه که خروجیش بشه احساس خوب…
مدت هاست دارم این جمله رو به خودم تکرار میکنم که:
همه چیز در راستای رشد و پیشرفت ماست..
و این باعث شده که هر وقت هر اتفاقی به ظاهر بد برام رخ میده، همون لحظه این جمله رو تکرار میکنم و توی اون اتفاق دنبال نکاتی میگردم که نتیجش بشه احساس خوب برای من
امشبم با خودم خلوت کردم و شروع کردم به گفتگوی آگاهانه با خودم، چون واقعیتش وقتی میخواستم بیام و قدم امروز رو گوش بدم یخورده تنبلی کردم و کم مونده بود که ذهنم بر من غلبه کنه
اما شروع کردم به صحبت با خودم و گفتم آیا دوست نداری وضعیتت هر روز بهتر بشه؟
آیا دوست نداری آزادی مالی و زمانی و… داشته باشی؟
و در نهایت به خودم گفتم که میدونی که خودت خالق زندگیت هستی و اگر الان رو ذهنت کار نکنی و حست رو خوب نکنی و تمارین رو انجام ندی ، فردا هم انتظار نتیجه خوب نداشته باشی
که واقعا ترسیدم و بخودم گفتم که به قول استاد باید جهاد اکبر کنی و حتی تو مواقعی که شرایط و حالت هم اوکی نیست رو خودت کار کنی و رفته رفته ذهن تسلیم میشه و از یجایی به بعد اونم میاد کمکم..
الهی شکر که تونستم تنبلی رو شکست بدم و الان خیلی راضی هستم..
خالصانه به دیگران عشق بورزیم، تحت هر شرایطی
قدم 37