گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
خدایا هرآنچه که دارم ازآن توست وتوبمن دادی من ازهر خیری که ازتو بهم برسه فقیرم من محتاجم خدایا من فقیرم به تو.. خدایا تو مالک و صاحب اختیار من هستی من تسلیم اراده تو هستم خدای نازنینم..
سلام به استاد عزیزودوست داشتنیم.. استاد توحیدیم وسلام به بانوی زیبا مریم خانم شایسته. وسلام به همه اعضای خانواده عباسمنشی م.. خیلی خیلی خوشحالم ازاینکه میتونم دراین لحظه یه کامنت دیگه توسایت بزارم وممنون خدای عزیزم هستم که این فرصت رو بمن داده..
خیلی خیلی لذت بردم از کامنت آزاده نازنین برای تجربه سفر باهواپیما من هبچ وقت این تجربه رو نداشتم وخیلی دوس دارم با هواپیما سفر کنم.. والان که کامنت آزاده جان رو خوندم دیگه ذوقم برای تجربه ی سفر با هواپیما هزاربرابرشد هرچندکه وفتی کامنتو میخوندم خودمو اونجا تو هواپیما دیدم یه لحظه منم همراه آزاده جون کوچک شدن ماشینهاو آدما و خیابونهارو دیدم منم کنده شدنم از زمین و دیدم وچه قدر لذت بخشه وقتی دنیا رو از بالا نگاه میکنی چقدر همه چی زیباتره چقدر تسلطت وتمرکزت به همه چی بیشتره.. چقدر این پایینی ها برات بی اهمیت میشن.. چقدر وقتی اون بالا هستی احساس بزرگی ورهایی میکنی.. حواست به همه جا هست.. تواون بالایی واز هیچ چی نمیترسی چون همه چیو داری میبینی… چرا وقتی این پایین هستی میترسی وحرکت نمیکنی ونمیتونی به هدایت ها گوش کنی چون دنیا رو توهمین فاصله 100متری جلو چشمات
میبینی ولی خدا از بالا داره تورو میبینه هدایتت میکنه میگه از ابن طرف بیا من دارم از این بالاراه و میبینم خطری نیس همه چی امنه… اما ترسات اجازه نمیدن که حرکت کنی چرا چون ایمان نداریم به چیزی که نمیبینیم اعتماد نمیکنیم واسه همینه که هیچ وقت از اینی که هستیم جلوتر نمیریم..
استاد جان چقدر خوبه که به این درجه از ایمان وباور توحیدی رسیدید که تمام اتفاقات وخیریت می‌بینید واینقدر رها وآزاد هستید.. استاد جان هرصبح که از خواب بیدار میشم انگار خداوند یه فرصت استثنایی بهم داده برای زنده بودن واینقدر خوشحالم که وقتی صبح میشه خیلی با انگیزه از خواب بلند میشم ومیگم خدایا شکرت که بازم صبح شد وبازم میتونم برم تو سایت وهرروز جرعه جرعه از آگاهی های این سایت الهی بنوشم واستاد هرچه مینوشم سیراب نمیشم که هیچ بلکه تشنه تر هم میشم.. تشنه اگاهی های بیشتر.. تشنه کمال.. تشنه رسیدن به منبع.. مریم جون چطور ازت تشکر کنم عزیز دلم برای ایجاد سفرنامه.. عزیزمی عزیز دلمممم دوستت دارم ومیخام هرچه زودتر ببینمت وتو آغوشم بفشارمت دوست دارم دوست دارم دوست دارم خیلییییییییی زیاد.. استاد عزیزم استاد خوش تیپم استاد خوشکلم عاشقتونم و دوستون دارم به دستان مهربان خدا میسپارمتون..
درپناه الله یکتا شادوپیروز و ثروتمند وسعادتمند دردنیاواخرت باشید