گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار میگیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
سلام به دوستان عزیزم
سلام به استاد گلم و
سلام به خانم شایسته کوشا
واقعیت این برنامه ای که خانم شایسته ایجاد کردن بحث سفرنامه ، یه جورایی خودمو متعهد میدونم که هم نوشته های تلگرامه با دقت بخونم و هم ویدئوی معرفی شده را ببینم و هم اینکه حتما نظری بعد از دیدن ویدئو در اون صفحه داشته باشم تا قوانینو به خودم یادآوری و تکرار کنم و در زمان بیشتری در طول روز در احساس خوب و فرکانس بالاتری قرار بگیرم.
من قبلا در هنگام ظهور این فایل جلسه هفتم تمرکز بر نکات مثبت نوشته بودم که استاد با این نوع نگرش نسبت به اتفاقی که شاید برای خیلی از ماها حکم نگرانیِ بشدت زیادی داره ، در آینده چه اتفاقات خوبی که انتظارشو نمیشکه .
واقعیت اینه که اینگونه نحوه عملکرد ما بالخصوص در چنین زمانهایی ، خیلی چیزها را ثابت میکنه. یعنی اگر مثل استاد به جای نگران بودن از اتفاق به ظاهر تلخ ، به زیبایی های زندگی توجه کنیم ، خوب مسلماً با این نگاه و با این فرکانس و با این شخصیت باید منتظر اتفاقات بینهات عالی دیگری در زندگی باشیم.
اما موضوع به این راحتی نیست. یعنی شاید الان بگیم خوب باشه اگه برای منم این اتفاق بیفته مثل استاد عمل میکنم و به جای نگران بودن از داراییهام که معلوم نیست قراره چه اتفاقی براشون بیفته میرم به مسافرت و به زیباییهای زندگی توجه میکنم.
از درک تا اجرای چنین عکس العمل آگاهانه ای ، پر شده از تمرین و توکل و تلاش ذهنی
یعنی به همون مقداری که توکل و تلاش ذهنی برای داشتن احساس بهتر در راس همه اتفاقات را ، در اولویت زندگیمون قرار میدیم میتونیم اینگونه و حتی بهتر عمل کنیم.
استاد همیشه تاکید میکنند که من به راحتی به همه خواسته هام رسیدم و نه با سختی و صحبتهای ایشان کاملا درسته . یعنی اتفاقات خوب بخاطر ارسال فرکانسهای خوبِ تولید شده از باورها بعنوان موتورِ تولید فرکانس ، در هر لحظه میتونن شرایط عالی را به سمت خودشون هدایت کنند.
اما من در یک جا اون هم دوره راهنمای عملی از استاد شنیدم که تغییر باورها کار راحتی نیست و یکی از سخت ترین و پرانرژی ترین کارهای دنیاست ، و دلیل بسیار جالب ایشان این بود که ما انسانیم و اشتباه میکنیم و گمراه میشیم و من به خاطر این موضوع ، صحبت از سختیِ تغییر باورها میکنم تا با اولین اشتباه و ناکامی ، نا امید نشی و بدونی پای در چه مسیری گذاشته ای.
این مسیرِ متفاوت ، عملکردش هم نسبت به هر کارِ دیگری متفاوت هست. یعنی به جای اینکه کار فیزیکی خاصی انجام بدیم و عملکردهای متفاوت برای بهتر کردن اوضاع زندگی داشته باشیم ، بجاش فقط یک کار یعنی باورسازی را بصورت تکرار و با احساس خوب انجامش میدیم و هر عملکردی که نیاز به اجرا داشته باشد به ما الهام شده و به نحوی در مسیر هدایت قرار میگیریم.
پس برای اینکه من در مسیر هدایت قرار بگیرم و مثل استاد در چنین زمانهایی چنین تصمیماتی بگیریم و زاویه دیدم را به موضوع عوض کنم ، نیازه که همیشه روی خودم کار کنم و اگر با چند بار عکس العمل نامناسبِ خودم در برابر اتفاقات روبرو شدم ، ناراحت نشم و بگم این روند باعث شده رفتارم از قبل مناسبتر بشه ، درسته که هنوز ناراحت میشم ولی میدونم اگر همین روندو ادامه بدم خیلی عالی تر واکنش نشون میدم و آگاهانه افسار زندگی و تغییر زاویه دید و کنترل ذهن را بر عهده میگیرم
خدایا از تو بینهایت ممنونم بخاطر وجود استاد نازنینم در زندگی ام