شرایطی که در تمام جنبه‌های زندگی‌مان داریم و احساسی که به خاطر آن شرایط تجربه می‌کنیم، اعم از آرامش یا نگرانی، ترس یا اشتیاق، سپاسگزاری یا گله و شکایت، تحسین یا حسادت، همه و همه بستگی‌ِ کاملی به کانون توجه‌مان و باورهایی دارد که کنترل کانون توجه‌مان را در اختیار گرفته است و نه آدمهای روابط‌مان؛ نه کشور محل زندگی‌مان؛ نه رفتاری که آدمهای طرفِ روابط‌مان با ما دارند؛ نه خانواده و جامعه‌ای که در آن هستیم؛
دانستن این موضوع، و درکِ اهمیت و قدرتِ خلق‌کنندگی اش، تعهدی در وجودمان ایجاد می‌کند که برای «در بالاترین اولویت قرار دادنِ کنترل کانون توجه‌مان» و زمان، انرژی و هزینه صرف کردن برای، معطوف کردن آن به آنچه که اتفاق افتادنش را دوست داریم.
وقتی هم این تعهد ایجاد بشود،
آنوقت، نمی‌توانی به کانون توجه‌ات اجازه دهی تا به تمرکز بر ناخواسته‌ها و نقص‌های شغلت، تو را قربانی آن وضعیت بداند؛
آنوقت به افکارت اجازه نمی‌دهی تا، با چرخیدن حول اتفاقات ناخواسته‌ای که در روابطت تجربه کرده‌ای، خودت را قربانی رفتار آن آدمها بدانی؛
آنوقت به ذهنت اجازه نمی‌دهی تا با نجواهایش درباره ناخواسته‌هایی که قرار است از راه برسند و خوشبختی‌ات را بربایند، تو را در ترس و نگرانی گیر بیاندازد و «کاسه‌ی چه کنم چه کنم» به دستت بدهد.
آنوقت به جای کنکاش و کالبدشکافی برای پیدا کردن نشانه‌ای از ناخواسته‌ای که از رخ دادن و به واقعیت پیوستن‌اش می‌ترسی، کوچکترین نشانه‌ی مثبت را می‌بینی، جدی می‌گیری و برای نگه داشتنِ آن در افکارت، تلاش‌های آگاهانه‌ی ذهنی به خرج می‌دهی؛
هرچه نقش مهمِ کانون توجه‌ات در خلق اتفاقات زندگیات را درک می‌کنی، سوء تفاهم‌ها و کژ‌‌فهمی‌های بیشتری درباره قدرتی که برای خلق اتفاقات زندگیات داری، برطرف می‌شود.
هرچه ارتباط واضح‌تری میان کانون توجه غالبت‌ات و جنس احساسی که غالباً داری را پیدا کنی، تعهد بیشتری برای اعراض کردن از ناخواسته‌ها و توجه کردن به خواسته‌ها و نعمت‌های زندگیات داری.
پیغام «سریال تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها»، تأمل کردن درباره‌ی نعمت‌هایی است که همین حالا در زندگیات داری و اجازه دادن به خودت برای تجربه‌ی احساس خوبِ حاصل از کنترل کانون توجه‌ات است. احساس خوبی که طبق قانون، تو را به مسیر آسانی‌ها هدایت می‌کند.
تا بتوانی در میان اینهمه هیاهوی و دوندگی‌ای که در ذهنت برای فرار از ناخواسته‌ها و جنگیدن برای به دست آوردن خواسته‌هایت به پا کرده‌ای، به خودت تنفس بدهی و برای لحظه‌ای در مسیری که سالهاست پیموده‌ای و نتایجی که این مسیر و این شیوه در دستت‌ات گذاشته، تأمل کنی و از خودت بپرسی:
اینهمه تنش و فشار جسمی و روحی، تا کی و تا کجا قابل تحمل خواهد بود؟!
«تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها»، نزدیک‌ترین و هماهنگ‌ترین شیوه با «قوانینی است که، خداوند بر این جهان مقرر ساخته است و جهان را با آن قوانین مدیریت می‌کند.
قوانینی که بر پایه‌ی «بیشتر ماندن در احساس خوب»، به کمک کنترل ذهن و توانایی در تمرکز بر نکات مثبت، زیبایی‌ها، داشته‌ها، نعمت‌ها و برکت‌هایی است که همین حالا در زندگی‌مان و در اطراف‌مان جاری است.
تمرکز بر نکات مثبت و تحسین زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی خودمان و دیگران- به جای حسادت به آنها-، شخصیتی تحسینگر در وجودمان می‌سازد و آرام آرام توجه‌مان را از تمرکز بر جای خالیِ نعمت‌هایی که در زندگیات میخواهی داشته باشی و ناامیدی به خاطرشان، برمی‌دارد و تمرکز شما را بر دیدنِ نعمت‌ها و باور کردنِ امکان پذیر بودنِ داشتن‌شان، می‌گذارد و مهم‌تر از همه، به تو می‌فهماند برای آوردن خواسته‌ها و نعمت‌ها به زندگیات، نیازی به تقلای سخت‌تر نداری، بلکه نیاز به مقاومت کمتر به آن معنا که قرآن از آن با عنوان صبر و صلوه یاد می‌کند، داری
مقاومت کمتر به معنای «لاخوف علیهم و لاهم یحزنون شدن» به واسطه‌ی ساختن باورهای قدرتمندکننده‌ی توحیدی، درک فرایند تکاملی رشد، درکِ «قدرت نداشتنِ عوامل بیرونی در سرنوشت مان»، درک قدرت باورها و کانون توجه‌مان در سرنوشت‌مان و درک اهمیت ماندن در احساس خوبی که، از سپاسگزار بودن به معنای دیدن نعمت‌ها، توجه به آنها و توکل بر نیرویی هدایت‌گر که، هدایت ما به سمت چگونگیِ خلق خواسته‌های‌مان را بر خود واجب کرده است.
همان اساسی که 12 قدم، قدم به قدم آن را به ما می‌شناساند و چگونگی اجرایش را در این 12 قدم، تمرین می‌کنیم و مهارت کنترل کانون توجه‌مان و سپس کنترل زندگی‌مان را بدست می‌آوریم.
برگرداندنِ آگاهانه‌ی کانون توجه‌مان از ناخواسته‌ها به خواسته‌ها، از کمبودها، به نعمت‌ها، از نازیبایی‌ها به زیبایی‌ها، از نکات منفی به نگات مثبت و ادامه دادن تا رسیدن به ثبات شخصیتی در این باره، آنقدر آرام و بدیهی، ورق را در زندگیات برمی‌گرداند که، وقتی به زندگیات نگاه می‌کنی، متوجه می‌شوی، گوشه گوشه‌ی زندگیات را همان نعمت‌هایی آراسته که بارها تحسین‌شان کرده‌ای.
اینجاست که درک می‌کنی، ما ساخته شده‌ایم تا با کانون توجه‌مان اتفاقات زندگی‌مان را خلق کنیم و ما قدرتِ 100٪ برای در کنترل گرفتن کانون توجه‌مان را داریم.
برای دیدن سایر قسمت‌های سریال تمرکز بر نکات مثبت، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD630MB42 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 14325MB42 دقیقه
سلام به همگی دوستانم و استاد همیشه در صحنه و خانم شایسته (لایق)
استاد جان این فایل شما دقیقا نشانه ی الهی بود برای من چون امروز بود که به فایل بسیار خوبتون یعنی جهان مانند آینه هدایت شدم و دریافت آگاهیی اون فایل منو وارد جریان تمرکز بر نکات مثبت بیشتر زندگیم کرد خیلی خوشحالم
چون وقتی امروز شروع کردم حس سبکی بهم داد
حس کردم سطح انرژیم رفته بالا
حس کردم سلامتیم داره برمیگرده و دارم بهتر بهتر میشم به شکلی که دیگع اون علائم رو که دیشب داشتم بعد از ایجاد حس خوب دیگه نداشتم
و فقط دلم میخواست سپاسگزاری کنم بخاطر همه
بخاطر زندگیم و نعمت هایی که دور و برم هست
استاد جان خیلی دوستت دارم
امشب به کلی از خواسته هام رسیدم فشار ذهنیم کمتر شد و انگیزم بیشتر شد و فپدیدم که در طول روز با ناخواسته ها و نکات مثبت زیادی در اطرافمون مواجه میشیم و این ما هستیم که باید آگاهنه با باور به این که کانون توجه ما خلق میکنه شرایط مخیط اطرلفمون رو باید توجهمون رو هدایت کنیم روی نکات مثبت زندگیمون.
خداروشکر میکنم امشب اتفاقات خیلی خوب افتاد و من احساس خوبی رو تجربه کردم و حالم بهتر شد چون که تصمیم گرفتم تنها برای خودم برای زندگیم برای اون چیزی که دوست دارم نه اون چیزی که بقیه دوست ندارن زندگی کنم
وقتی که خودم رو بدون ترسام تجسم کردم دیدم WoOooooooO من چه انرژی پیدا میکنم که کارا هام پیش ببرم چه کارهایی رو انجام بدم قدم ها رو بردارم خواسته هام محقق کنم و این حق طبیعی منه حق طبیعی هر فردیه که خواهان زندگی دلخواهش هست
تصمیم گرفتم که ترسام کنار بذارم خودمو باور کنم و زندگی خودم اونجوری که دوست دارم بسازم
میخواستم اول روی کاغد اینا رو یاد داشت کنم اما حس گفت بیام توی سایت بنویسم که ردپاهام بمونه
این کانون توجه ماست که داره خلق میکنه اتفاقات وقتی که توجهت رو از بیرون برمیداری و هیچ بهونه ای رو برای تمرکز بر نکات مثبت زندگی نمیاری جهان لاجرم اتفاقات خوب وارد زندگیت میکنه
خداجون شکرت شکرت که پاشنه های آشیلمون بهمون میگی من فهمیدم که خودم باید بپذیرم ویژگی هامو باید قبول کنم چون در این صورته که میتونم خودمو تغییر بدم
فهمیدم من جز دسته افرادی هستم که باید به نقطه عطف برسن تا تغییر کنن
باید فشارها بر اون ها وارد بشه تا قدمی رو برای حل مسائل زندگیشون بردارن
و میدونم باورهای محدود کننده ای هست که باعث ایجاد این موانع بر برداشتن قدمهام شده
به امید الله یکتا و با توکل بر قوانین بدون تغییرش این مسیر رو ادامه میدم و با تمرکز بسیار یکی یکی موانع سر راهم رو برمیدارم و شرایط خلق میکنم
خیلی خیلی دوسستون دارم
عاشقتوتم هستم
و براتونم بهترین ها رو میخوام
🤩🤗♥️😎👉⚘