ما با ویژگیِ مختار بودن و «حق انتخاب داشتن» برای تجارب زندگیمان خلق شدهایم. یعنی هیچ چیز بدون اجازه و بدون انتخابِ ما، وارد تجربهی زندگی مان نمیشود.
یعنی تمام اتفاقات، شرایط و تجارب زندگی ما، نتیجهی انتخابهای پی در پیای است که، در هر لحظه نه با کلماتمان، نه با خواهشها و تمناهایمان و نه حتی با احتیاجات شدیدمان، بلکه با کانونِ توجهمان صورت میگیرد.
به عبارت دیگر، تمام اتفاقات دلخواه یا نادلخواه، وقتی اجازهی ورود به تجربهی زندگیمان را مییابد که، هم اساس، همفرکانس و منطبق بر کانون توجه غالبمان میشود.
به دلیل وجودِ چنین خاصیتی است که میتوان گفت:
تمرکز بر نکات مثبت سریعترین، قویترین و لذتبخش ترین مسیر برای رفتن از شرایطی که الان داری و جایی که الان هستی، به شرایط و وضعیتی است که میخواهی داشته باشی.
منظورم از تمرکز بر نکات مثبت:
احساس سپاسگزارانهای است که، آنقدر تمرکزت را خرجِ داشتهها، نعمتها، تواناییها و فرصتهای فراوانِ پیش رویت میکند که، فرصتی برای نگرانی از کمبودهای آینده نمیماند.
احساس تحسینگرانهای است که، آنقدر تمرکزت را محو تماشا و قدردانی از دستاوردهای ستودنیِ دیگران میکند که، فرصتی برای حسادت یا تمرکز بر جای خالیِ چنین نعمتهایی در زندگیات به واسطهی مقایسهی «نتایجت و تکاملِ طی نشدهات» با «نتایج افرادی که از باورها و مسیر طی شدهشان آگاهی نداری»، نمیماند.
احساس اطمینانی است که، آنقدر دلت را قرص و قدمهایت را استوار و تمام حواست را خرجِ دیدنِ نشانههای هدایتهای پیش رو میکند که، فرصتی برای شنیدن نجواهای ذهنت نمیماند.
دیدنِ کوچکترین نعمتهای وضعیت کنونی زندگیات و احساس سپاسگزارانه داشتن بخاطرشان، نه تنها یک مانع برای قانع کردن تو به ماندن در چنین شرایطی نیست، بلکه همچون فنری است که تو را به سمت شرایطی پرتاب میکند و با نعمتهایی همفرکانس میکند که، آرزوی تجربهشان را داری.
به اندازهای که قادر به تمرکز بر بر نکات مثبت زندگیات و احساس سپاسگزارانه داشتن به خاطر نعمتهای زندگیات میشوی، به همان اندازه با «شرایطی بهتر از شرایط کنونیات» همفرکانس میشوی. یعنی به همان اندازه، مقاومتهای ذهنیات در برابر تجربهی آن شرایط، کم میشود و آن شرایطِ دلخواه، اجازهی وارد شدن به تجربهی زندگیات را مییابد.
زیرا مسئله، «درخواست کردن» نیست. درخواستهای ما برای داشتنِ نعمتهای بیشتر، به واسطهی برخورد با تضادها یا مشاهدهی نعمتهای زندگی دیگران، خود به خود ارسال شده است و سیستم خود به خود، به آن درخواستها پاسخ داده است.
مسئله، اجازه دادن به ورودِ «آن درخواستهای پاسخ داده شده» است که فقط به وسیلهی برداشتن مقاومتها و همفرکانس شدن با آن پاسخها صورت میگیرد.
برای دیدن سایر قسمتهای سریال تمرکز بر نکات مثبت، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD89MB6 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1547MB6 دقیقه
سلام استاد عزیزم، مریم جون گلم و پسر بانمکتون
سلام به اعضای گل سایت که همیشه با مهر و محبت فراوان پاسخگوی همیشگی سوالات دوستان در همه جای سایت هستند
چندتا از باورهایی رو که ساختم میگم تا
شما هم استفاده کنید امیدوارم مورد استفادتون قرار بگیره
۱. باور مخرب: هرچقدر زمان میگذره من دارم پیر میشم و زمان برای تحقق رویاهام کمتر میشه پس وقتم کمه و دیره و باید زودتر به رویاهام برسم
باور سازنده اش: هرچقدر زمان میگذره من در حال جوانتر شدن هستم و اتفاقا سلولهای بدنم هم با گذشت زمان در حال نوسازی هستند و با گذشت زمان بیشتر، وقتم بیشتر میشه و فرصت تحقق خواسته هام نامحدودتر میشه و بینهایت تر میشه چون جهان و موقعیتهاش هر روز در حال گسترش و بزرگ شدن هست
۲. باور مخرب: بچه ام هرچقدر بزرگتر میشه، به این معنیه که من به همه آرزوهام نرسیدم و عقب موندم
باور سازنده اش: هرچقدر بچه ام بزرگتر میشه شرایط و فرصتهای بهتر و بیشتر و سازنده تری پیش رومون قرار میگیره و برکت و فراوانی در زندگیم بیشتر میشه
۳. باور مخرب: از فرد مورد علاقه ام که قبلا باهاش روابط عاشقانه داشتم، دیگه تو دنیا نیست و من فقط در کنار اون میتونستم خوشحال باشم و عشق بورزیم به همدیگه
باور سازنده اش: نه تنها از اون فرد موردنظر بلکه خیلی خیلی بهتر از اون هم تو دنیا به تعداد زیاد هست که من میتونم با اون روابطی رویایی رو بسازم
۴. باور مخرب: افسوس میخورم که چرا اینقدر در گذشته اشتباه کردم و با اشتباهاتم باعث آزرده شدن اطرافیان و خانواده ام میشدم
باور سازنده اش: من اتفاقا با وجود اشتباهاتم بیشتر دوست داشتنی شدم و اتفاقا اشتباهاتم بیشتر کمکم کردن که به موفقیتهای الان برسم
۵. باور مخرب: هرچقدر پول خرج میکنم هی موقعیتهای ثروت ساز کمتر میشه و میترسم همه چی تموم شه
باور سازنده اش: اتفاقا هرچی بیشتر خرج میکنم دوبله و سوبله تر میشه پولام و به بینهات تر بیشتر متصل میشم
عاشششششقتونم دوستای مهربونم
بوس بوس بوس💞💞💞