ما با ویژگیِ مختار بودن و «حق انتخاب داشتن» برای تجارب زندگیمان خلق شدهایم. یعنی هیچ چیز بدون اجازه و بدون انتخابِ ما، وارد تجربهی زندگی مان نمیشود.
یعنی تمام اتفاقات، شرایط و تجارب زندگی ما، نتیجهی انتخابهای پی در پیای است که، در هر لحظه نه با کلماتمان، نه با خواهشها و تمناهایمان و نه حتی با احتیاجات شدیدمان، بلکه با کانونِ توجهمان صورت میگیرد.
به عبارت دیگر، تمام اتفاقات دلخواه یا نادلخواه، وقتی اجازهی ورود به تجربهی زندگیمان را مییابد که، هم اساس، همفرکانس و منطبق بر کانون توجه غالبمان میشود.
به دلیل وجودِ چنین خاصیتی است که میتوان گفت:
تمرکز بر نکات مثبت سریعترین، قویترین و لذتبخش ترین مسیر برای رفتن از شرایطی که الان داری و جایی که الان هستی، به شرایط و وضعیتی است که میخواهی داشته باشی.
منظورم از تمرکز بر نکات مثبت:
احساس سپاسگزارانهای است که، آنقدر تمرکزت را خرجِ داشتهها، نعمتها، تواناییها و فرصتهای فراوانِ پیش رویت میکند که، فرصتی برای نگرانی از کمبودهای آینده نمیماند.
احساس تحسینگرانهای است که، آنقدر تمرکزت را محو تماشا و قدردانی از دستاوردهای ستودنیِ دیگران میکند که، فرصتی برای حسادت یا تمرکز بر جای خالیِ چنین نعمتهایی در زندگیات به واسطهی مقایسهی «نتایجت و تکاملِ طی نشدهات» با «نتایج افرادی که از باورها و مسیر طی شدهشان آگاهی نداری»، نمیماند.
احساس اطمینانی است که، آنقدر دلت را قرص و قدمهایت را استوار و تمام حواست را خرجِ دیدنِ نشانههای هدایتهای پیش رو میکند که، فرصتی برای شنیدن نجواهای ذهنت نمیماند.
دیدنِ کوچکترین نعمتهای وضعیت کنونی زندگیات و احساس سپاسگزارانه داشتن بخاطرشان، نه تنها یک مانع برای قانع کردن تو به ماندن در چنین شرایطی نیست، بلکه همچون فنری است که تو را به سمت شرایطی پرتاب میکند و با نعمتهایی همفرکانس میکند که، آرزوی تجربهشان را داری.
به اندازهای که قادر به تمرکز بر بر نکات مثبت زندگیات و احساس سپاسگزارانه داشتن به خاطر نعمتهای زندگیات میشوی، به همان اندازه با «شرایطی بهتر از شرایط کنونیات» همفرکانس میشوی. یعنی به همان اندازه، مقاومتهای ذهنیات در برابر تجربهی آن شرایط، کم میشود و آن شرایطِ دلخواه، اجازهی وارد شدن به تجربهی زندگیات را مییابد.
زیرا مسئله، «درخواست کردن» نیست. درخواستهای ما برای داشتنِ نعمتهای بیشتر، به واسطهی برخورد با تضادها یا مشاهدهی نعمتهای زندگی دیگران، خود به خود ارسال شده است و سیستم خود به خود، به آن درخواستها پاسخ داده است.
مسئله، اجازه دادن به ورودِ «آن درخواستهای پاسخ داده شده» است که فقط به وسیلهی برداشتن مقاومتها و همفرکانس شدن با آن پاسخها صورت میگیرد.
برای دیدن سایر قسمتهای سریال تمرکز بر نکات مثبت، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD89MB6 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1547MB6 دقیقه
به نام حق و حقیقت
سلاااااام استاد دوست داشتنی و مریم جوون.
ان شاالله همیشه خوب و خوش و سلامت و پایدار در پناه الله یکتا باشید.
می دونید چیه، توجه به زندگی شما، توجه به گوشه گوشه ی رفتار و منش و گفتار شما یعنی توجه و تمرکز به زیبایی ها.
از وقتی فهمیدم برای در صلح بودن و هماهنگ بودن باید تمرکزم به خوبی ها، زیبایی ها و نکات مثبت خودم و اطرافیانم و خلقت های بی نظیر خداوند باشم، نتایج زیاد و تجربه های فوق العاده ی زیادی وارد زندگیم شد. از معنویت و عزت نفس درونی گرفته تا روابط بین فردی و شغل و سلامتی و …. . که صد البته جای کار داره تا نهادینه بشه و به صورت یک عادت دربیاد… ان شاالله.
چقدر زیبا بود این مزرعه. مزرعه هایی که با عشق طراحی می شن، و با ایمان به خداوند که همواره هدایت گر ماست به مرحله ی اجرا درمیان و با تلاش و امید نتیجه می دن. با تمرکز روی زیبایی و تمرکز روی رزق بی نهایت خداوند به فروش می رسن. همه ش خداست. همه ش خودشه. ما وسیله ایم که ابتدا باید باور کنیم که می شه و قدم توی مسیر بذاریم.
توجه به زیبایی یعنی قدم به قدم هدایت شدن به سمت توت فرنگی ای که در نهایت زیبایی و آبدار بودن هست و شما با احساس خوبتون بین انبوه توت فرنگی ها به سمتش هدایت می شین. قدم هاتون به سمتش به حرکت در میاد.
توجه به زیبایی یعنی نگاه مریم جون به نکاتی که دوست داره توی آدم ها ببینه. مثل اندام زیبا و متناسب. مثل تأکید کردن اون آدما به هم برای پا نذاشتن روی توت فرنگی ها و احترام به زحمت و ملک مزرعه دار و سپاسگزار بودن به خاطر این همه سرسبزی و زیبایی که تا چشم کار می کرد وجود داشت.
توجه به زیبایی یعنی در صلح بودن با خود و وابسته نبودن به حضور کسی تا در کنارش حالت خوب باشه. توجه به زیبایی یعنی تو باشی و خدا. پایه ترین رفیق دنیا. همونی که برات همه چیز می شه، همه کس را ، به شرط باور، به شرط ایمان و صد البته به شرط توجه به زیبایی ها و صدق بالحسنی داشتن.
اوایل اصلا به سریال های توجه به نکات مثبت دقت نمی کردم، اصلا فکر نمی کردم چیز خاصی باشه. می گفتم آخه نباید اینقدر ساده باشه که، حتما یه راه و روش دیگه ای هست که باید انجام بدیم امااااا بنظرم تقوی یعنی همین. یعنی اگه از رفتاری و چیزی بدت اومد و رنجیدی، اعراض کنی و در عوض توجه کنی به نکات مثبتی که می تونه حالتو خوب کنه.
یعنی توجه کنی به وجهی از آدما که ففط لبخند به لبت بیاره و نگاهت رنگ تحسین بگیره.
از وقتی یاد گرفتم که به زیبایی ها توجه کنم (که البته تمرین می خواد، به قول قرآن فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ). باید استقامت کنیم در توجه به زیبایی ها و ادامه بدیم. قوانین جهان ثابته و لاجرم نتیجه ی این تمرینها و صدق بالحسنی ها و تقوارو می بینیم، نه بعدا که همون لحظه با احساس خوب و … .
هر بار به رفتار مثبت کسی توجه کردم، هر بار تمرکز کردم روی نکته ی مثبتی ، لاجرم همون ساعات، همون روزا نتیجه شو دیدم .
انسان کفوره.می پوشونه و یادش می ره اما ذکر باید بگیم همواره و در هر لحظه :
خدایا نگاهم را زیبا کن، خدایا هدایتی بر من عطا کن تا همواره زیبایی هارا تصدیق گویم. خدایا شرح صدری عطا کن تا همواره پذیرای هدایتت و راه روشنت باشم و نشوم مثال مستضعفین که بر خود ظلم روا داشتند. خدایا هدایتمان کن به راه روشن ابراهیم و ما را از پیروان ابراهیم حنیفت قرار بده. ایمانی بر ما عطا کن تا همواره تو را بخوانیم و همواره از تو یاری بجوییم. تنها تو را می پرستیم و تنها از خودت یاری می خواهیم. ما را به راه راست هدایت کن. به راه کسانی که به آنان نعمت داده ای، نه کسانی که غضبشان کردی و نه گمراهان.
در پناه همواره مؤمن به الله، سلامت و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.
یا رب