ما با ویژگیِ مختار بودن و «حق انتخاب داشتن» برای تجارب زندگیمان خلق شدهایم. یعنی هیچ چیز بدون اجازه و بدون انتخابِ ما، وارد تجربهی زندگی مان نمیشود.
یعنی تمام اتفاقات، شرایط و تجارب زندگی ما، نتیجهی انتخابهای پی در پیای است که، در هر لحظه نه با کلماتمان، نه با خواهشها و تمناهایمان و نه حتی با احتیاجات شدیدمان، بلکه با کانونِ توجهمان صورت میگیرد.
به عبارت دیگر، تمام اتفاقات دلخواه یا نادلخواه، وقتی اجازهی ورود به تجربهی زندگیمان را مییابد که، هم اساس، همفرکانس و منطبق بر کانون توجه غالبمان میشود.
به دلیل وجودِ چنین خاصیتی است که میتوان گفت:
تمرکز بر نکات مثبت سریعترین، قویترین و لذتبخش ترین مسیر برای رفتن از شرایطی که الان داری و جایی که الان هستی، به شرایط و وضعیتی است که میخواهی داشته باشی.
منظورم از تمرکز بر نکات مثبت:
احساس سپاسگزارانهای است که، آنقدر تمرکزت را خرجِ داشتهها، نعمتها، تواناییها و فرصتهای فراوانِ پیش رویت میکند که، فرصتی برای نگرانی از کمبودهای آینده نمیماند.
احساس تحسینگرانهای است که، آنقدر تمرکزت را محو تماشا و قدردانی از دستاوردهای ستودنیِ دیگران میکند که، فرصتی برای حسادت یا تمرکز بر جای خالیِ چنین نعمتهایی در زندگیات به واسطهی مقایسهی «نتایجت و تکاملِ طی نشدهات» با «نتایج افرادی که از باورها و مسیر طی شدهشان آگاهی نداری»، نمیماند.
احساس اطمینانی است که، آنقدر دلت را قرص و قدمهایت را استوار و تمام حواست را خرجِ دیدنِ نشانههای هدایتهای پیش رو میکند که، فرصتی برای شنیدن نجواهای ذهنت نمیماند.
دیدنِ کوچکترین نعمتهای وضعیت کنونی زندگیات و احساس سپاسگزارانه داشتن بخاطرشان، نه تنها یک مانع برای قانع کردن تو به ماندن در چنین شرایطی نیست، بلکه همچون فنری است که تو را به سمت شرایطی پرتاب میکند و با نعمتهایی همفرکانس میکند که، آرزوی تجربهشان را داری.
به اندازهای که قادر به تمرکز بر بر نکات مثبت زندگیات و احساس سپاسگزارانه داشتن به خاطر نعمتهای زندگیات میشوی، به همان اندازه با «شرایطی بهتر از شرایط کنونیات» همفرکانس میشوی. یعنی به همان اندازه، مقاومتهای ذهنیات در برابر تجربهی آن شرایط، کم میشود و آن شرایطِ دلخواه، اجازهی وارد شدن به تجربهی زندگیات را مییابد.
زیرا مسئله، «درخواست کردن» نیست. درخواستهای ما برای داشتنِ نعمتهای بیشتر، به واسطهی برخورد با تضادها یا مشاهدهی نعمتهای زندگی دیگران، خود به خود ارسال شده است و سیستم خود به خود، به آن درخواستها پاسخ داده است.
مسئله، اجازه دادن به ورودِ «آن درخواستهای پاسخ داده شده» است که فقط به وسیلهی برداشتن مقاومتها و همفرکانس شدن با آن پاسخها صورت میگیرد.
برای دیدن سایر قسمتهای سریال تمرکز بر نکات مثبت، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD89MB6 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1547MB6 دقیقه
و اما استاد عشق، استاد زیبا بین و مریم شکارچی، شکارچی لحظه های زیبا
چی بگم از زیبایی های موجود در این قاب در مرکز فلوریدا، مزرعه توت فرنگی
قربونت برم استاد نازنین که هم دل ما رو به جا میاری، هم دل خواهر عزیزت رو
چقدر آسمون پشتت زیباست با اون ابرهای پفکی دلبر.
ببیییین اینجا رو تا چشم کار میکنه بوته های توت فرنگی. خدایا شکرت برای این همه فراوانی. چه نظمی الله اکبر. خدایا شکرت.
اینه خدای روزی دهنده
در عوض یک دانه به تو یک بوته میده، در زمانی که صبرت رو نشونش میدی، در زمانی که تلاشت رو میکنی، از مسیر نهایت لذت رو میبری و نگران نتیجه نیستی.
ببین چه رسیدگی ای شده به هر ردیف بوته، سیستم آبیاری اش رو ببین.
وقتی رسیدگی میکنی، وقتی کود مناسب، پوشش مناسب میدی، آبیاری مناسب و بهبود دائمی، بهبود دائمی نتیجه غیر از این نخواهد شد.
وقتی میدونی در اینجایی که هستی چیکار میتونی بکنی ، به چی علاقه داری، اونوقت جهان پاسخ میدهد، پاسخ میدهد به تلاش تو، به احساس تو، به باور تو.
و تمرکز تمرکز ببین چه کرده تمام این فضا به یک محصول اختصاص داده شده و بهبود دائمی تا رسیدن به نتیجه.
خدایا شکرت برای این آگاهی هایی که جاری میکنی. خدایا شکرت
صاحب این کسب و کار چقدر سخاوتمندانه محصولش رو در اختیار این جمعیت گذاشته، که بچرخند و بچینند و لذت ببرند. نه نگران خراب شدن بوته هاست، نه نگران طمع ورزیدن به محصولش به واسطه نبودن بالای سر کاره، نه نگران خوردن خرید نکردن. واقعا که اینها همه قابل تحسین. و این شخص لایقِ که ثروت از زمین و آسمون به سمتش سرازیر بشه.
شما به هر صورت که راحتی میتونی خرید کنی، میتونی حتی از ماشینت پیاده نشی و خریدت رو انجام بدی، هم میتونه با بر و بچ و خانواده مزرعه گردی کنی؛انتخاب با توئه، اینجا هیچ محدودیتی در کار نیست
جمعیت رو ببین، چقدر شلوغه دختر اینجا
به، به این کشور که از هیچ فرصتی برای لذت بردن، برای تفریح دریغ نمیکنن. همه خودشونن، حال میکنن با خودشون، در صلح هستن با خودشون. اون دختر آبی پوشی که فقط داشت قدم میزد و از این طبیعت زیبا لذت میبرد به من این رو نشون داد که چقدر این فضا، فضای خوبی برای قدم زدن و چه مسیرهای خوبی برای راه رفتن گذاشتن.
و چه انسان های شریفی که به اعتمادی که بهشون شده احترام میگذارن و مراقب سلامت بوته ها هستن
گردش خانوم هایی که بچه به بغل در حال گشتن و چیدن هستن این رو به من میگه که هیچ چیزی تو رو نمیتونه محدود بکنه، حتی بچه، حتی زمان نوزادی اش که تاکید زیادی به مراقبت های شدید میکنن.
خدایا شکرت برای این شور و حالی که در این مزرعه بی نظیر هست. خدایا شکرت.
خدایا شکرت برای آزادی که در این قاب موج میزنه.
و باز هم زیبایی، زیبایی صداقت این انسانهای شریف که بدون هیچ نوع طمع ورزی مقدار واقعی توت فرنگی ها رو میگه و پاداش میگیره.
صداقت و درستی پاداش داره،
از دستی از دستان خدا که میفهمه این جنس از صداقت رو
و تحسین میکنه این برخورد رو.
خدایا شکرت
و چه قیمت شگفت انگیزی نسبت به بقیه مکان ها
فک کن، گردش خودت رو بکنی، هر چقدر دلت میخواد بخوری، بعد نصف قیمت مغازه هم توت فرنگی ات و پیازت رو برداری بری.
واقعا که لذت بردم.
آفرین به این همه زیبایی.
زیبایی های این قاب 6 دقیقه ای فراوانه،
فراوانی از ماشین های لوکس گرفته،
تا سوله های فراوان،
از بی نهایت مزرعه در این جاده
تا توت فرنگی های قرمز و شیرین،
از استاد خوش اشتها و خوش خنده گرفته
تا مریم نکته بین و زیبا بین
هر لحظه،
هر مکان
چیزهایی داره برای ما که میتونیم محوشون بشیم،
مخصوصا در این بهار زیبا.
ببینیم زیبایی ها رو تا مثل استادمون که به این مکان های بی نظیر هدایت بشیم
این یک قانون است
در جهان هر چیز چیزی جذب کرد،
گرم گرمی را کشید و سرد سرد.
دمتون گرم و خدا قوت به هر دوی شما نازنین های دل ما بچه های نازنینتون
من عاشق این خدایی ام که اینقدر با دقت بی نظیری به افکار ما پاسخ میده
مریم ناز، مریم عزیز و خوش ذوق و خوش قلم، من ازت مچکرم بابت این متن برازنده ات 🫂
چقدر لذت بردم از خوندن کلمه به کلمه اش و در چه زمانبندی دقیقی
من امروز دقیقا در فرکانس همین موضوع بودم.
همینکه خودمون رو هم جهت با خواسته مون بکنیم و داشتم برای ذهنم این رو منطقی سازی می کردم، که به این فایل بی نظیر، به این متن بی نظیر هدایت شدم. خدایا تو بی نظیری، قوانین ات بی نظیرن. همه چیز درست در جایی هست که باید. جهان عادلانه ترین شکلش رو داره. فقط کافیه ما لبیک بگیم به دیدنش
فقط کافیه ما در مسیر خواسته هامون باشیم
برای من با این مثال این هم جهتی کاملا منطقی شد
فرض کنید شخصی به اسم خوشبختی که شما براش کارت دعوت ارسال کرده بودید میاد در خونه شما. همینکه میخواد زنگ در خونه رو بزنه و وارد بشه یه صداهایی میشنوه، صاحب خونه داره میناله و از بدبختی هاش میگه و از کسانی که خوشبختن بد گویی میکنه و…
خوشبختی با تعجب یه نگاه به کارت میکنه یه نگا به وضع موجود شما جای این شخص! فک نمیکنید که شاید آدرس و اشتباهی اومدید، این که اصلا از شما حرفی نمیزنه، تازه از هر کی باها در ارتباطید بدگویی هم میکنه! خب، وقتی داره از شما و عزیزان شما بد میگه پشیمون نمیشید از رفتن؟!
ما اگه خوشبختی رو، اگه ثروت رو، اگه آرامش رو، اگه سلامتی رو میخوایم باید علاوه بر اینکه خواهانش هستیم، در لحظه هم باید این رو نشون بدیم باید خونه رو براشون آی و جارو بکنیم. باید خوشبختی رو ببینیم و تحسین کنیم، نباید از قیمت دلار و سکه و قیمت خونه و چه چه ناله سر بدیم، به جاش خدا رو شکر کنیم برای ارزش هر محصول که اصلا با گرون شدنش داره به ما داره نشون میده ارزش والاش رو.اگه خواهان آرامشیم باید این رو در عمل نشون بدیم، ساعت هایی از روز رو به خودمون و علایقمون اختصاص بدیم. اگه سلامتی میخوایم نیایم به تمرکز کنیم به درد، به جاش از سلامتی هر قسمت از بدنمون حرف بزنیم. باید همجهت باشیم آقا.
همه اینها تذکری بود برای من، برای یادآوری قانون به من، قلبم گفت با شما هم به اشتراک بذارمش
خدایا شکرت، خدایا شکرت برای وجود نازنین همه تون. خدایا شکرت.